به گزارش خبرگزاری مهر، ایران در 8 رشته پارالمپیکی در پکن شرکت می کند که مجموع ورزشکاران حاضر در این رویداد مهم 87 نفر خواهد بود. کاروان ورزشی ما به ترتیب در رشته های دو و میدانی (22 نفر)، والیبال نشسته (12 نفر)، بسکتبال با ویلچر(12 نفر)، فوتبال 7 نفره (11 نفر)، وزنه برداری (8 نفر)، تیراندازی (8 نفر)، جودو (7نفر)، گلبال (6 نفر) و شنا(یک نفر) در رقابت های پارالمپیک 2008 پکن حضور پیدا خواهد کرد و این بهانه ای بود تا با رئیس کمیته ملی پارالمپیک در این خصوص به گفتگو بنشینیم.
محمود خسروی وفا با حضور در خبرگزاری مهر نظرات خود را در خصوص رشته های حاضر در این رویداد مهم به طور مشروح بیان کرد. وی همچنین با پیش کشیدن مبحثی کارشناسانه، نگرانی خود را از بابت عملکرد ورزشکاران کشورمان در بزرگ ترین رویداد بین المللی ورزش معلولین ابراز کرد. ماحصل گفتگوی خبرنگار مهر با رئیس کمیته پارالمپیک و رئیس فدراسیون جانبازان و معلولین را از نظر می گذرانید:
* خبرگزاری مهر- گروه ورزشی : آقای خسروی وفا، سال پیش رو با توجه به در پیش بودن رقابت های پارالمپیک از اهمیت فراوانی برای شما و دست اندرکاران رشته های پارالمپیکی برخوردار است. ارزیابی شما از عملکرد ورزشکاران کشورمان در بزرگ ترین رویداد ورزشی معلولین چیست؟
- خسروی وفا: من در خصوص رقابت های پارالمپیک 2008 پکن نگرانی بسیار زیادی دارم. اولین و مهم ترین نگرانی من در مورد مدیریت توامان آقای کفاشیان در کمیته ملی المپیک و فدراسیون فوتبال است که می ترسم از این بابت، هم کمیته ملی المپیک و هم پارالمپیک آسیب ببینند. نگرانی بعدی من در خصوص ادغام کلاس های ورزشکاران ما در رشته ها و ماده های مختلف است که به عنوان مثال اگر ورزشکار ما می توانست در سه ماده مدال بگیرد، این تعداد به یک مدال تقلیل پیدا خواهد کرد.
* در خصوص ادغام کلاس ها غیر از این است که شرایط برای تمام کشورها یکسان است؟
- بله، اما برای کشوری که مدال آوری بالایی دارد این موضوع به چشم نمی آید حال آنکه برای کشوری مثل ایران، یک مدال می تواند جابه جایی بسیاری در وضعیت ما در جدول رده بندی ایجاد کند. بنابراین نباید به کمتر از طلا قناعت کنیم. در آتن ورزشکاران ما مدال های نقره زیادی گرفتند و همین موضوع باعث شد تا فاصله مان با صدر جدول زیاد شود. یک مشکل دیگر این است که ورزشکار یا باید تغییر کلاس بدهد و یا در رقابت ها شرکت نکند. البته نقطه قوت این موضوع این است که ما امروز به فکر این مشکلات هستیم و سعی داریم تا جایی که ممکن است با حداکثر آمادگی در رقابت ها شرکت کنیم .
* پیش از این از زبان دست اندرکاران فدراسیون شنیده بودیم مشکل نقدینگی همچنان پابرجاست...
- مشکل همچنان لاینحل باقی مانده و اینگونه که زمزمه های آن به گوش می رسد وضعیت اعتباری ما در سال جدید هم رشد چندانی نخواهد داشت. با این شرایط ، نه ورزشکار و نه مربی در حاشیه امنیت روحی و روانی قرار ندارد. اگر این مشکل حل شود که خیلی خوب است وگرنه حدس من این است که پارالمپیک خوبی پیش رو نداشته باشیم. من مسئول نتایجی هستم که ورزشکاران کشورمان در رقابت های پارالمپیک کسب می کنند بنابراین اگر قرار است پس از ناکامی آنها، مسئولیت شکست را به گردن نگیرم همان بهتر که امروز از سمت خود کناره گیری کنم. در این صورت دست مسئولان بازخواهد بود تا در خصوص انتخاب فرد مورد نظر اقدام کنند. چنانچه از امروز به فکر ناکامی ها باشیم خیلی بهتر است.
* می رسیم به این سوال تکراری که آیا وعده ها در خصوص پاداش معلولین محق شده یا همچنان آنها در انتظار جوایز خود هستند؟
- من پاسخ شما را به این شکل می دهم که نوع تشویق و وعده های قبل از اعزام می تواند در کسب نتایج توسط معلولین تاثیرگذار باشد. اگر وعده ها منطقی نباشد برای ورزشکار مشکل ساز خواهد شد البته این بدان معنا نیست که ورزشکارباید به صرف جوایز به روی سکو برود. ورزشکار به عنوان یک وظیفه ملی در عرصه حضور پیدا کند و اگر توانایی کسب موفقیت را ندارد باید جای خود را به یک ورزشکار تازه نفس بدهد.
* شما در ابتدای گفتگو عنوان کردید فقط برای کسب مدال طلا به میدان می روید که البته این روحیه مطلوب گرایی، بسیار پسندیده است. با این حال آیا ورزشکاران ما آنقدر اردو دیده هستند تا در این رقابت ها به کسب نتایج دلخواه دست پیدا کنند؟
- با تمرینات اردویی هیچ ورزشکاری به آمادگی لازم روحی - روانی نمی رسد اما به لحاظ جسمانی تقویت می شود. بی ترید حضور در میادین بین المللی می تواند ورزشکار ما را از لحاظ روحی هم برای حضور در رقابت های پارالمپیک آماده کند. اما در اینجا بحث اعتبار پیش می آید که باید فراهم باشد تا به این هدف خود دست پیدا کنیم. ضمن اینکه اردوی مشترک می تواند بخشی از اینگونه مشکلات را حل کند. خوشبختانه با مسئولان ورزش چین رایزنی شده و با تیم والیبال نشسته این کشور اردوی مشترک برگزار می کنیم. اینکه والیبالیست های ما می توانند در چین حضور پیدا کنند و در ورزشگاه هایی به میدان بروند که ورزشگاه های برگزاری رقابت هاست، یک حسن به شمار می آید. البته همه این موارد منوط به اعتباراتی است که به ما تخصیص داده می شود. در غیر این صورت در کشور خودمان اردو می زنیم .
* والیبال نشسته، شاه بیت ورزش معلولین است. اما این رشته در پارالمپیک آتن مقابل بوسنی شکست خورد. آیا این رشته مدال آور در رقابت های پکن تدبیری اندیشیده تا حادثه تلخ دور قبل تکرار نشود؟
- بله، ایران قهرمان چهار دوره رقابت های جهانی است و تنها یک نایب قهرمانی در کارنامه دارد اما امروز به شما می گویم که بوسنی تنها خطر جدی والیبال نشسته ما نیست. روسیه و مصر را هم باید جزو مدعیان جدید به حساب بیاوریم ضمن اینکه چین هم به جمع تیم های صاحبنام پیوسته و سرمایه گذاری فراوانی بر روی این رشته انجام داده است. البته قرار نیست ما به غیر از طلا به مدال دیگری فکر کنیم اما همین قدر بدانید که به عنوان مثال بوسنی در آخرین دیدار با نتیجه 3 بر 2 و بسختی از سد روسیه گذشت و این یعنی اینکه زنگ خطر برای ما به صدا درآمده است.
| یک مربی آمریکایی از ورزشکارش سه چیز می خواهد :1- رفتن به کلیسا، 2- ازدواج و 3- تحصیلات عالیه. اکنون باید دید مربی ما از ورزشکارش می خواهد به مسجد برود ، ازدواج کند و یا تحصیلات داشته باشد؟ |
* عبارتی وجود دارد با این مضمون که " در پارالمپیک پکن فقط قرمز(پرچم چین) بالا می رود". با این شرایط وضعیت شرکت کننده ها و بخصوص شرکت کننده های کشورمان را چطور ارزیابی می کنید؟
- من در خصوص ورزشکاران خودمان نظر می دهم و آن هم این است که هدف کاروان ورزشی ما در این رقابت ها کسب نتایج مطلوب تر نسبت به سیدنی و آتن است. اما این موضوع دو ضرورت را طلب می کند. اول تدارکات و دوم فرصت های ورزشی. در خصوص فرصت های ورزشی که شرایط برای همه یکسان است اما در خصوص تدارکات چنین نیست. چینی ها که شما از آنها به عنوان بخت نخست قهرمانی یاد کردید، تدارکات گسترده ای دیده اند و مطمئن باشید در این رقابت ها نتایج بسیار خوبی کسب خواهند کرد. ما هم باید با تدارک قابل قبول پا به این رقابت ها بگذاریم.
* از بابت دوپینگ نگران نیستید؟ در آتن مدال طلای حبیب الله موسوی به علت استفاده از مواد نیروزا پس گرفته شد. برای جلوگیری از تکرار این تجربه ناخوشایند چه برنامه ای دارید؟
- کمیته ملی پارالمپیک برنامه ای چهار گزینه ای را طراحی کرده که باعث شده IPC(کمیته بین المللی پارالمپیک) آن را به IOC (کمیته بین المللی المپیک) پیشنهاد دهد. برنامه ما در چهار بند : 1- تعلیم، 2- تشویق، 3- تنبیه و 4- تضمین طراحی شده که از زمان استفاده از آن ، دوپینگ به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرده است. البته بعضی از ورزشکاران معلول به دلیل وضعیت خاص جسمانی نیاز به استفاده از برخی داروها دارند که امیدواریم از سوی وادا در فهرست مواد ممنوعه قرار نگیرند. این را هم می گویم چنانچه در خصوص ورزشکاری احتمال دوپینگ دهیم حتی اگر مدال آور باشد، او را به رقابت ها اعزام نخواهیم کرد.
* قرار بود در خصوص فوتبال هفت نفره از نظرات افراد متخصصی همچون افشین قطبی استفاده کنید.
- بله چنین هدفی داریم اما هنوز آن را اجرایی نکرده ایم. البته در مورد والیبال نشسته از نظرات کارشناسی آنالیزور تیم والیبال ایستاده استفاده کردیم و نتایج ارزشمندی هم عایدمان شد. به عنوان مثال متوجه شدیم که توپ های یکی از بازیکنان ما از سمت چپ به خارج می رود و با جابه جایی ، این مشکل را حل کردیم. ما فیلم بازی ها را آنالیز می کنیم و به مربیان می دهیم تا اشکالاتمان برطرف شود. ضمن اینکه مربیان تیم های خودمان هم از دانش فنی بسیار بالایی برخوردار هستند و دوره های بین المللی را پشت سر گذاشته اند.
* یعنی شما می فرمایید آقای علی رعدی(سرمربی فوتبال 7 نفره) ، غفور کامروا(سرمربی بسکتبال با ویلچر) و هادی رضایی( سرمربی والیبال نشسته) دوره های بین المللی را طی کرده اند؟
- بله، دست کم در مورد آقای رعدی که اطمینان کامل دارم. مربیان ما دوره های تخصصی متعددی را پشت سر گذاشته اند و با اطلاعات کامل وارد رقابت ها می شوند. کمک گرفتن از افراد صاحب نظر هم امری طبیعی به حساب می آید و در همه جای دنیا مرسوم است.
* وضعیت تیم های فوتبال هفت نفره و بسکتبال با ویلچر چگونه است؟
- ورزش غیرقابل پیش بینی است با این حال با توجه به اینکه شناخت خوبی از حریفان خود در فوتبال هفت نفره داریم، کسب مدال را دور از دسترس نمی بینم. اصلی ترین رقبای ما در این رقابت ها تیم های روسیه و اوکراین هستند. البته تیم های برزیل ، آرژانتین و دیگر تیم های آمریکای جنوبی هم از توان خوبی برخوردارند با این حال از این نکته نباید غافل شویم که به عنوان مثال کشور اوکراین مدرسه شبانه روزی دارد و ورزشکار برای همیشه در اختیار مربی این تیم است . اما اینجا هزینه لازم را در اختیار نداریم تا ورزشکار به طور دائم در خدمت مربی باشد که این موضوع طبیعتا بر کار مربیان تاثیر منفی می گذارد. در خصوص بسکتبال با ویلچر هم رشد خوبی را آغاز کرده ایم و تردید نداریم نسبت به رقابت های آتن نتایج بهتری کسب خواهیم کرد.
* آقای خسروی وفا به عنوان کسی که نزدیک به سه دهه در عرصه ورزش حضور دارد، چه راهکاری برای موفقیت ورزش کشور ما، چه در زمینه افراد سالم و چه معلول توصیه می کنید؟
- چنانچه بتوانیم به منشور اخلاق المپیک جامه عمل بپوشانیم، گام بزرگی در جهت موفقیت در عرصه های ورزشی برداشته ایم. یک مربی آمریکایی از ورزشکارش سه چیز می خواهد:1- رفتن به کلیسا، 2- ازدواج و 3- تحصیلات عالیه. اکنون باید دید مربی ما از ورزشکارش می خواهد به مسجد برود ، ازدواج کند و یا تحصیلات داشته باشد؟ ما برای موفقیت حتما باید به این مسائل توجه داشته باشیم. ضمن اینکه اعتقاد دارم این روزها از واژه مقدس پهلوان، بیجا استفاده می شود. پهلوان باید خداترس باشد، مردمدار باشد، امانتدار باشد و فقط به جنبه های زور بازو توجه نکند. اکنون باید دید ورزشکار ما به آن درجه از میهن پرستی، دینداری و گذشت رسیده که این واژه را خرجش می کنیم.
* و حرف پایانی؟
- حضرت امام(ره) همواره بر روح معنوی ورزش تاکید داشتند و دورنمایی نشان دادند که این دورنما می تواند برای ورزشکاران امروز ، سرلوحه قرار بگیرد. مقام معظم رهبری هم روح را از جسم جدا نمی کنند و ایمان، تقوا و پاکدامنی را به مراتب در جایگاه بالاتری قرار می دهند. امروز ما ورزشکاران خود را به نام پهلوان از تلویزیون معرفی می کنیم حال آنکه پوریای ولی، سیدحسن رزاز، پهلوان اکبر خراسانی و غلامرضا تختی با ریاضت به این مرحله رسیدند و دنبال این نبودند که با نظرسنجی بالا بروند.
نظر شما