به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از منابع اینترنتی این همایش در صدد است موقعیت دلوز در فلسفه معاصر را به بحث گذارد. در این همایش همچنین نسبت فکری دلوز با ژیژگ، آگامبن و بودریو مورد بحث و بررسی قرار خواهد گرفت.
ژیل دلوز شاگرد و همکار پژوهشی ژاک لاکان بود و از فروید و نیچه و مارکس سخت تأثیر گرفت. وی در 1957 شروع کرد به تدریس تاریخ فلسفه در سوربن، و از۱۹۶۰ تا ۱۹۶۴ به عنوان پژوهشگر با مرکز ملی پژوهش اجتماعی همکاری کرد. دلوز به مدت ۱۰ سال به عنوان استادیار در دانشگاه تدریس می‌کرد.
در این دوره بود که دوستی پایداری میان او و میشل فوکو شکل گرفت. او از ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۹ در دانشگاه لیون درس می‌داد، سپس به واسطه فوکو به سمت استادی دانشگاه ونسن منصوب شد. در ۱۹۶۸، دلوز پایان‌نامه دکتری‌اش را که شامل یک بخش بزرگ باعنوان «تفاوت و تکرار»، و یک بخش کوچک به نام «اسپینوزا و مسئله بیان» می‌شد، منتشر کرد. دلوز در ۴ نوامبر ۱۹۹۵ درگذشت.
نظر شما