به گزارش خبرنگار مهر، عصر دیروز در مراسم رونمایی از کتاب «هستی و زمان» که به‌همت جامعه فرهنگی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، در تالار شیخ انصاری این دانشکده برگزار شد، سعید حنایی کاشانی، استاد فلسفه دانشگاه شهید بهشتی به شرح علت دشواری زبان فلسفی مارتین هایدگر در این کتاب پرداخت.
مترجم بخشهایی از کتاب «هستی و زمان» در نشریه "ارغنون" سخن خود را با اشاره به نویسندگان و مترجمان فلسفیی آغاز کرد که تحصیلات خود را از دانشکده حقوق و علوم سیاسی آغاز کرده‌اند و به چهره هایی چون محمد حسن لطفی، سید جواد طباطبایی، مصطفی رحیمی، منوچهر بدیعی و مرحوم حمید عنایت اشاره کرد.
حنایی کاشانی در ادامه به زبان دشوار هایدگر اشاره کرد و گفت: در هر بحث از فلسفه نخستین پرسشی که طرح می‌شود زبان نامفهوم فلسفی است که فیلسوفان در آثارشان به کار می‌گیرند. اگر این مسئله در مورد تمام فیلسوفان صادق باشد، در مورد هایدگر صادق‌تر است.
وی تأکید کرد: مدتها جملات و نوشته‌های هایدگر به عنوان طنز در نمایشنامه‌ها، فیلمها و نقیضه‌گویی‌های طنزنویسان گفته می‌شدند، اما اگر زبان را با اندیشه یکتا ببینیم و اگر فلسفه برای ادای مفاهیم خودش غیر از زبان هیچ وسیله‌ای در اختیار ندارد، حق داریم بپرسیم که زبان فلسفه چگونه به وجود می‌آید؟
مترجم «فلسفه وجودی» اثر مک کواری در ادامه با اشاره به شکل‌گیری مفاهیم فلسفی به چگونگی شکل‌گیری مفاهیم فلسفی در دل اندیشه هایدگر پرداخت و گفت: هایدگر به شیوه خاص خودش به بازاندیشی در بسیاری از مفاهیم فلسفی می‌پردازد و در مواجهه با پرسش اندیشه‌سوز فلسفه یعنی «چرا چیزها هستند حال آنکه می توانند نباشند» معتقد است که نخستین بار این پرسش را در تاریخ فلسفه به‌نحو تازه‌ای طرح کرده است.
وی تأکید کرد: او با تفکیک هستی از باشندگان برای پاسخ به پرسش از هستی به باشنده‌ای می‌پردازد که به‌مثابه روشنگاه هستی، چیستی‌ای از پیش ساخته ندارد و به همین دلیل می‌تواند هستی را نشان دهد. انسان به عنوان دازاین همین باشنده است که وجود(اگزیستانس) دارد و هایدگر در "هستی و زمان" می‌کوشد با مجموعه‌ای اصطلاحات رایج در زبان آلمانی، نسبت وجود و هستی را روشن سازد.
وی گفت: او با نگرش پدیدارشناسی می‌کوشد به خود چیزها توجه کند و لذا در هایدگر با زبان ابتکاری مواجهیم که مختص اوست. او در "هستی و زمان" با استفاده از سنت فلسفه قاره‌ای و زبان آلمانی سعی می‌کند به تحلیل ساختارهای وجودی دازاین و سپس به کشف هستی بپردازد.
حنایی کاشانی در پایان به اهمیت نوآوری کتاب «هستی و زمان» تأکید کرد و گفت: به هر حال وقتی ما «هستی و زمان» را می‌خوانیم باید توجه کنیم که با فیلسوفی مواجهیم که نگاهش برایمان تازه است و این کتاب به ما یک نحوه دیگری از دیدن جهان را می‌آموزد.
نظر شما