بازیگر باسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون در این باره به خبرنگار مهر گفت: من مجموعهای از صد سال پوستر تئاتر را که دسترنج کارها و فعالیتهای پدرم عمادالدین رنجبر است تا امروز حفظ کردهام که برای من گنجینهای از تئاتر است و باید حفظ شود.
رنجبر ادامه داد: برخی از این پوسترها دارای چاپ سنگی هستند که آنها را بازسازی و به اعضاء خانواده هدیه کردهام تا حفظ و به نسلهای بعد منتقل شود. برخی از آنها را که دارای قدمت 80 تا 90 ساله هستند را نیز به نمایشگاهی در حاشیه جشن یکصدمین سال تئاتر گیلان دادم تا در معرض دید عموم قرار بگیرد.
وی درباره آغاز فعالیتهای تئاتری خود گفت: من از 14 سالگی به صورت حرفهای در تئاتر بازی کردم. پدرم وقتی از گرجستان به ایران آمد، در گیلان شروع به اجرای تئاتر کرد و وقتی من 12 سال داشتم به خاطر اجرای تئاتر سیاسی تبعید شد. در آن زمان تئاتر به مردم آگاهی و آموزش میداد و همه برای تولید یک تئاتر زحمت میکشیدند، ولی امروز به گمانم این امر کمتر به چشم میخورد.
رنجبر در پایان خاطرنشان ساخت: در حال حاضر نمیتوان از طریق تئاتر زندگی را گذراند، زیرا نه بودجه کافی به آن اختصاص مییابد و نه درآمد مناسبی از طریق آن کسب میشود. سالن تئاتر نیز به اندازه کافی نداریم. پیشنهاد حضور در نمایشهایی به من شده که به این دلایل آنها را نپذیرفتم و ترجیح میدهم در زمینه تصویر به فعالیت خود ادامه دهم.
نظر شما