به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از آسوشیتدپرس، بر اساس اسناد منتشر شده بازجویان نظامی آمریکا در سال 2003 با حمله به زندانیان افغان از شیوه های بازجویی که در زمان آموزش دفاع از خود آموخته بودند، بهره گرفته اند.
درهمین رابطه، زندانیان بازداشتگاه "گردیز" در جنوب افغانستان اظهار داشتند که بازجویان آنها را وادار می کردند با لباسهای خیس زانو زده و روی زمین بنشینند. آنها هم چنین از ضرب و شتم بازجویان و لگد‌ها و مشتهای آنها به پهلو، بینی و زانو‌هایشان در صورت حرکت سخن گفتند.
این اسناد که به اتحادیه آزادیهای مدنی آمریکا ارائه شده بر مرگ جمال ناصر، زندانی افغان در سال 2003 که در بازداشتگاه گردیز کشته شد، تمرکز دارد.
در این اسناد آمده است: ضرب و شتم ها باعث مرگ ناصر نشد. اما در دیگر اسناد ارائه شده از جمله مصاحبه با برخی بازجویان که به سیلی زدن به زندانیان اعتراف کرده اند، گفته شده که این فرد در اثر ضرب و شتم و کتکهای بازجویان جان سپرده است.
بر اساس اسناد 300 صفحه ای در خصوص گفتگو با بازجویان آمده است: یک بازرس جرائم ارتش از این بازجویان پرسیده است: آیا کسی از مقامهای پایگاه به شما اجازه داده بود که در بازجویی زندانیان را مورد ضرب و شتم قرار دهید؟ این فرد در پاسخ گفته بود: من هیچ دستوری در این باره نداشتم. من فقط از تاکتیکهایی که در دانشکده SERE ارتش آموخته بودم استفاده کردم.
یک دادستان ارتش می گوید: شیوه های بازجویی آموزش داده شده در این دانشکده نظامی تنها بر پایه بازجویی و اعتراف گرفتن از دشمن قرار دارد. این شیوه‌ها را می توان نوعی شکنجه نیز دانست. از این شیوه ها علیه زندانیان در عراق و گوانتانامو نیزاستفاده می شود.
مرگ ناصر از جمله تحقیقاتی است که در پنتاگون تحت عنوان "بدرفتاری با زندانیان در زندان‌های آمریکا در افغانستان" انجام می شود.
نظر شما