نسیم نسر متولد منطقه البازرویه در جنوب لبنان است. وی از نزدیک شاهد جنایتهای رژیم اسرائیل در سالهای 1978،1993 و 1996علیه مردم لبنان بوده و آتش انتقام از این رژیم را همواره با خود داشته است. نسر پس از مسافرت به خارج از لبنان با یک زن یهودی روسی الاصل ازدواج کرد و دارای تابعیت اسرائیلی نیز شد. وی پس از سفر به فلسطین اشغالی به همراه همسرش، توسط مقامهای صهیونیست بازداشت و به اتهام جاسوسی برای حزب الله به شش سال حبس محکوم شد.
در طول محکومیت، نیروهای امنیتی اسرائیل بارها با شکنجه وی را وادار به چشم پوشی از تابعیت لبنانی و پذیرفتن تابعیت اسرائیلی کردند، اما وی هرگز حاضر نشد از ملیت و تابعیت لبنانی خود صرف نظر کند و اعلام کرد که "من لبنانی هستم و از حزب الله چشم پوشی نخواهم کرد". حالا وی پس از شش سال به عنوان یک قهرمان در حالی که جنبش محبوبش در لبنان دارای محبوبیت ویژه ای نه تنها در نزد لبنانی ها که در نزد اعراب است؛ به میهنش باز می گردد. وی یکشنبه آینده از طریق صلیب سرخ جهانی در گذرگاه الناقوره واقع در مرز بین لبنان و فلسطین اشغالی تحویل مقامهای یونیفل و ارتش لبنان داده خواهد شد تا ذهن ها یکبار دیگر سخنان سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله لبنان را در خود تداعی کنند که در آخرین سخنرانی خود به مناسبت سالروز پیروزی مقاومت در اخراج صهیونیستها از جنوب لبنان وعده داده بود آزادی اسرای لبنانی به زودی میسر خواهد شد.
آزادی نسیم نسر و وعده سید حسن نصرالله به آزادی همه اسرای عربی در بند اسرائیل با انتشار اخباری درباره از سرگیری مبادله اسرای لبنان و اسرائیل از طریق وساطت طرف آلمانی همزمان شده است. از سوی دیگر جنبش حماس نیز اعلام می کند پرونده "گلعاد شالیت" نظامی اسیر صهیونیست را از دست مصری ها خارج و به دست حزب الله لبنان خواهد داد. هرچند که فوزی برهوم سخنگوی حماس این اخبار را تکذیب کرد، اما صرف نظر از صحت یا سقم آن، یکبار دیگر نشان می دهد که حزب الله حالا همه نگاههای ناامید اعراب به سران عربی را متوجه خود کرده است. مبادله موفقیت آمیز اسرای لبنانی، فلسطینی و عربی میان حزب الله و اسرائیل در نهم بهمن ماه 1382 نیز عامل این توجه ویژه و تقویت جایگاه حزب الله در نزد مردمان عرب است.
این موفقیت از چند منظر قابل بررسی است :
نخست؛ رشد این باور در بین مردم عربی که تمایلات سازشکارانه 40 سال اخیر سران عربی قادر به تحقق آزادی نه تنها اسرا بلکه سرزمین اشغالی اعراب از دست اسرائیل نیست و تنها "قدرت مقاومت" است که می تواند اسرائیل را وادار به تمکین مطالبات آنان نماید. موفقیت چشمگیر حزب‌الله در مبادله بیش از 460 نفر از مبارزان فلسطینی، لبنانی و عربی با سه اسیر اسرائیلی، موجب بهت و شگفتی سران عرب در سال 2003 شد.
دوم؛ دمیدن روح امید در نزد ملتهای منطقه . موفقیتهای هشت سال اخیر حزب الله چه در صحنه نبرد با رژیم صهیونیستی و چه در صحنه داخلی (سیاسی و اجتماعی) نشان داد که تنها راه خروج اعراب از خفت شکست در برابر اسرائیل گزینه مقاومت است. ابتکار حزب الله در نوع و تعداد اسرایی که آزاد خواهند شد تاکیدی بر این مهم است که این جنبش مردمی از قدرت چانه زنی بالایی به نسبت طرف اسرائیلی برخوردار است . با توجه به سوابق حزب الله لبنان بنابراین می توان گفت مقاومت در برابر تجاوزکاری صهیونیستها تنها گزینه ای است که سرانجام به پیروزی خواهد رسید. امید آنکه روزی، آرزوی امام راحل مبنی بر محو اسرائیل از صفحه روزگار جامه عمل پوشیده و مقاومت اسلامی، ریشه این سرطان را از منطقه برکند.
پرسش اینجاست چرا طرف اسرائیلی با وجود ناکامی های درونی و خارجی حاضر به مبادله اسرا با حزب الله می شود؟
پاسخ این است که اولاً فشار افکار عمومی به ایهود اولمرت نخست وزیر اسرائیل در پی اتهامات قضایی وی در باب ارتکاب به فساد مالی آنچنان افزایش یافته که او نه تنها قضیه مبادله اسرا با حزب الله لبنان که موضوع توافق با فلسطینی ها برای تشکیل دولت فلسطینی مورد نظر تا پیش از پایان سال 2008 و مذاکره با سوریه بر سر جولان را نیز همزمان پی گرفته است تا به این ترتیب در صدد کسب محبوبیتی باشد که ماهها بلکه از دوسال پیش زمان شکست در جنگ 2006 به دست حزب الله لبنان از میان رفته است. اولمرت به زعم خود تصور می کند که با آزادی اسرا، مشروعیت مقاومت از دست حزب الله گرفته خواهد شد.
دوم، اینکه اسرائیل در شرایط بسیار سخت امنیتی به سر می برد. از یک سو موشکهای دست ساز فلسطینی هر روز با افزایش برد جمعیت بیشتری از یهودیان را در تیررس خود قرار می دهد از سوی دیگر سوریه به اعتماد به نفس بسیار بالایی در برابر اسرائیل دست یافته و در کنار آن، حزب الله لبنان نیز با تحولات اخیر در این کشور ثابت کرد بزرگترین تهدید برای آینده اسرائیل محسوب می شود چنانچه اسرائیل و آمریکا او را به رسمیت نشناسند. نکته آخر اینکه شرایط سیاسی منطقه، به ویژه موقعیت آمریکا درعراق سبب شده است که جبهه استعماری در پی آرام کردن اوضاع و یا به بیانی دیگر مدیریت کردن اوضاع منطقه باشد. از این رو جبهه لبنان باید کمی آرام تر بوده هرچند که این آرامش سبب اعطای امتیاز دردناکی به حزب الله از سوی رژیم صهیونیستی شود.
---------------------------------------
"مهدی شکیبایی" کارشناس مسائل خاورمیانه
نظر شما