زمان
نیلگون است
باد
مثل اندوهی
از تماشای رود می آید.
لحظه ای با تو
ای پرنده سبز
ای تماشای ساحرانه آب
لحظه ای با تو
از تو می گویم.
به تماشای این غروب
که دشت
مثل دنیای خفتگان زیباست
که زمان نیلگونه می بارد
به تماشای این پرنده سبز
به تماشای این بهار بیا.
با تو ای لحظه وار
ای همه تاریکی و فراموشی
با تو
در باران
به تماشای رود می گذریم.
لحظه ای در بهار
می دانم
لحظه ای در بهار می میرم...
* م. آزاد
نظر شما