به گزارش خبرنگار مهر، عصر دیروز در پانل دوم از همایش «علوم انسانی و چالش اشتغال» که در تالار فردوسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران برگزار شد، دکتر هادی خانیکی، عضو هیئت علمی گروه ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی در مورد «تغییرات جدید جامعه ایرانی و ناموزونی فرآیند توسعه علوم انسانی در ایران» سخنرانی کرد.
دکتر خانیکی در ابتدا به وضعیت جامعه ایران اشاره کرد و گفت: عوامل گوناگونی جامعه ایرانی را در معرض تغییرات پر شتاب و پر دامنه قرار داده است؛ از منظر ارتباطات فشردگی زمان، مکان، فضا و پیدایش جامعه شبکه ای عاملی مهم در شکل گیری این تحولات است. علوم انسانی در این میان باید بخش جدیدی از نظام معرفتی و کاربردی جامعه ما برای مواجهه با این وضعیت باشند که نیستند. همین مسأله توسعه ناموزون (Uneven Development) علوم انسانی و مسایل پس از آن را در پی داشته است.
و سپس به وضعیت علوم انسانی در ایران پرداخت و گفت: توسعه ناموزون علوم انسانی در ایران یعنی ترکیبی از سه پدیده گسیختگی (Fragmentation)، از ریخت افتادگی (Deformation) و نابرابری (Unequalization) است و جمع این سه پدیده به معنای «تاری شدن» ارتباطات درون بخشی و میان بخشی علوم انسانی است.
دکتر خانیکی تاکید کرد: بی ارتباطی یا ارتباط نا هم سرشت میان علوم انسانی و نهادهای فرهنگی، سیاسی و اقتصادی جامعه از سویی و بخش ها و رشته های مختلف درونی از سوی دیگر، صورت های گوناگونی از گسستگی و شکاف به وجود آورده است. شکاف میان نظام آموزشی و اشتغال تنها یکی از این صورت هاست.
دکتر خانیکی در ادامه عوامل محیطی و درونی این ناموزونی توسعه را با تاکید بر متغیرهای جدید جامعه ایرانی بررسی کرد و در پایان به طرح مسائل «گذار علوم انسانی» از وضعیت کهن به وضع نو پرداخت.
نظر شما