به گزارش خبرگزاری مهر، مدارات پردازشگرهای رایانه های شخصی و دیگر دستگاههای الکترونیکی به طور قابل توجهی سخت هستند، برای مثال "هارد دیسک" به معنی "دیسک سخت" است. این جنبه از مدارات یکپارچه کاربردهای این پردازشگرها را در مواردی که نیاز به سازگاری با شکل دستگاههای قابل حمل و مسطح است، محدود می کند.
به همین منظور اکنون گروهی از دانشمندان دانشگاه "ایلینویز" که شرح تحقیقات خود را در مجله "ساینس" منتشر کرده اند، راه حل این مشکل را یافته اند. این کشف می تواند راه جدیدی به سوی استفاده از کاربردهای متنوع مدارات یکپارچه را بگشاید.
این محققان که تحقیقات خود را از سال 2005 آغاز کرده اند، موفق شدند یک کریستال سیلیکونی انعطاف پذیر را بدون اینکه در ضریب هدایت الکتریکی آن تغییر ایجاد شود، بسازند.
سپس با استفاده از این متد روی یک صفحه سخت یک لایه پلیمری را بکار گرفتند که روی آن یک پوشش نازک پلاستیکی کشیده شده بود. پس از این مرحله اجزای مدار را با کمک تکنیکهای سنتی روی این پوشش پلاستیکی سوار کرده و در کنار آن از نانولوله هایی از جنس کریستالهای مجزای سیلیکون به عنوان نیمه هادی استفاده کردند.
در این مرحله پلیمر و صفحه سخت را جدا کردند و به این ترتیب تنها یک مدار یکپارچه انعطاف پذیر و متحرک باقی ماند که تنها با یک چسب سیلیکونی اجزای آن به هم متصل شده بودند. این مدار در عین حال که بسیار انعطاف پذیر بود استحکام و مقاومت بالایی داشت.
در این خصوص "جان راجرز"، سرپرست این تیم تحقیقاتی توضیح داد: "مداراتی که با این روش ساخته می شوند، کاملا عملکردی و کاربردی هستند و می توانند با شکل فضا و بخشهای بدنه سازگار شوند و حتی در شرایط فشار، کشیدگی و دیگر انواع تغییرشکل عمل کنند. بنابراین امکان استفاده از این سیستمهای جدید حتی در کنترل حالت سلامت افراد نیز وجود دارد."
نظر شما