به گزارش خبرنگار مهر، صبح دیروز در بخش سوم از همایش آموزش علوم سیاسی در ایران، دکتر احمد نقیب زاده دانشیار دانشکده علوم سیاسی دانشگاه تهران در مورد "تأثیر منفی نظریه های متأخر جوامع پیشرفته صنعتی بر جوامع جهان سوم " سخنرانی کرد.
دکتر نقیب زاده با اشاره به ناهمخوانی نظریههای موسوم به پسامدرن که برگرفته از جوامع صنعتی هستند با واقعیات جهان سوم گفت: کاربست شتاب آلود این نظریهها پیامدهای ناخواستهای به دنبال دارد. نظریه مرز نمی شناسد و عالم هم ذهن خود را بر علم و نظریه نمی بندد. اما اینگونه نظریهها را نه می توان بومی و خودی ساخت و نه می توان درها را بر آنها بست.
وی گفت: راه چاره در درجه اول پذیرش آنها در چارچوب زمان و مکان است و در درجه دوم در تفکیک نظریههای قابل کاربست و تعیین شرایط چنین کاربستی از نظریههای غیر قابل کاربست است. نتیجه آنکه هر نظریهای قابل بومی شدن نیست.
دکتر نقیب زاده در ادامه به مسئله نسبیت اشاره کرد و گفت: مسئله نسبیت از آغاز قرن بیستم یکی از این مسائل و نظریههاست که در سراسر جهان پراکنده شد.
وی گفت: قبلاً فکر میکردند با نسبیت نمیتوان وارد عرصه علم شد. اما در قرن بیستم نسبیت از علم و نظریه های باشلار و پوپر شروع شد و بعد نظریههای افراطی چون نظریه فایرابند پدید آمد و به سیاست هم رسید. در کنار این جریان اجتماعی با موتور محرک سرمایه داری به وجود آمد که فرد گرایی بود.
نظر شما