به گزارش خبرنگار مهر در کرمان، چند سال پیش با اطلاع رسانی یکی از مسئولان محلی شهرستانهای جنوبی استان کرمان بعد وسیع محرومیت برخی از مردم جنوب استان برای مسئولان کشور آشکار شد و اقدامات ویژه ای برای رفع این محرومیتها به خصوص در زمینه کپر زدایی و رفع محرومیت های فرهنگی انجام شد که این برنامه ها با برخی تغییرات در دولت نهم با جدیت ادامه یافت.
جنوب استان کرمان یکی از محرومترین نقاط کشور است که با سفر هیئت دولت نهم به این منطقه بسیاری از این محرومیتها که از چشم ها دور مانده بود نمایان شد و برای رفع محرومیت شدید مردم منطقه ستاد راهبردی به ریاست معاون رئیس جمهور و حضور برخی از وزیران و مسئولان محلی استان کرمان تشکیل شد.
با وجود اقدامات زیاد مسئولان به دلیل حجم وسیع محرومیت و گسترش جمعیت مشکلات بسیاری از مردم در جنوب استان کرمان تکرار همان چیزی است که سال‌هاست بیان می شوند و این مسئله نشان از محرومیت و مشکلاتی است که وجود داشت و همچنان پایدار است.
گرچه می‌توان بهبود نسبی در مسائلی نظیر جاده‌سازی، برق‌رسانی و آبرسانی را در منطقه مشاهده کرد اما ظاهرا درآمد پایداری برای تعداد زیادی از ساکنان وجود ندارد و کشاورزی و دامداری کپرنشینان و روستاییان منطقه برپایه‌ای لرزان بنا شده است که با خشکسالی‌های پی‌درپی فرو می‌ریزد.
نبود شغل ثابت و نبود درآمد برای بخشی از جوانان این منطقه باعث شده است که همچنان ناخواسته به سمت فعالیت‌های غیرقانونی تمایل پیدا کنند و این وضعیت ناخوشایند در منطقه تا حدودی پایدار باشد.
نکته قابل توجه این‌جاست که روستاییان در برخی از این مناطق حتی توان مالی پرداخت خدمات ارائه شده دولت را ندارند و برق و آب شرب آنها هم مدت‌هاست که از سوی سازمانهای ذیربط قطع شده است.
مثلا روستاییان در منطقه‌ی "پنگ" سه ماه است که به علت بدهکاری، برق‌شان قطع شده و در "چشمه علی شاه" آب شربی در لوله‌ها وجود ندارد.
علاوه بر این، گلایه دیگر آنها این است که برای مسائل درمانی خود باید مسیرهای سختی را طی کنند و این باعث بروز مشکلات زیاد بهداشتی شده است.
با توجه به وسعت جغرافیایی تعداد زیادی از ساکنان این منطقه برای خدمات رسانی توسط سازمانهای پشتیبان شناسایی نمی‌شوند و به زندگی خود در سخت ترین شرایط ممکن ادامه می‌دهند.
پراکندگی جمعیتی در مناطق جنوبی استان کرمان عامل مهمی است که خدمات‌رسانی را بسیار مشکل کرده است. عدم وجود تمرکز جعیتی واقعیتی است که وجود دارد و برای بهبود این وضعیت باید چاره‌ای اندیشید.
در فواصل مختلف تجمعات خانوادگی برای زندگی وجود دارد و پراکندگی زیاد باعث هزینه برشدن ارائه خدمات عمومی می‌شود و اگر این امکان به وجود می‌آمد که مراکز جمعیتی وسیع‌تر مانند "چشمه‌علی شاه" در منطقه به وجود آید قاعدتا ارائه خدمات درمانی و آموزشی و سایر خدمات نیز به صورت بهتری امکانپذیر بود.
در این میان به گفته برخی افراد فعال در مجموعه‌های خدماتی جنوب استان کرمان، شیوه‌های سنتی برای بهبود بخشیدن به وضعیت زندگی مردم خود مشکلاتی ایجاد می‌کند.
مثلا توزیع برخی اقلام خوراکی و پول ناچیزی که به عنوان مستمری از سوی نهادهای خیریه دولتی پرداخت می شود جمعیت منطقه را به صورت دائم به این کمک‌ها وابسته کرده است بدون اینکه اتفاقی اساسی برای اشتغال دائمی، آموزش روش‌های نوین دامداری و کشاورزی و بهره وری مناسب از همان امکانات منطقه روی دهد.
توانمندسازی مردم منطقه و فرهنگ‌سازی لازم برای آنها نیز به کندی پیش می‌رود.
افسردگی، ناامیدی و پذیرش شرایط موجود در این مردم نهادینه شده است که در ابتدا باید این طرز فکر را برای آنها عوض کرد تا بتوانند به صورت جدی در برطرف کردن محرومیت مشارکت جدی، پویا و فعالانه داشته باشند.
یک کارشناس مسائل اجتماعی در این خصوص به مهر گفت: محرومیت در این مناطق مانند خمیری شده است که از هر طرف آن‌را مهار کنید از سوی دیگر از دست خارج می‌شود و مهار نهایی آن بسیار مشکل به نظر می‌رسد.
دکتر ابوالفضل نیازی افزود: تا زمانی‌که امکان ارائه خدمات متمرکز در منطقه به وجود نیاید و مردم حس مشارکت فعال در رفع محرومیت نداشته باشند، خسارت ناشی از خشکسالی و گاهی سرمازدگی و شن‌های روان و گرمای بیش از حد هوا، طوفان وسیل روحیه زندگی با نشاط را از آنها می گیرد.
وی خاطرنشان کرد: مشکل اصلی مردم مناطق محروم جنوب استان کرمان کسب درآمد ثابت برای رفع احتیاجات زندگی خود در دراز مدت است و در صورت وجود راهی برای درآمد ثابت بسیاری از شاخص های محرومیت در منطقه از جمله کپر نشینی و روی آوردن مردم به راههای نامناسب کسب درآمد از بین می رود.
نیازی اظهار داشت: به نظر می‌رسد متمرکز کردن بیشتر جمعیت‌های پراکنده، گستردن بیشتر چتر خدمات آموزشی، اقدامات اساسی برای درمان افسردگی برخی ساکنان، توانمندسازی بر اساس اجتماعات محله‌ای و جمعیتی بتواند بخشی از این مشکلات را حل کند.
وی تاکید کرد: افزایش امکانات و آموزش برای استفاده از وسایل ارتباط جمعی و متصل کردن این قشر به پهنه زندگی رو به پیشرفت در دنیا، تغییر دادن ذهنیت‌ها بر ایجاد تحول بر اساس اندیشه و فکر و نوآوری، سرمایه‌گذاری برای مکانیزه کردن کشاورزی و دامداری منطقه برای کاهش اثرات بلایای طبیعی، افزایش حمایت‌های درمانی و بهداشتی خصوصا در مورد مسائل قبل و بعد از ازدواج و جلوگیری از تولد کودکان معلول و بیمار و ناخواسته و ایجاد امکانات و جاذبه برای جلوگیری از کشش جوانان به سمت کارهای غیرقانونی، شرارت زا و خطرساز برای منطقه نیز می تواند به بهبود شرایط زندگی مردم در جنوب استان کرمان منتهی شود.
نیازی تصریح کرد: اغلب رسیدن به نقطه ایده‌آل، سخت، زمان بر، نیازمند مشارکت همه جانبه و سرمایه‌گذاری زیاد است و بدون فرهنگ‌سازی مناسب چنین اقداماتی تاثیر زیادی برجا نخواهد گذاشت اما با تحمل و تعامل می توان به نقطه مطلوب در هر زمینه ای دست یافت.
نظر شما