به گزارش خبرگزاری مهر، ابوالولید محمد بن رشد کتاب "تهافت التهافت" را در پاسخ به "تهافت الفلاسفة" غزالی به رشتة تحریر درآورده است، تا «نشان دهد که بیشتر آنچه غزالی در کتابش آورده است از ارزش تصدیقی و اقناعی برخوردارند و به مرتبة یقین و برهان نمی‌رسند».
غزالی در بیست مسأله بر فلاسفه خرده گرفته در سه مورد حکم به تکفیر ایشان داده است. ابن‌رشد یک به یک این مسائل را طرح کرده و به مقابله با غزالی رفته است. او فحاشی‌های غزالی را با فحاشی پاسخ داده، اما آنجا که پای انتقاد و استدلال در میان است در بسیاری موارد به غزالی حق داده است و ابن‌سینا را به کج‌فهمی متهم کرده است.
به نظر او کتاب غزالی مباحث الهی را از محل ویژة خویش به در آورده و برای غیر اهل آن عرضه کرده است. همین امر باعث شده است که این مباحث حالت برهانی خود را از دست بدهند، و به‌صورت سخنانی جدلی و خطابی درآیند.
از اینجاست که او نه گزارش غزالی را از دیدگاه‌های فیلسوفان می‌پسندد و نه انتقاد او را از آنها. «این کتاب را باید تهافت مطلق نامید، نه فقط تهافت فیلسوفان».
نظر شما