پیام‌نما

كُتِبَ عَلَيْكُمُ الْقِتَالُ وَ هُوَ كُرْهٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئًا وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَعَسَى أَنْ تُحِبُّوا شَيْئًا وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنْتُمْ لَا تَعْلَمُونَ * * * جنگ [با دشمن] بر شما مقرّر و لازم شده، و حال آنکه برایتان ناخوشایند است. و بسا چیزی را خوش ندارید و آن برای شما خیر است، و بسا چیزی را دوست دارید و آن برای شما بد است؛ و خدا [مصلحت شما را در همه امور] می‌داند و شما نمی‌دانید. * * * بس بود چیزی که می‌دارید دوست / لیک از بهر شما شرّی دو توست

۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۷، ۱۰:۵۷

گیوه همچنان به رقابت نابرابر با کفشهای صنعتی مشغول است

گیوه همچنان به رقابت نابرابر با کفشهای صنعتی مشغول است

همدان - خبرگزاری مهر: گیوه پای افزاری سنتی است که به رغم کهنسالی همچنان در کشور ما بافته و پوشیده می شود گیوه بافی یکی از صنایع استان همدان است که تعدادی از ساکنان روستاهای همدان همچنان به تولید آن مبادرت می ورزند.

به گزارش خبرنگار مهر در همدان، گیوه پاپوشی نرم و سبک و مقاوم است که در قدیم مورد استفاده فراوان قرار می گرفت و بیشترین مصرف کنندگان این نوع کفشها روستاییان به ویژه کشاورزان بودن که البته امروز نیز چنین است و اغلب کشاورزان و دامداران و به دلیل سبکی و مقاومت از آن استفاده می کنند.

گیوه نوعی کفش است که رویه آن را معمولاً از نخ پنبه ای تابیده و زیر آن را از چرم یا آجیده انتخاب می کنند. تمام محاسن گیوه در زیره سبک و رویه خنک آن خلاصه می شود. اگر چه وسایل مدرن امروزی و پایپوش های ماشینی از رونق بازار پای افزار سنتی کاسته است اما تولیدکنندگان دستی و سنتی هم برای خود انگیزه های فراوانی برای تولید و عرضه دارند و همین امر موجب بقاء و گسترش فرآورده هایی است که هم جنبه مصرفی دارد و هم بار فرهنگی خاص خود را به دنبال دارد.

مهمترین مرکز تولید کننده گیوه در استان همدان روستای دهفول از توابع نهاوند است. زنان این روستا اغلب در فصول زمستان به بافت رویه های گیوه با ابزاری ساده که متشکل از یک قلاب فلزی و نخ پنبه ای است، مشغول هستند و هر نفر به طور میانگین بین 6 الی 10 روز یک جفت رویه گیوه می بافد.

رویه های بافته شده را به کفاشان روستا و یا خریدارانی که از استانهای مجاور چون اراک می آیند و در همدان به بازار کفاش خانه می فروشند و پس از آن رویه گیوه با استفاده ازپادوش آنها را مبدل به گیوه کامل می شود.

با توجه به تولید خانگی این گونه محصولات نمی توان در هیچ زمان آمار دقیقی از تولید کنندگان بالفعل گیوه ارائه کرد، لیکن فعالان این رشته بیشتر در روستاهای بهفول و کفراش و نهروند در نهاوند آرتیمان در تویسرکان، علی آیاد دمق در ملایر، قروه درجزین در رزن، شهر جورقان، روستای شورین در همدان و نیز در بازار کفاشخانه قدیمی هستند که رویه های گیوه را از بانوان خانه دار که در منزل خود به تولید اشتغال دارند، خریداری کرده و تکمیل می کنند.

البته علاوه بر بافت گیوه از جنس نخ گیوه ای، گیوه هایی نیز از نخ ابریشم مصنوعی تولید می شود که به دلیل تنوع رنگ و ایجاد طرح و نقشهای هندسی در زمینه بافت و جذابیت خاصی برخودار است. این نوع گیوه ها به شکل صندلهای رو فرشی برای بانوان نیز بافته می شود که طرفداران خاص خود دارد.

بیشترین تولید گیوه از هر دو نوع در شهرهای کرد نشین از جمله سنندج، بانه، مریوان، کرمانشاه، لرستان، سیستان و بلوچستان و کهگیلویه و بویر احمد رواج دارد.

آموزش این رشته بیشتر به روش سینه به سینه از مادران به فرزندان انجام می پذیرد که صنایع دستی استان همدان به منظور جلوگیری از منسوخ شدن این رشته، آموزش آن را در دستور کار قرار داده است.

شواهد نشان می دهد بیشترین آمار گیوه بافان بانوان هستند که در کنار کار منزل به آن می پردازند.

به رغم صنعتی شدن تولید کفش و پای پوش گیوه همچنان در میان کفشها به خصوص در شهرستانها جای خوش کرده و قصد دارد همچنان به رقابت نابرابر خود با کفش ادامه دارد.

در این رهگذر جای دارد مسئولان ذیربط نیز برای حفظ این هنر دستی ، کاربردی و دیرین برنامه ریزی کرده و اجازه ندهند به مرور زمان گیوه از گردونه رقابت با کفش خارج شود.

کد خبر 678733

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha