پیام‌نما

الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ‌اللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّ‌اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ‌اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانه‌هایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه می‌گفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمی‌کرد، همانا صومعه‌ها و کلیساها و کنیسه‌ها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر می‌شود به شدت ویران می‌شدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری می‌دهند یاری می‌رساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکست‌ناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار

۲۷ اسفند ۱۳۸۲، ۱۲:۲۲

به مناسبت سالگرد حمله نظامي آمريكا به عراق

لوموند: اشغال عراق هيچ نتيجه اي در مبارزه با تروريسم نداشت

لوموند نوشت: يك سال از حمله نظامي آمريكا به عراق و اشغال اين كشور مي گذرد، اما تروريسم همچنان پابرجاست و نه تنها نتايج مورد نظر آمريكا به دست نيامد بلكه تروريسم در مناطق مختلف قوي تر هم شد.

به گزارش خبرگزاري مهر و به نقل از روزنامه لوموند، درست يك سال است كه رهبران ارشد جهان در پي مبارزه موثر با تروريسم هستند. براي مثال مي توان گفت كه ازنار و بلر نخست وزيران اسپانيا و انگليس از رهبراني بودند كه بوش را براي جنگ عراق پشتيباني كردند. در واقع اين دوكشور به دليل پشتيباني بوش به نوعي از اتحاديه اروپا طرد شدند. اما واشنگتن اين مسئله را مورد تقدير قرار داد. 20 مارس آغاز حمله نظامي درعراق بود و يس از سه هفته رژيم صدام حسين برچيده شد. واشنگتن اين مسئله را آغاز عصر جديد استراتژيك دانست.
 
حال يك سال بعد از اشغال عراق، چه كسي هنوز در آنجاست؟ دلايل متفاوتي براي جنگ عراق ارائه شد. خلع سلاح بغداد از سلاح هاي كشتار جمعي نخستين دليلي بود كه براي اين اشغال عنوان شد. اين دليل به قدري مهم و خطرساز جلوه كرده بود كه سازمان ملل را براي آغاز جنگ بدون اعتراض گذاشت. اما در حال حاضر اين دليل بدون جواب ماند و نه تنها درعراق هيچ سلاح كشتار جمعي يافت نشد، بلكه هيچ نشانه اي مبني بر ارتباط ميان صدام و القاعده نيز پيدا نشد.

به نوشته لوموند، عراقيان در حال حاضر بايد با تصميم آمريكا در مدت چند هفته قدرت را در اين كشور به دست گيرند و دولت تشكيل دهند. اين هم در حالي است كه نيمي از نيروي نظامي آمريكا در عراق باقي خواهند ماند. اين انتقال قدرت مشروط در فضايي مملو از جنگ هاي داخلي صورت مي گيرد. طبق حساب و كتابهاي واشنگتن اين جنگ بايد تاثيري ماندگار بر تروريسم داشته باشد. لااقل بايد كشورهاي كه تروريسم را پشتيباني مي كنند، بترساند. يعني كشورهايي همچون سوريه و ليبي بايد از تلاش براي دست يابي به سلاحهاي كشتارجمعي دست بردارند. اما همانطور كه همه جهان شاهد بود نه تنها در خاورميانه اتفاقي نيفتاد، بلكه كشمكشهاي اسراييل و فلسطين همچنان ادامه دارد و هر روز درعراق و افغانستان و پاكستان حملات تروريستي صورت مي گيرد كه حتي آمريكا نيز اقرار كرده است كه نمي تواند آن را كنترل كند و پرونده ليبي هم روشن است.

به نوشته لوموند، حملات چند روز پيش مادريد نشان داد كه حتي آمريكا نتوانست متحد خودرا از حملات تروريستي مصون نگهدارد. با نگاهي اجمالي به حوادث يك سال اخير و اشغال عراق و هزينه اي كه بوش از جيب ملت آمريكا و عراق پرداخت مشاهده مي كنيم كه نتيجه اي قابل توجه از آن استنتاج نشده است.

کد خبر 66354

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha