به گزارش خبرگزاری مهر، محققان لابراتوار الکتروفیزیولوژی دپارتمان روانشناسی دانشگاه میلان- بیکوکا با همکاری موسسه فیزیولوژی مولکولی شواری ملی تحقیقات که نتایج یافته های خود را در مجله Biological Psychology منتشر کرده اند، کشف کردند که فعالیت الکتریکی مغزی می تواند زبان مادری فردی را که در سکوت چیزی را می خواند نشان دهد.
این دانشمندان منطقه ای از مغز را شناسایی کردند که "ناحیه شکل دیداری واژگان" نام دارد و در دایره نرمی شکل چپ کورتکس پس سری- گیجگاهی واقع شده است. این ناحیه به طور خودکار شکل حروف و واژگان را تشخیص می دهد.
این دانشمندان در تحقیقات خود، فعالیت بیوالکتریکی مغز 15 مترجم شفاهی ایتالیایی بسیار حرفه ای را در تشخیص زبان مادری از زبانی که از سن مدرسه آموخته بودند مورد بررسی قرار دادند. این مترجمان توانایی سخن گفتن به زبان دوم خود را تقریبا در سطح زبان مادری داشتند.
در آزمایش کنترل فعالیت بیوالکتریکی مغز مشاهده شد موج اول این فعالیت با عنوان N170 که در منطقه دیداری چپ مغز ظاهر شد تفاوت زیادی با موج دوم داشت. موج دوم مربوط به واژه خوانده شده با زبان مادری و یا با زبانی است که پس از پنجمین سال زندگی آموخته شده است.
این پدیده نشان می دهد که یادگیری زبان مادری همزمان با یادگیری آگاهیهای مفهومی و هنجاری مثل تجربیات حسی و جسمی توسعه می یابد.
این دانشمندان در این خصوص توضیح دادند: کودکی که "چاقو" را یاد می گیرد، شکل صوتی این واژه در کورتکس گیجگاهی- آهیانه پسین مغز آن پردازش می شود و همزمان اطلاعات مربوط به تیزی، سردی و برندگی آن را با لمس کردن و نگاه کردن کسب کرده و در کورتکس جسمی/ حسی ذخیره می کند و اینکه تنها بزرگسالان می توانند از چاقو استفاده کنند به دلیل ارزش هنجاری است که در کورتکس جلوپیشانی مغز این افراد پردازش می شود. همچنین درک خطرناک بودن چاقو به دلیل ارزش حسی است که در کورتکس "مداری- پیشانی" و در "بادامه" مغز بزرگسالان توسعه می یابد.
این درحالی است که یادگیری ترجمه انگلیسی "چاقو" یعنی knife پس از شکل گیری آگاهیهای فرد درباره دنیا و منطبق بر آموختن اطلاعات از نوع آواشناسی و املایی اتفاق می افتد."
ثبت فعالیتهای بیوالکتریکی این مترجمان تغییرات بسیار جزئی و حساسی را در کنش زبانی این افراد نشان داد.
نتایج این تحقیقات نشان می دهد زبان مادری فردی که حرف نمی زند، می تواند با پاسخ بیوالکتریکی که این فرد به واژگان می دهد، درک شود. در حقیقت افراد حتی اگر توانایی سخن گفتن را نداشته باشند، باز مغز آنها زبان مادری را درک می کند.
در حقیقت یکی از مهمترین تفاوتهای میان زبان دوم و زبان مادری در این است که زبان مادری همزمان با یادگیری دنیای پیرامون آموخته می شود درحالی که یادگیری زبان دوم تنها به معنی ترجمه کنش زبانی زبان مادری است.
نظر شما