این منتقد سینما و تلویزیون درباره مجموعه تلویزیونی "شهریار" کمال تبریزی به خبرنگار مهر گفت: اقدام تلویزیون در پرداختن به شخصیت‌های فرهنگی چون شهریار در کنار تولید انبوه مجموعه‌های سرگرم‌کننده با مضمون اجتماعی، خانوادگی یا کمدی‌های عجیب و غریب ارزشمند و قابل تحسین است، چرا که مخاطبان هم با شرح حال شخصیت‌های فرهنگی بیشتر آشنا می‌شوند.
صلح‌جو در ادامه افزود: حال اینکه "شهریار" تا چه حد توانسته حق مطلب را درباره این شخصیت ادبی ادا کند، باید صاحبنظران اظهار نظر کنند، اما در تولید مجموعه‌هایی در این باره مستند بودن تمام اتفاق‌ها جزو اولویت اول قرار نمی‌گیرد، چرا که باید مجموعه جذابیت‌های دراماتیک داشته باشد تا مخاطب را با خود همراه کند.
وی ادامه داد: "شهریار" در مقایسه با دیگر آثار تبریزی چندان شسته رفته نیست، چرا که او بیشتر روحیه طناز دارد و در ساخت آثار طنز و کمدی موفقتر است. تبریزی در "شهریار" تلاش کرده فراز و نشیب‌های زندگی شهریار تلخ و غم‌انگیز نباشد و فضای مجموعه شاداب باشد که فکر می‌کنم همین مسئله به آن ضربه زده است.
این منتقد گفت: به همین دلیل مجموعه میان فضای کمدی و غیرکمدی سرگردان است و شهریار گاهی به فضای کمدی نزدیک و گاهی از آن دور می‌شود. سیروس گرجستانی سعی کرده حس و حال شهریار را به خوبی به تصویر بکشد، اما با توجه به اینکه او بیشتر بازیگر کمدی است، به دلیل سرگردانی در شخصیت‌پردازی، دوگانگی هم در بازی گرجستانی دیده می‌شود.
صلح‌جو در پایان گفت: به نظرم در ساخت چنین مجموعه‌هایی باید از یک شیوه روایت متفاوت استفاده کرد که وقتی به صورت هفتگی پخش می‌شود، بیننده دچار سرگردانی نشود. روایت این نوع مجموعه‌ها با برنامه‌های روتین باید متفاوت باشد که ما این روایت را در "روزگار قریب" می‌بینیم، در حالی که "شهریار" اینطور نیست.
نظر شما