به گزارش خبرنگار مهر در گیلان، استاد دانشگاه های گیلان، ظهر چهارشنبه در یک نشست کارگاهی آموزشی در رشت اعلام کرد: با سیاستهای حمایتی و ترغیبی به رغم حفظ جایگاه برنج به عنوان یک محصول استراتژیک باید روز به روز برای ارتقا کمی و کیفی این محصول تلاش شود.
وی تغیر کاربری و خرد شدن اراضی کشاورزی در استان را زنگ خطری برای این محصول راهبردی دانست و افزود: جلوگیری از خردشدن اراضی کشاورزی در شرایط کنونی امری لازم است زیرا سبب افزایش بهره وری عوامل تولید می شود.
میرزایی همچنین تامین فرصت جهت استفاده از فناوری و به کارگیری تجهیزات سودمند و مناسب، افزایش سطح زمین قابل کشت ناشی از یکپارچه سازی، امکان توسعه امور زیربنایی، افزایش تولید در واحد سطح و در نتیجه افزایش درآمد کشاورزان، جلوگیری از اتلاف و هدر رفت منابع پایه و عوامل تولید، امکان اعمال مدیریت بهینه در سطح مزارع، افزایش کیفیت تولید، جلوگیری از مهاجرت روستاییان و اشتغالزایی و کاهش بیکاری را از دیگر تحولات ناشی از یکپارچه سازی و تجمیع اراضی برشمرد.
وی با اعلام اینکه حفاظت، حمایت و بهره برداری اصولی و بهینه از زمین به عنوان "ثروت ملی" یک اصل مهم در کشور تلقی می شود و افزود: خرد و پراکنده بودن اراضی، آنها را از رده خارج و به فرسایش و تخریب اراضی منجر می شود.
این استاد دانشگاه همچنین خاطرنشان کرد: خرد بودن اراضی همچنین سبب توسعه شهرنشینی، افزایش غیرمنطقی هزینه تولید در واحد سطح، عدم توجیه اقتصادی و امکان جذب سرمایه، عدم کاربرد فناوری مناسب، فقدان سیاستگذاری صحیح در ارتباط با کاربری زمین، فقر و مشکلات اجتماعی، عدم رقابت و سودآوری تولید در بخش کشاورزی در مقایسه با سایر بخشها می‌شود.
میرزایی عنوان کرد: بر این اساس، تجمیع قطعات و یکپارچه سازی اراضی سبب می‌شود دولت بتواند در راستای عدالت اجتماعی، اقدامهای حمایتی خود را از بهره برداران خرد توسعه داده و بهبود مدیریت و استفاده از منابع نیز می‌تواند از پیامد های یکپارچه سازی اراضی باشد که نفع آن نیز به همان بهره برداران خرد برمی‌گردد و این سبب نزدیک شدن به تحقق عدالت اجتماعی می‌شود.
استان گیلان 230 هزار هکتار اراضی شالیکاری دارد.
نظر شما