به گزارش خبرنگار مهر، تیم های پرطرفدار پایتخت تا سال های نه چندان دور، تمامیت فوتبال ما به حساب می آمدند و از این رهگذر، همواره تیم ملی کشورمان با استعانت از بازیکنانی که در عضویت این دو تیم بودند، در آسیا و بعضا در جهان نتایج درخشانی کسب می کرد. فوتبال ما چند سالی است که در آسیا هم حرفی برای گفتن ندارد و اکنون این سوال پیش روی علاقمندان به فوتبال قرار می گیرد که آیا این موضوع با تحلیل رفتن این دو تیم بی ارتباط نیست؟
اینکه فوتبال کشوری بیش از دو قطب داشته باشد حسن بزرگی به حساب می آید اما اضافه شدن دو قطب به فوتبال یک کشور، با جایگزینی قطب های قدیمی، زمین تا آسمان فرق دارد. به عنوان مثال در رقابت های لیگ برتر فوتبال انگلستان، تیم های منچستر یونایتد و آرسنال، برندگان اصلی جام بودند تا اینکه تیمی به نام چلسی هم به این تیم اضافه شد.
در لالیگای اسپانیا، والنسیا با پشتکار و صرف هزینه، خود را به رئال مادرید و بارسلونا می رساند و در سری آ ایتالیا، میلان، یوونتوس، اینتر و رم ، برای قهرمانی تلاش می کنند و تیم هایی مانند فیورنتینا و لاتزیو تلاش می کنند تا در کنار بزرگان قرار گیرند.
سپاهان که به تازگی در فوتبال ایران به موفقیت های افتخارآمیزی دست پیدا کرده، در کنار پرسپولیس و استقلال قرار نمی گیرد بلکه جایگزین این تیم ها شده است. تا پیش از این بر تن کردن پیراهن تیم های پرسپولیس و استقلال برای هر بازیکنی افتخار به حساب می آمد چرا که از این طریق به تیم ملی و باشگاه های مطرح اروپایی راه می یافت اما امروز بازیکنانی در این دو تیم حضور دارند که چه بسا جایگاه واقعی شان در زیرگروه لیگ هم نباشد. اینکه این بازیکنان با چه ابزار تبلیغاتی به تیم های شناسنامه دار کشورمان راه پیدا می کنند و از کجا حمایت می شوند، موضوع اصلی سرنگون شدن فوتبال ایران است.
امروزه، چیزی که به هواداران این دو تیم لذت می بخشد، نه انتظار کشیدن برای موفقیت تیم های خود، که تماشا کردن شکست تیم رقیب است و این سقف آرزو، افتخارآفرینان سال های دور فوتبال ایران راه به قهقرا می برد. اینکه بازیکنان این تیم ها اجازه پیدا می کنند در زمین قدم بزنند، ایرادی است که به سازمان فوتبال ما بازمی گردد. در حالی که همه می دانند فوتبال و اساسا ورزش ما ، دولتی است، بنابراین کم فروشی برخی از بازیکنان این تیم ها غیر از این است که خیانت به بیت المال به حساب می آید؟ چرا این موضوع حسابرسی نمی شود؟ پربیراه نیست اگر بگوییم بازیکنان فوتبال ما با پول مردم در زمین بازی می کنند و اگر چنین است، کم فروشی و کودتا و خیانت و ... چه مفهومی می تواند داشته باشد؟
پرسپولیس در سال های گذشته زیر نظر مربیان بزرگی چون راینر سوبل، علی پروین، وینکو بگوویچ، دنیزلی و حالا قطبی هدایت شده با این حال هیچ گاه موفق نبوده است. پس با این حساب آیا می توان ایراد را به مربیان نسبت داد و یا دلیل را باید در مسائل پشت پرده این باشگاه جستجو کرد؟ فیروز کریمی یکی از مربیان خوب فوتبال ایران است و به عنوان مثال بازی های فوق العاده ای را با تیمی مثل راه آهن مقابل پرسپولیس و استقلال انجام داده، پس چگونه است که امروز با استقلال اینطور می بازد؟
مسئولان باید چاره ای اندیشه کنند تا هواداران فوتبال بیش از این از دست نروند. براستی فوتبالی که هوادار نداشته باشد، آیا فوتبال است؟
-----------------------------
* مسعود حسینی
نظر شما