مریم صباغ زاده - نویسنده و محقق ادبی - درباره این کتاب به خبرنگار مهر گفت: ادبیات کلاسیک ایران دارای شاهکارهایی است که به خاطر داشتن واژه های نامانوس و سنگین مهجور مانده اند. بسیاری از این آثار می توانند به نثر ساده و روان برگردانده شوند و مورد استفاده مخاطبان قرار گیرند.
وی افزود: ماجرای "خسرو و شیرین" صرف نظر از داشتن یک معماری داستانی، زیبا و درخور اعتناست؛ شاید به این خاطر که نظامی خود دارای شخصیتی لطیف بود و درگیری های عاشقانه زیادی داشت. او برای زنان به خصوص "آفاق" همسر خود احترام زیادی قائل می شده و اصولا به شخصیت زن بیش از دیگر شاعران کلاسیک پرداخته است.
صباغ زاده ادامه داد: آنچه در "خسرو و شیرین" برای من جذابیت داشت این بود که "شیرین" - که به روایتی دختری مسیحی است - می توانست خیلی راحت اخلاقیات را کنار بگذارد اما در برابر هوسرانی های خسرو مقاومت کرد و سعی کرد او را به راه درست بیاورد. من فکر کردم بازنویسی این کتاب می تواند الگوی مناسبی برای دختران ایرانی محسوب شود.
این نویسنده که در حال حاضر به نگارش فصلهای پایانی کتاب مشغول است، قصد دارد بعد از اتمام آن، کار بازنویسی "لیلی و مجنون" را هم شروع کند.
از مریم صباغ زاده همچنین یک سفرنامه داستانی با عنوان "خداوندگار بلوطها" (نشر علمی فرهنگی) در نمایشگاه کتاب امسال عرضه می شود. نویسنده در این اثر علاوه بر روایت سفر خود به کربلای معلی، در قالب داستانی به گوشه هایی از زندگی حضرت ابا عبدالله الحسین (ع) هم پرداخته است.
نظر شما