پیام‌نما

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَ هُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ * * * جنگ [با دشمن] بر شما مقرّر و لازم شده، و حال آنکه برایتان ناخوشایند است. و بسا چیزی را خوش ندارید و آن برای شما خیر است، و بسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما بد است؛ و خدا [مصلحت شما را در همه امور] می‌داند و شما نمی‌دانید. * * * بس بود چیزی که می‌دارید دوست / لیک از بهر شما شرّی دو توست

۶ اردیبهشت ۱۳۸۷، ۱۷:۱۰

جایگاه فربه دین اسلام در فرهنگ نخجوان

جایگاه فربه دین اسلام در فرهنگ نخجوان

هرچند مردم آسیای مرکزی در حدود هفتاد سال فرصت ترویج آموزه‌های دین خود؛ اسلام را نداشتند به جهت فربه بودن فرهنگ اسلامی در این حوزه تمدنی پس از فروپاشی شوروی سابق تواننستد به احیای سنتهای اصیل اسلامی مبادرت ورزند. بدین‌جهت می‌توان گفت اسلام هم‌اکنون در این منطقه حضوری جدی دارد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، یکی از ابنیه قدیمی و با ارزش جمهوری خودمختار نخجوان « مسجد جامع » شهر نخجوان است. این مسجد توسط" حسین تبریزی" در قرون 19-18 احداث شده و مدتهای طولانی محل عبادت مؤمنان نخجوانی بوده است.

این عبادتگاه برای آخرین بار 114 سال قبل در سال 1894 از طرف "حاج محمد جعفر آقا" تعمیر و بازسازی شده است. اما در این مسجد در طول 114 سال خصوصاً در 70 سال حاکمیت شوروی هیچ گونه تعمیر و بازسازی انجام نگرفته است.

گرچه فرهنگ اجتماعی آنان تلفیقی از فرهنگ غرب و فرهنگ شوروی سابق است، اما از نظر اعتقادی مردم  اعتقاد بسیار قوی نسبت به اسلام دارند. گفتنی است که مراسم "تاسوعا" و "عاشورا" در نخجوان و شهرها و به‌خصوص بخشها و روستاهای اطراف آن واقعاً دیدنی و معروف است. مسجد جامع نخجوان هم در نقاط مرکزی شهر نخجوان واقع شده و دارای معماری اسلامی و شرقی وبسیاردیدنی و زیباست.

مردم کشورهای" آسیای مرکزی و قفقاز" عمیقاً و شدیداً به اسلام علاقه‌مندند و از طرفی هم ناگفته پیداست که همین مردم مثل همان "نی" هستند که از نیستان حداقل به‌مدت 70 سال بریده شده و دور افتاده‌اند، نه منبری،نه مسجدی، نه عالمی ، نه تعلیمی ونه تربیت وترویج آداب و اخلاق اسلامی، هرچه بوده وتقریباً آنچه که هست به‌صورت سینه به سینه از پدران و آبا و اجداد در طی دو نسل به یکدیگر و نسل حاضر منتقل شده و در این میان از آمیخته شدن به خرافات و افکارخرافی که هیچ پایه و اساس نداشته و مبنای علمی و یا عقلی ندارد مصون نمانده است، به‌گونه‌ای که از گفتارها و باورهای آنها هم پیداست.

یکی ازافراد مطلع که مدتی در نخجوان فعالیت "تعلیم قرآن" رابه عهده داشته است در مصاحبه ای با ماهنامه کوثر( شماره23)چنین می‌گوید: قبل از حاکمیت شوروی علمای نخجوان تحصیل کرده ایران یا نجف بودند که متأسفانه امروز حتی اسمی از آنها نمانده است. مثلاً عالمی به‌نام"حاج شیخ رضا"تحصیل کرده نجف بوده است. یا عالمی به‌نام مرحوم" حاج سید مصطفی موسوی خاکی" که تحصیل کرده نجف اشرف بوده و در همانجا وفات یافته است. علمای نخجوان اکثراً به نجف کوچ کرده بودند، بنابر این در معاجم و تذکره‌ها باید سراغ آنهارا گرفت.

از معروفترین آنها مرحوم" حاج میرزا مهدی نهرمی"(نهرم روستایی است بزرگ با جمعیتی بیش از10000 نفر از توابع شهرستان" بابک" در جمهوری خود مختار نخجوان که مردمی معتقد و متدین دارد)." ملا محمد نخجوانی"(نویسنده کتاب فیض الدموع) و" مرحوم اردو بادی" ازعلمای اهل اردوباد نخجوان را می توان نام برد.

حاج شیخ مهدی نهرمی فتوی داد که مردم باید در برابر تجاوز ارمنستان دفاع کنند و بعد از حاکمیت شوروی از مخالفان حزب کمونیست و علیه استبداد بود.

کد خبر 671824

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha