به گزارش خبرگزاری مهر، سردار میر فیصل باقرزاده در پاسخ به سوالی مبنی بر تغییر آثار دوران دفاع مقدس نسبت به 10 سال گذشته، ضمن تقسیم بندی مناطق عملیاتی به سه بخش مناطق آزاد شده، مناطق محدود و مناطق ممنوعه، خاطرنشان کرد : در مناطق آزاد بسیاری از کارهایی که برای حفظ آثار جنگ باید انجام می‌گرفت در گذشته و پس از پایان جنگ انجام گرفت و الان زمان آن سپری شده و الان دیگر به آن نقطه نمی‌شود برگشت.
آتش زدن مخزن گاز برای تظاهر به فعالیت پالایشگاه آبادان
سردار باقرزاده یادآوری کرد : در زمان جنگ یک ارزش بود که هیچ ساختمانی را نگذاریم خراب بماند. آن زمان اصلاً کسی با این نگاه به مسائل آثار دفاع مقدس نگاه نمی‌کرد، بنابراین مردم برای اینکه هر طور شده روی دشمن را کم بکنند زیر بمباران می‌ماندند و شهر و خانه را آباد می‌کردند و آن را به عنوان یک مبارزه تلقی می‌کردند. بعد از جنگ هم این نگاه بازسازی به دلیل اینکه دولت سازندگی به وجود آمد گفتند هر جایی که ویرانه ای است باید درست بشود.
وی در خصوص پالایشگاه آبادان نیز گفت : در آن سالهای اول امکان بازسازی آن برای ما نبود. یک مقدار تردید بود که اصلاً پالایشگاه را اینجا بسازند یا نسازند، چون در برد توپهای دشمن بود. در همان زمان آمدند و یک ابتکاری به خرج دادند و ظاهراً هم جنگ روانی بود که روحیه صدام را تضعیف بکنند که بلافاصله بعد از جنگ و چند ماه که گذشت آمدند این لوله‌های پالایشگاه را ترمیم کردند به صورت ظاهری در زیر آن گاز تزریق کردند و مخزن گاز آن بالا را هم کبریت زدند تا آتش شعله بگیرد و از دور آن طرف آب وقتی عراقی‌ها می‌دیدند فکری کنند پالایشگاه فعال شده است.
مخالفت مردم خرمشهر برای انتقال شهر و حفظ آن به عنوان موزه جنگ
رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس با اشاره به مخالفت مردم خرمشهر در انتقال شهر به نقطه ای دیگر و حفظ شهر خرمشهر به عنوان موزه جنگ، گفت : مردم خرمشهر خواستار بازسازی شهر شدند و چون امام در آن فرمانی که داده بودند امر را به رضایت مالکان منوط کرده بودند دیگر نمی‌شد این کار را انجام داد.
وی با اشاره به اینکه جریان بازسازی، حفظ آثار جنگ و پدافند غیر عامل از موضوعاتی است که مناطق عملیاتی با آن مواجه است، تأکید کرد : در پدافند غیرعامل باید بخشهایی از این مناطق عملیاتی برای دفاع از سرزمین به همین شکل دست نخورده بماند. از دهانه اروند که مقابل شهر فاو است، نقطه رهایی نیروهای ما در عملیات فاو همین ساحل اروند سمت ایران بود.
بیش از 50 شاکی مدعی مالکیت منطقه یادمانی والفجر8 هستند
سردار باقرزاده با بیان اینکه در این نقطه ای که اکنون یادمان والفجر 8 ساخته شده زمین و نخیلات مردم است، به وجود بیش از 50 شاکی که مدعی مالکیت این زمین هستند اشاره کرد و اظهار داشت : البته ما هم اعلام آمادگی کردیم که این زمین را بخریم و گفتیم اولاً مشخص کنید که سند دارید که گفتند سند ندارند. گفتیم مشخص کنید که هر شخص سهمش چقدر است اما نتوانستند مشخص کنند. حتی عده ای از کویت آمدند و مدعی شدند که ما اینجا زمین داریم و این یک بحث قضایی است و باید مشخص شود که صاحب زمین چه شخصی است که ما پول را به او بدهیم تا زمین آزاد بشود.
وی حضور دستفروش ها و برپایی بازارچه را در این منطقه که جلوه نامناسبی را ایجاد کرده ناشی از همین مسئله دانست و گفت: این بازارچه بر ما تحمیل شده است. مردم هم حرفشان این است که می‌گویند چون زمین برای ما است ما می‌خواهیم اینجا بازارچه بزنیم شما چه می‌گویید؟ ما حرفمان این است که اگر زمین را بتوانیم بخریم و پول آن را پرداخت کنیم قطعاً اینها باید به یک نقطه گسیل شوند و زائرین بتوانند از آن فضاهای طبیعی زمان جنگ استفاده بکنند.
رئیس کل بنیاد حفظ آثار و ارزشهای دفاع مقدس، با تأکید بر اینکه به جز موزه خرمشهر جای دیگری دراختیار نداریم و حتی منطقه ای که جزء آثار جنگ است و در کنار شرکت نفت قرار دارد در اختیار ما نیست، تصریح کرد: مسجد جامع را به دلیل اینکه یک اثر تاریخی است به عنوان اولین اثر ملی دفاع مقدس با عدد 110 ثبت کردیم و تابلو زدیم و قصد حمایت را از مسجد داریم. پل خرمشهر را نیز ثبت کردیم و در تلاش هستیم که تا سوم خرداد تابلوی آن نیز نصب شود.
به گفته سردار باقرزاده مناطق محدود مناطقی هستند که مردم عادی راه به آنجا ندارند و نوعاً نزدیک به مرز یا چسبیده به مرز هستند که طلائیه، فکه، بخشهایی از شلمچه از جمله آنهاست و منحصراً در اختیار نیروهای مسلح نیست بلکه سازمانهای دولتی متعددی طرحهایی دارند.
احیای راه آهن بصره با قدمتی 90 ساله
وی افزود : در منطقه آزاد اروند طرحهایی وجود دارد، طرح نیشکر، طرح خط راه آهن بصره که 90 سال هم این خط راه آهن به بصره وصل بوده که می‌خواهند آن را احیاء کنند. اخیراً با توافق دولت عراق خطوط انتقال پست بالای 400 کیلووات برق قرار است به بصره برود دقیقاً در کنار حرم یادمانی شلمچه دکلهای آن را انتقال دادند و در انتها ما توانستیم مقداری در کار اینها دخالت بکنیم و چند تا از دکل‌ها را به حاشیه ببریم و مقداری فاصله گرفتند وگرنه می‌خواستند از وسط منطقه یادمانی دکل بکشند. خود منطقه نی شکر که یک منطقه وسیعی از منطقه عملیاتی بیت‌المقدس است و اینطور نیست که این مناطق مطلق دراختیار ما باشد و بخشهایی از این مناطق الان در جریان راهیان‌نور در معرض دید مردم است.
رئیس بنیاد حفظ آثار ضمن تأکید بر اینکه منطقه شلمچه به دلیل کثرت منافع، مدعیان متعددی دارد، به دو اثر یادمانی در این منطقه اشاره کرد و گفت: یکی از این یادمانها به دفن شهدای گمنام عملیات رمضان اختصاص پیدا کرد که بخشی از آنها را شخصاً در جریان عملیات کربلای پنج در جستجوی آنها حاضر بودم و عموما از بچه‌های مشهد و تیپ 21 امام رضا بودند.
وی ساخت اثر « کانال و دژ نونی» را با مشورت فرماندهان دانست و گفت : ما برای اینکه ذهن مخاطبمان را متوجه جریان جنگ در شلمچه بکنیم ناگزیر بودیم یک اثری را ایجاد بکنیم که مخاطب بتواند به حقیقت ماجرا پی ببرد. در شلمچه حداقل هشت عملیات بزرگ انجام شده است و این 8 عملیات عموماً در داخل خاک عراق بوده است یعنی به جز بیت‌المقدس و عملیات رمضان، که از این محور عمل کردیم، بقیه عملیات‌ها در خاک عراق بوده است.
ساخت آثاری که تداعی کننده فضای اتفاقات دوران دفاع مقدس باشد
سردار باقرزاده بر ساخت آثاری که تداعی کننده فضای اتفاقات دوران دفاع مقدس باشد، تأکید کرد و افزود: وقتی عملیات کربلای 5 را می‌گوییم مخاطب ما اصلاً کانال ماهی، نونی‌هایی که در شلمچه ایجاد شده و آب گرفتگی‌ها را نمی‌بیند. البته پخش صدای رزمندگان و صدا و صحنه نبرد اصلاً صدای مصنوعی نیست. آن صدای بی‌سیم، صدای فرماندهانی است که بعضاً به شهادت رسیده‌اند.
وی به دفن شهدای گمنام در نقطه بین کوشک و زید که بخشی از منطقه عملیاتی رمضان است اشاره کرد و افزود : باید تأسیسات اولیه و زیر بنایی را نیز ایجاد کنیم. تمام این نقاط یادمانی تقریباً پس از تدفین شهدا و استقرار تفحص در یک منطقه ایجاد شده است، یعنی به جز نقطه ای که مربوط به شهید چمران است، بقیه مرتبط با شهداء است.
سردار میر فیصل باقرزاده به منطقه طلائیه که دورترین نقطه از اهواز است اشاره کرد و در خصوص مشکلات تفحص گفت: در این منطقه که دو طرف عراقی‌ها مستقر بودند و از یک طرف نیز اشرار می‌آمدند ما محاصره بودیم. زمانی هم آبگرفتگی تا طلائیه امتداد پیدا می‌کرد و این بود تا زمانی که تعرضاتی به نیروهای تفحص ما می‌شد و حتی منافقین آنجا تردد می‌کردند که مقر فرماندهی اصلی تفحص آنجا بود. این نقطه‌ای که ایجاد کردیم 20 کیلومتر جلوتر از خط ارتش بود و جلوی ما دیگر نیرویی به جز عراق نبود، حتی چند بار با عراقی‌ها درگیر شدیم که من خودم شخصاً کمین خوردم.
در یک جریانی که داشتیم می‌رفتیم در جاده سیدالشهداء (ع) لازم بود استحکامات ایجاد کنیم. خاکریزهای آنجا را زیرو رو کردیم برای اینکه اگر زیر و رو نمی‌کردیم شهدایمان را از زیر آنها نمی‌توانستیم در بیاوریم و سنگرهای عراق را تخریب کردیم برای آن که هر آن احتمال داشت که عراق حمله بکند. ما یک شرایط خاصی داشتیم که احتمال حمله عراق می‌رفت. ما برای اینکه مبادا دشمن از این سنگرها استفاده بکند آنها را زیر و رو کردیم تا هم اینکه شهدا را از زیر آنها در بیاوریم که متأسفانه در بعضی از موارد هم توسط دشمن به شهدا جسارت شده بود. الان چیزی حدود 75 % باقی مانده است و فقط سنگرهای عراق تخریب شده است.
جریان 56 تانک آسیب دیده و خسارت یک میلیارد و260 میلیون تومانی
وی به پیشنهاد خود مبنی بر حفظ طلائیه به عنوان موزه طبیعی جنگ در زمان مهندس چمران اشاره کرد و افزود: از ایشان درخواست کردم در آن محدوده 13 تانک باقی مانده از 56 دستگاه تانک واحد 20 رمضان سپاه که با فرماندهی سردار یزدان مؤیدنیا در عملیات خیبر با دشمن درگیر شده بود و در یک نبرد نابرابر به گل نشستند، حفظ شوند. در سالهای اول پس از جنگ افراد سودجو آمدند این تانکها را بریدند و بردند به شرکت ذوب آهن فروختند. این 13 دستگاه تانک را بنده به اتفاق دوستانم با چنگ و دندان حفظ کردیم حتی یک مقطع مسئولین وقت بنیاد حفظ آثار می‌خواستند اینها را به غرب انتقال بدهند و روی سکو بگذارند که بنده نگذاشتم، خاکریزی زدیم دور تا دور آنجا و گفتیم به عنوان مرز نظامی اینجا باید نگهداری شود. متأسفانه در آن 6ماه اولی که سال 83 بنده آمدم بنیاد در تهران سرم شلوغ بود برادران شرکت نفت بدون اجازه آمدند یک جاده‌ای از این وسط کشیدند و موانع را برطرف کردند همه را از بین بردند و بخش هایی از تانکها آسیب دید. اکنون هم شکایت کرده‌ایم که بالغ بر یک میلیارد و 260 میلیون تومان خسارت تعیین شده و پیگیری می‌کنیم و به دنبال آن هستیم که این مسئله را به سرانجام برسانیم.
انتقال و بازسازی روستای دهلاویه
سردار باقرزاده گفت: در هویزه که اساساً منطقه مسکونی و روستا بوده با سلیقه وقت یک بقعه و بارگاهی تأسیس شده که یک کار خوبی است و گرنه دیگر از آثار جنگ در آن جا چیزی نمی‌بینید. در دهلاویه که تأسیسات آن در زمان آقای مهندس چمران ایجاد شده است. اخیراً ما آمدیم یک کار تکمیلی انجام دادیم و روستای دهلاویه را که از نظر کیفی ساخت و ساز مناطق خوش منظر نبود و مردم در مضیقه بودند با توافق خودشان و با کمک بنیاد و استانداری پول گذاشتیم و این روستا را داریم جابجا می‌کنیم به یک روستای جدیدی کمی آنطرف‌تر و این روستا را برایشان نوسازی می‌کنیم. این روستا قرار است که خراب بشود و بعد هم در آنجا نخلستان ایجاد کنیم که مردم از سایه آنها استفاده بکنند.
وی خاطرنشان کرد: در چزابه هیچ تغییری پیدا نشده، به جز یک نقطه ای که شهید دفن شد که حالا باید در در حد اولیه آنجا ساخت و ساز شود تا حریم حفظ بشود. در فکه نیز تغییراتی داده نشد به جز جایی که تفحص شده و شهیدی پیدا کرده‌ایم. رملها، کانالها و مین نیز سر جایش است و فقط یک سرویس بهداشتی زدیم.
سردار باقرزاده نوع تأسیساتی که در مناطق عملیاتی انجام شده را در حد تسهیلات اولیه بهداشتی، محیطی، استراحتی، محل خورد غذا ، مکانی برای خواندن نماز و سایبان دانست و افزود: اما در نقطه مرزی هیچ تغیری صورت نگرفته، و در قلاویزان یک سنگری احداث شده تا در آنجا شهیدی دفن شود و این منطقه از دست‌اندازی حفظ شود.
وی مناطق ممنوعه را تنها در اختیار نیروهای مسلح اعم از نظامی و انتظامی دانست و گفت : اکنون شما حد فاصل چمسری ـ چمهندی تا چاه‌های نفتی سمیده هیچ تغییری نمی‌بینید و ما هم البته اجازه نمی‌دهیم راهیان نور وارد آن مناطق بشود چون آن مناطق آلوده است. گروه تفحص در آنجا شهدا را پیدا کرده و 95% آن دست نخورده باقی مانده است.
در رنگ آمیزی دست نوشته شهدا در دوکوهه سپاه باید پاسخگو باشد
وی در مورد مالکیت دوکوهه نیز خاطر نشان کرد : قبل از انقلاب ارتش این پادگان را برای اسکان پرسنل خود ساخت بود. در زمان جنگ بنا به ضرورتهایی که بود دوستان در سپاه تقاضا کردند که اجازه بدهند اینجا استقرار پیدا کنند که برادران ارتش این لطف را کردند و سپاه خوب استفاده کرد؛ ولی این به معنای مالکیت مطلق سپاه در دوکوهه نبود بلکه یک زمانی بوده و سپری شده و ارتش نیاز خودش را اعلام کرد و در سیر مراحل، تصمیم گیری شد که در بخشی از این پادگان پرسنل ارتش بتوانند در آنجا اسکان پیدا کنند. آن بخشهایی هم که باقی ماند برای بهره برداری بهینه، لشکر 27 حضرت رسول(ص) و سپاه با کمک مادی بنیاد، تصمیم به بازسازی ساختمان گرفتند که ضمن جلوگیری از تخریب، زائران در آن اسکان پیدا کنند.
وی درمورد رنگ آمیزی شدن دست نوشته شهداء در پادگان دوکوهه، بنیاد حفظ آثار را مقصر ندانست و سپاه را پاسخگو خواند و در خصوص اعتراض به اسکان زائران در این مناطق نیز خاطر نشان کرد: اسکان را که نمی‌توانیم در هتل‌های آنچنانی چند ستاره داشته باشیم اسکان باید داخل همین سنگرها، سوله ها، بیمارستانهای صحرایی و نقاطی باشد که رزمندگان در آن می‌خوابیدند و استفاده می‌کردند این زیباترین اسکان است برای اینکه هم تأسیسات اولیه را دارد و تخریب هم نمی‌کند و اشکالی هم پیدا نمی‌کند. در دوکوهه تقریباً همه آن ساختارهای اصلی و حسینیه شهید همت حفظ شده و بخشی از آن در اختیار برادران ارتش قرار گرفته است.
مجلس در بخش حفظ ابنیه و آثار سرزمین مقدس هیچ حمایتی نکرد
رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس به نبود قانون در بخش حفظ ابنیه و آثار سرزمین مقدس اشاره کرد و گفت: از اولین اقدامات بنده از بدو ورود در بنیاد این بود که لایحه ای را طراحی کردیم و در اختیار مجلس قراردادیم. مجلس در سیر مراحل گفت که ممکن است این بودجه داشته باشد. در سال 83 کار آن را تمام کردیم و در سال 84 خطاب به آقای حداد عادل این لایحه را در 13 ماده و 6 تبصره ارائه دادیم که در عمل چیزی به دست ما نرسید. مجلس هیچ حمایتی نکرد و گفت این کار باید در سیر مراحل دولت برود. دولت هم سری که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندد چون بودجه می‌خواهد و تا الان ما به نتیجه نرسیدیم.
وی در عین حال با تأکید بر کارهای انجام شده در دوره مدیریت سردار افشار و مهندس چمران، خاطرنشان کرد: بخشنامه‌های زیادی در زمان ریاست آنها صادر شده ولی ضمنانت اجرایی نداشتند و چون ضمانت اجرایی نداشته ما قرارگاه حفظ ابنیه و آثار سرزمینی را در آنجا راه‌انداختیم که مثل عقاب بالای سرقضیه باشد تا بتواند در حد توانش کنترل کند. بنده آن زمانی که در بنیاد حفظ آثار نبودم نه در زمان تفحص در سال 61 وقتی قرارگاه کربلای عملیات بیت المقدس را خراب کردند حسرت خوردم و به دوستان گفتم کار بدی کردند که این قرارگاه را خرابش کردند. همان قرارگاهی که با خاکش مهر نماز درست شده است و اولین قرارگاهی بود که ما شهد شیرین آزادسازی خرمشهر را چشیدیم. .
سردار باقرزاده از ارائه نقشه و اطلاعات مربوط به مناطق یادمانی به وزارت مسکن جهت علامتگذاری خبر داد و گفت : همانطور که برای نقطه تاریخی و یا هر اثری علامتگذاری می‌کنند نقشه‌های تکمیلی و اطلاعات لازم را در اختیارشان قراردادیم و آنهایی که تخلف کردند با آنها برخورد شده و از آنها شکایت کردیم.
ارسال نامه به نوری المالکی و ارائه 4 پیشنهاد
وی به ارسال نامه ای در سال 85 که حاوی 4 پیشنهاد به نوری المالکی بود اشاره کرد و گفت: یکی از این پیشنهادها در مورد منطقه شلمچه بود که منطقه شلمچه با همه ابعاد و ویژگیهای فیزیکی به عنوان میراث مشترک فرهنگی دو ملت نامگذاری و با هزینه جمهوری اسلامی از حد فاصل نهر کتیبان ـ کانال ماهی ـ تا نوارمرزی ایران و عراق و محصور شود و عراقی ها و ما مشترکاً از آن مراقبت کنیم و مردم ایران بدون تشریفات مرزی و گمرکی بتوانند از این منطقه دیدن کنند و همچنین تعدادی از اردوگاههای اسرای ایرانی در عراق مثل اردوگاه موصل برای نسلهای بعدی نگهداری شود.
رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس عدم قانون، کمبود بودجه، عدم مفاهمه با برخی از دستگاهها را از عمده ترین مشکلات بنیاد برشمرد و بودجه بنیاد در بخش عمران را تنها 5/3 میلیارد تومان عنوان کرد.
نظر شما