دل بستن به سراب صلح تا کی؟
روز گذشته در اقامتگاه ایهود اولمرت نخست وزیر رژیم صهیونیستی در بیت المقدس اشغالی، ابومازن رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین، چنان دستان وی را به گرمی می فشرد و خنده کنان به اتفاق یکدیگر وارد دفتر اولمرت شدند که هر کس ابومازن را نمی شناخت؛ نمی دانست که وی همان کسی است که تصمیم گرفته است حقوق غصب شده و پایمال شده ملت فلسطین از سوی اولمرت و دیگر سرمداران رژیم غاصب اسرائیل را به آنها برگرداند.
ابومازن و اولمرت پس از دو ماه توقف مذاکرات سازش، بار دیگر با یکدیگر دیدار کردند؛ اگرچه صائب عریقات مذاکره کننده ارشد تشکیلات خودگردان فلسطین از توافق طرفین برای ادامه تلاش به منظور دستیابی به توافقنامه سازش در پایان سال جاری میلادی سخن گفته است، اما وی در عین حال اختلافات طرفین را عمیق دانسته و نشست روز گذشته را نیز بی نتیجه خوانده است.
در کنار ابومازن، احمد قریع و صائب عریقات از دیگر مسئولان تشکیلات خودگردان فلسطین حضور داشتند که لیونی وزیر امورخارجه رژیم صهیونیستی و اولمرت به گرمی با آنها البته در ظاهر برخورد کردند.
پیش از این دیدار، زیپی لیونی به صراحت اعلام کرد : اسرائیل از خطوط قرمزی که برای خود ترسیم کرده و یکی از آنها بیت المقدس است، هرگز صرف نظر نخواهد کرد و در مذاکرات با مسئولان تشکیلات خودگردان بر سر آنها امتیاز نخواهد داد و به راحتی آب پاکی بر دستان دوستداران سازش با این رژیم اشغالگر ریخت، اما با وجود این گستاخی آشکار، ابومازن بار دیگر به منزل اولمرت رفت و یک دور دیگر از مذاکرات بیهوده با وی انجام داد.
این مذاکرات در حالی برگزار شد که رژیم اسرائیل همچنان به محاصره نوار غزه و گرسنه نگه داشتن یک و نیم میلیون انسان بیگناه و نیز اقدامات تروریستی علیه ملت فلسطین و از جمله شهرک سازی ادامه می دهد.
اینکه چرا ابومازن با وجود مخالفت آشکار سران صهیونیستها با عقب نشینی از بیت المقدس اشغالی و حقوق مشروع ملت فلسطین از جمله حق بازگشت آوارگان بر ادامه مذاکرات با اسرائیل پافشاری می کند و به سراب صلح با این رژیم دل بسته است، سئوالی است که میلیونها فلسطینی و افکارعمومی عربی و مسلمان از خود می پرسند.
جالب این است که نبیل ابوردینه سخنگوی رئیس تشکیلات خودگردان با توجیه مذاکرات بیهوده ابومازن با سران رژیم اسرائیل، در پاسخ به سئوال یک رسانه عرب که چرا با وجود بی اعتنایی اسرائیل به توافقات و ادامه شهرک سازی و سوء استفاده این رژیم از این مذاکرات برای القای این مسئله به جهانیان به اینکه طرفدار صلح است و بازنده بودن تشکیلات خودگردان در این مذاکرات ،همچنان به ادامه آن پافشاری می کند؛ ملت فلسطین و همه گروههای فلسطینی را حامی این مذاکرات بیهوده دانسته و اینگونه پاسخ داده است :" همه باید بدانند این تصمیمات( مذاکرات سازش) فلسطینی،عربی و بین المللی است؛ گزینه صلح ،براساس قطعنامه های شورای امنیت، طرح صلح عربی، گزینه راهبردی ما است؛ موانع اسرائیل و چالشها فراوان است ؛ مشکل این نیست( در مذاکرات با اسرائیل)؛ بلکه مشکل این است که یک طرف فلسطینی نباید به دیگران برای ملامت و سرزنش طرف دیگر فلسطینی فرصت بدهد، همانند کاری که در کمپ دیوید کردند و بعد گفتند فلسطینی ها فرصت سوزی کردند."
ابوردینه، مذاکرات سازش را خواسته ملت مظلوم فلسطین و گروههای مقاومت می داند و هرگونه فشار آمریکا بر ابومازن برای ادامه این مذاکرات را رد می کند؛ در حالی که علاوه بر افکارعمومی منطقه و جهان، ملت فلسطین پی به این حقیقت برده است که تنها چیزی که تا کنون از مذاکرات سازش با رژیم صهیونیستی عاید آنها شده است؛ افزایش رنج و سختی، بیکاری، گرسنگی، عقب ماندگی، طولانی شدن دوران اشغالگری و تضییع حقوق مشروع آنها و در مقابل امتیازهای مفت فراوانی هم نصیب صهیونیستهای متجاوز شده است، بنابراین پافشاری ابومازن و دیگر سران تشکیلات خودگردان فلسطین بر ادامه مذاکرات با وجود اعتراف آنها به نتیجه بودن این مذاکرات و ادامه تضییع حقوق ملت فلسطین از سوی اشغالگران قدس، در حقیقت خیانت به آرمانهای والای ملت فلسطین است که قطعا تاریخ هرگز سازشکاران بر سر سرنوشت یک ملت را هرگز نخواهد بخشید.
ساز مخالف سنیوره
روز گذشته همزمان با حضور نبیه بری رئیس پارلمان لبنان در دمشق و دعوت مجدد وی از گروههای مختلف لبنانی به انجام گفتگو برای حل بحران کشورشان، کیلومترها آن طرف تر در قاهره، فواد سنیوره نخست وزیر لبنان پس از دیدار با حسنی مبارک رئیس جمهوری مصر، به صراحت با درخواست نبیه بری برای گفتگو مخالفت کرد.
نبیه بری چهارم فروردین ماه درگفتگو با تلویزیون "new tv " لبنان گفته بود: بعد از پایان اجلاس سران عرب در دمشق(دهم و یازدهم فروردین) و اطلاع یافتن از نتایج آن در صورتی که بحران لبنان حل نشده باشد، با کشورهای مصر، عربستان، سوریه و دیگر کشورهای عربی به منظور آماده کردن شرایط برای برگزاری نشست مجدد بین گروه های اکثریت و مخالفان دولت لبنان رایزنی هایی انجام خواهم داد.
سنیوره در اظهاراتی سئوال برانگیز، نبیه بری را فرد شایسته ای برای اداره جلسات گفتگوهای لبنانی ها با یکدیگر ندانست و در توجیه مخالفت خود گفت نبیه بری خود یکی از طرفهای بحران است و نمی تواند مدیر جلسات گفتگوها باشد. وی گروههای مخالف را به در پیش گرفتن ادبیات خیابانی و تعطیل کردن جلسات گفتگو متهم کرد .
این اظهارات از این نظر عجیب به نظر می رسد که سنیوره پیش ازاین بارها در جلسات گفتگوهای سران گروههای سیاسی لبنان به ریاست نبیه بری شرکت کرده بود و آن زمان هیچ اعتراضی به مدیریت نبیه بری نمی کرد.
لبنان از 24 نوامبر سال 2007 پس از به پایان رسیدن دوره ریاست جمهوری امیل لحود، همچنان با خلاء ریاست جمهوری روبرو است. نشست پارلمان لبنان برای انتخاب رئیس جمهوری تاکنون برای هفدهمین بار به تعویق افتاده است و درخواست نبیه بری برای ازسرگیری گفتگوها با هدف پر شدن این خلاء اعلام شده است.
مخالفت سنیوره با باز شدن درهای گفتگو، علامتهای استفهام زیادی را مطرح می کند؛ همانگونه که علی خریس از نمایندگان پارلمان لبنان وعضو جنبش امل گفته است : مخالفت سنیوره با انجام گفتگو نشان دهنده بی اعتنایی وی به حل بحران و تمایلش به ادامه بن بست سیاسی در لبنان است.
توجیه نخست وزیر لبنان برای خودداری از انجام گفتگو در حالی که لبنانی ها بیش از هر زمان دیگری به نشستن در اطراف یک میز به منظور گفتگو درباره راههای حل بحران طولانی و فرسایشی کشورشان نیاز دارند و در زمانی که رژیم صهیونیستی در نزدیک مرزهای لبنان، رزمایش نظامی گسترده خود را آغاز کرده است و تهدیدهایش همچنان علیه این کشور کوچک که بخشی از آن را همچنان در اشغال خود دارد، ادامه دارد، منطقی به نظرنمی رسد.
موضعگیری جدید سنیوره که یکی از سران جریان غربگرای حاکم بر لبنان موسوم به 14 مارس است ؛ نمی تواند با مواضع کشورهای غربی از جمله آمریکا در برابر لبنان بی ارتباط باشد که بارها با کارشکنی ها و اظهارات تحریک آمیز و مداخله جویانه خود مانع از انجام هرگونه گفتگو میان گروههای سیاسی مخالف و موافق در لبنان شده اند؛ بنابراین افکارعمومی منطقه به ویژه لبنان خود بهترین داوران خواهند بود که چه کسانی خواهان ادامه بحران لبنان و چه کسانی خواهان پایان این بن بست سیاسی هستند.
-----------------------------------
رضا مهری گروه بین الملل خبرگزاری مهر
نظر شما