فریدون محمدی در گفتگو با خبرنگار مهر در ایلام اظهار داشت: از یک ماه پیش کار مرمت این پل با تعیین عرصه و حریم و نصب بلوکهای عرصه اثر آغاز و راه دسترسی به بخش جنوبی پل گاومیشان نیز ایجاد شد.
وی بیان داشت: همچنین در راستای معرفی اثر، برای راهنمایی مسافران تابلوهای راهنما نصب شده و سطح محوطه پل نیز پاکسازی شده است.
محمدی عنوان کرد: احداث دیوار بخش جنوبی پل که بر اثر سیلاب فرو ریخته بود، تزریق گچ در شکاف های دیوار و پاکسازی دیوارها، نصب گابیون در دو بخش شمالی و جنوبی پل بر روی مسیرهای فصلی آب به جهت جلوگیری از تخریب محیط اطراف پل نیز از دیگر اقدامات این سازمان بوده است.
پل زیبای گاومیشان بر روی رودخانه سیمره پس از تلاقی با رودخانه کشکان ساخته شـده و بر اساس نظریات مختلف وجه تسمیه آن را بر گرفتــه از گــومیشه (محل پرورش گاومیش) است اما "سراورل استین" نام اولیه این پل را گاماسا می نویسد.
گاماسا از دو کلمه گا به معنی گاو و ماس به معنی ماهی تشکیل شده است. گاومیش یا گاو میشو نام های دیگر این پل هستند.
بقایای این پل مربوط به دوران ساسانی است و قوس های جناقی آجری و سایر تعمیرات سنگی نمای فعلی پل، نشانگر مرمت آن در دوره های بعدی و به خصوص در دوره اتابکان لرکوچک است. این پل از پنج چشمه بزرگ تشکیل شده بود، اکنون فقط یک چشمه سالم از آن باقی مانده است.
ارتباط چشمه ها با مسیر حرکت آب و طغیان آن محرز است. این پل بسیار فنی و پیچیده ساخته شده به طوری که رقیبی جدی برای پلهای مهم به شمار می آید. پایه ها و تکیه گاه های اصلی پل مدور و قطور و مصالح آن از سنگهای مکعبی بزرگ و تراشیده در ابعاد تقریبا مساوی به صورت رگ چین به روی هم چیده شده و پایه های اصلی پل را به وجود آورده است. داخل این پایه ها با قلوه سنگ و ملاط گچ پر شده، مصــــالح اصلی پل سنگ و ملاط گچ ودر سقف طاق ها از اجر استفاده شده است.
طاقهای جناغی، دالانها و راهروها همگی از آجرهایی به ابعاد 20 در 25 سانتی متر ساخته شده اند و نمای این پل طاقچه های مسدود و باز و موج شکن هایی دارد که به وسیله راهروها با چند پله به هم متصل می شوند.
وجود پله ها در میان دالان ستون میانی، بیانگر این امر است که این پل فقط یک پل ارتباطی نبوده و با توجه به راهروهای داخلی، پلکان … و کاروانسرا ها از آنها به عنوان سرپناه به هنگام عبور استفاده می کردند.
"سرهنری راولینسون" در سفرنامه خود می نویسد پلی که هم اکنون بر روی سیمره ( دره شهر فعلی) قرار دارد یکی از بهترین پل های ایران است و آن را حسین خان بزرگ والی معروف ایلام و لرستان به سال 1008 هجری قمری تعمیر کرده و طول آن 168 گام است به اعتقاد مورخ ها این پل در سال 334 هجری قمری بر اثر زلزله از بین رفته است. جدا شدن این پل از هم و پراکندگی آن شاید دلیلی بر وقوع زلزله باشد. این پل با شماره 2222 در سال 1377 توسط سازمان به ثبت آثار ملی استان رسیده است.
نظر شما