مساحت استان در حدود 175069 کیلومتر مربع است که حدود 11 درصد از خاک ایران را در بر گرفته است و شامل 16شهرستان است.
استان کرمان که پس از تقسیم استان خراسان به سه استان مجزا به عنوان بزرگترین استان کرمان در کشور مطرح شده است یکی از محتمل ترین استانهای کشور برای تبدیل شدن به چند استان جداگانه یا الحاق برخی شهرستانهای دور افتاده به استانهای مجاور است.
این استان از لحاظ جغرافیایی در منطقه کویری و نیمه خشک کشور واقع شده است و همین مسئله باعث شده مراکز جمعیتی استان به خصوص مراکز شهرستانهای مختلف فاصله قابل توجهی با یکدیگر به خصوص مرکز استان کرمان داشته باشد به طوری که فاصله برخی از شهرهای جنوبی استان کرمان تا شهر کرمان نزدیک به 600 کیلومتر می رسد.
مجموعه شرایط استان کرمان این ذهنیت را که امکان تقسیم استان کرمان به دو استان به مرکزیت شهر کرمان در مناطق شمالی استان و یکی از شهرهای بزرگ جنوب استان کرمان به مرکزیت شهرستانهای جنوبی استان قوت می بخشید که در همین زمینه هم مردم و مسئولان شهرستانهای جنوبی استان کرمان در سفر رهبر معظم انقلاب و رئیس جمهور در خواستهای خود را برای تشکیل استانی متشکل از شهرستانهای جنوبی استان کرمان را به طور گسترده مطرح کرده بودند.
اما کمتر کسی فکر می کرد امکان واگذاری دو شهرستان وسیع از جنوب استان کرمان به استان هرمزگان به خصوص با توجه به وجود معادن بزرگ فاریاب وجود داشته باشد زیرا این مسئله باعث تغییر بافت جغرافیایی منطقه و خارج شدن استعدادهای بالقوه کشاورزی، اقتصادی و اجتماعی از استان کرمان می شود.
بافت مردم شناسی شهرستانهای جنوبی استان کرمان که شامل شهرستان جیرفت، کهنوج، عنبرآباد، رودبار، قلعه گنج و منوجان به شدت نزدیک به هم است و در واقع این شهرستانها به دلیل تقسیمات کشوری در چند سال گذشته از شهرستانهای جیرفت و کهنوج به عنوان دو شهرستان بزرگ منطق جنوبی استان کرمان منفک شده اند.
ذهنیات مردم شش شهرستان جنوبی و حتی دیگر شهرستانهای استان کرمان در خصوص جدایی این شهرستانها از استان کرمان و تشکیل استان جدید با نام سبزواران یا سمنگان شکل گرفته است به همین دلیل جدایی شهرستانهای قلعه گنج و منوجان از جنوبی ترین مناطق استان کرمان و الحاق به هرمزگان تمامی این ذهنیات را تحت تاثیر قرار داده و باعث ایجاد نارضایتی و تعجب مردم در شش شهرستان جنوبی استان شده است.
از سوی دیگر، استان هرمزگان به عنوان یکی از استانهای مرزی ایران در شهرستانهای همجوار با استان کرمان، متاسفانه دارای زیر ساختهای شهری مناسب برای ارائه خدمات به این دو شهرستان جدید نیست و وجود شهرهای محرومی مانند جاسک، بستک، رودخانه و زیارت علی در استان هرمزگان که هم مرز با شهرستانهای منوجان و قلعه گنج هستند نشانگر این مسئله است.
تنها دلیل برخی مسئولان با این الحاق وجود مصوبات بخش کشاورزی در استان هرمزگان است که این استان به دلیل عدم وجود زمینهای کشاورزی وسیع می تواند آن را در این دو شهرستان سرمایه گذاری کند.
از سوی دیگر در چند سال گذشته به خصوص در دولت نهم بحث محرومیت شدید برخی از مناطق این شهرستانها که واقعیتی انکار ناپذیر است مطرح و در سفررئیس جمهور به استان کرمان باعث حیرت برخی از مسئولان کشور شد که در همین راستا ستاد راهبردی مناطق جنوبی استان کرمان به ریاست معاون اول رئیس جمهور و برخی از وزیران و مسئولان محلی تشکیل شده است و برای رفع محرومیت از این مناطق برنامه ریزی ویژه ای انجام شده و در حال حاضر برخی از مصوبات در حال پیگیری و انجام است.
خشکسالیها و سرمازدگیهای اخیر در بخش کشاورزی در این مناطق که اوج آن در سیل گسترده در طوفان "گنو" رخ داد و مسئله کپر نشینی گسترده و نبود امکانات اولیه بهداشتی و آموزشی در برخی از این شهرستانها باعث شده است این مناطق که تا چند سال گذشته اسمی از آنان برده نمی شد مورد توجه ویژه قرار گیرند و لزوم توجه به خدمات رسانی به مردم این منطقه از کشور بیش از پیش مورد توجه مسئولان برای رفع محرومیت گسترده قرار گیرد همان نکته ای که مسئولان محلی استان کرمان در دولت نهم سعی به انتقال آن به دولت در سفرهای متعدد مسئولان کشوری به این مناطق، به عنوان واقعیت موجود در استان کرمان داشته اند.
به نظر می آید مشکلات و محرومیتهای موجود در این شهرستانها باید با برنامه ریزی صحیح و منطقی مرتفع شود و این شهرستانها با مدیریتی متمرکز در سطح شش شهرستان جنوبی استان کرمان و اختصاص بودجه لازم از سوی مسئولان کشوری رفع و شرایطی محیا شود که این شهرستانهای محروم با پشتوانه استانی برخوردار در آینده از موقعیت بهتری برخوردار شوند.
حجت الاسلام امیری نماینده مردم شهرستان کهنوج، منوجان، قلعه گنج و رودبار با مخالفت با طرح جدا شدن دو شهرستان جنوبی استان کرمان گفت: شهرستانهای قلعه گنج و منوجان از شهرستانهای مستعد استان کرمان محسوب می شوند که در سالهای اخیر مورد توجه ویژه قرار گرفته اند و جداسازی آنان از استان کرمان در رفع محرومیت و پیشرفت آنان اثری نخواهد داشت.
وی گفت: وجود معدن غنی فاریاب در این شهرستانها و رسیدگی به بخش کشاورزی این مناطق در چارچوب ایجاد استان جدید در جنوب استان کرمان می تواند در رفع مشکلات موجود موثر باشد.
نماینده مردم منوجان و قلعه گنج خواستار اجرای سه راهکار دیگر بجای الحاق این دو شهرستان به هرمزگان شد که شامل تبدیل شدن شش شهرستان جنوبی به یک استان، الحاق کلیه شش شهرستان به هرمزگان یا مسکوت گذاشتن مسئله الحاق دو شهرستان استان کرمان به هرمزگان است.
فرماندار شهرستان منوجان نیز در این زمینه گفت: مردم شهرستان منوجان همانند مردم قلعه گنج خواستار تشکیل استان جدید متشکل از شش شهرستان جنوبی استان کرمان هستند.
حسین زابلی تصریح کرد: مردم شهرستان منوجان با نوشتن طوماری و تقدیم به دولت خواستار عدم الحاق به استان هرمزگان هستند.
وی ابراز امیدواری کرد: با تشکیل استانی متشکل از شهرستانهای جنوبی استان کرمان محرومیت شدید برخی از مناطق این شهرستان به زودی حل و به خواسته حداکثر مردم شهرستانهای منوجان و قلعه گنج احترام گذاشته شود.
فرماندار شهرستان جیرفت نیز از مراجعه مردم و مسئولان محلی این شهرستان به فرمانداری این شهر و ابراز نارضایتی در جهت جداسازی این دو شهرستان خبر داد و گفت: انتشار این خبر موجب اعتراض مردم شده است اما به نظر نمی آید این طرح صحت نداشته باشد و بیشتر شایعه ای از سوی افراد سودجو است.
شایعات جداسازی دو شهرستان جنوبی استان کرمان در حالی موجب نارضایتی مردم شده است که معاون سیاسی امنیتی استاندار کرمان نیز از عدم ابلاغ این مسئله به استانداری کرمان خبر داده است.
ابوالقاسم نصرالهی گفت: این اخبار شایعه در سطح مردم شهرستانهای جنوبی استان کرمان پخش شده است و هیچ خبر رسمی در این زمینه منتشر نشده است.
نظر شما