لبنان و فرجام بیهوده تصمیم گیری بدون مشارکت مقاومت

جایگاه مقاومت در لبنان

اسطوره شکست ناپذیری ارتش رژیم صهیونیستی برای اولین بار، هشت سال پیش درهم شکست و آن زمانی بود که اراضی اشغالی لبنان با مقاومت دلیرانه رزمندگان لبنانی از چنگال اشغالگران صهیونیست آزاد شد.

در سال 1978، اسرائیلی ها،تجاوز گسترده ای علیه لبنان آغاز کردند  و بخشهایی از خاک این کشور را اشغال کردند؛ آنها حتی در سال 1982 تا دروازه های بیروت پیشروی کردند و بعدها بر اثر مقاومت دلاورمردان لبنان، مجبور به عقب نشینی از دروازه های بیروت شدند و در مناطق اشغالی جنوب موسوم به نوار امنیتی که تقریبا 1000 کیلومتر از مساحت 10 هزار و 400 کیلومتر مربعی لبنان را تشکیل می داد، مستقر شدند؛ اسرائیلی ها در خط مقدم، نیروهای مزدور خود موسوم به شبه نظامیان آنتوان لحد را قرار دادند و خود در پشت سرآنها قرار گرفتند.

باور این مسئله برای اسرائیل بسیار سخت بود که روزی بیاید مجبور شوند نوار امنیتی را که بسیار حیاتی بود، رها کنند؛ هیچکس فکر نمی کرد آنها روزی عقب نشینی کنند، اما دلاوردی رزمندگان مقاومت ملی لبنان و ایستادگی لبنانی ها سبب شد آنها به شکل ذلت بار فرار کنند.

در آن زمان قطعنامه 425 شورای امنیت صادر شده بود که تاکید می کرد اسرائیل باید بدون قید و شرط، خاک لبنان را ترک کند، اما آنها هیچ اعتنایی به این قطعنامه بین المللی نشان ندادند و شورای امنیت در اجرای آن ناکام ماند و قطعنامه مذکور نه توسط شورای امنیت، بلکه توسط مقاومت لبنان و به لطف اعتقاد و ایمان رزمندگان اجرا شد؛ اسرائیلی ها حتی برای فرار ذلت بار از لبنان برنامه ریزی کردند که 17 تیرماه 1379 از لبنان عقب نشینی کنند، اما به دنبال سخنرانی سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله به اینکه ما شما(صهیونیستها) را هنگام فرار قطعه قطعه خواهیم کرد، آنها از ترس حتی به مزدوران آنتوان لحد اطلاع ندادند و 43 روز زودتر از موعدی که خود تعیین کرده بودند و بدون اطلاع مزدوران خود، فرار کردند؛ آنتوان لحدها در خط مقابله با مقاومت ملت لبنان بودند و تازه متوجه شدند که چه کلاهی سرآنها رفته است ؛ آنها با فرار صهیونیستها، در مقابل سیل عظم مردم و نیروهای مقاومت لبنان قرار گرفتند و بلافاصله با اربابان صهیونیست خود تماس گرفتند، اما صدایی نشنیدند و تازه فهمیدند که اسرائیلی ها، آنها را تنها گذاشته اند و مجبور به فرار شدند؛حتی در نقطه مرزی صفر(مرز لبنان و فلسطین اشغالی)، نظامیان اسرائیلی به این مزدوران اجازه ورود ندادند و آنها به اسارت رزمندگان لبنانی درآمدند.

مزدوران آنتوان لحد توقع داشتند اسرائیلی ها به آنها کمک کنند، اما اسرائیلی ها برنامه ریزی کردند که با قرار دادن این مزدوران به عنوان سپربلای خود، از اقدامات کوبنده مقاومت و حزب الله نجات پیدا کنند و با توجه به جنایتهای نیروهای آنتوان لحد، حزب الله و مقاومت آنها را خواهند کشت و به زعم آنها، جنگ داخلی رخ خواهد داد، اما بر خلاف پیش بینی آنها، درایت و هوشیاری سید حسن نصرالله دبیرکل حزب الله و تاکید وی بر اینکه حتی یک قطره خون هم نباید بریزد؛ رزمندگان لبنانی، مزدوران آنتوان لحد را تحویل مقامهای ذیربط دادند؛ آنتوان لحدی ها هم از نحوه تعامل حزب الله ابراز رضایت کردند.

آنها اعلام کردند ثمره 24 سال مزدوری برای اسرائیل تنها ظرف 24 ساعت به شکل مفضحانه از دست رفت و اسرائیلی ها آنها را در بدترین شرایط، به عنوان سپربلای خود تنها گذاشتند.

حادثه سال 2000 تکمیل کننده حوادثی بود که در سال 1996 اتفاق افتاد که مقاومت اسلامی لبنان در  جنگ 16 روزه، عملیات گسترده اسرائیلی ها تحت عنوان "خوشه های خشم" آغاز شد، ولی با ایستادگی و پایمردی رزمندگان مقاومت و با قانونی دانستن مقاومت علیه اشغالگری به عنوان بزرگترین دستاورد حزب الله ، شکست خورده و مجبور شدند توافق نیسان(آوریل) با دولت لبنان را امضا کردند و بر اساس آن توافق، مقاومت علیه اشغالگری حق مشروع شناخته شد.

پس از آن، ماجرای 2000 پیش آمد که فرار کردند و پس از آن جنگ 33 روزه در جولای 2006 که برای اولین بار به صورت جنگ تمام عیار، میان مقاومت اسلامی و اسرائیل در صحنه لبنان رخ داد و بر اساس گزارش کمیته وینوگراد( کمیته بررسی دلایل شکست رژیم صهیونیستی در جنگ 33 روزه جولای 2006 علیه لبنان) ، تل آویو طرف شکست خورده در این جنگ معرفی شد و همین امر سبب شد جایگاه مقاومت در لبان مورد توجه و احترام همه قشرهای مردم و طوایف مختلف اعم از مسیحی ، مسلمان و دروز و ... قرار گیرد و جایگاه آن تثبیت شد . حزب الله در انتخابات پارلمانی سالهای اخیر در لبنان از جایگاه خوبی برخوردار بود و انتخاب نمایندگان مقاومت اسلامی و حزب الله به عنوان شهرداران مناطق بیانگر اعتماد مردم لبنان به مقاومت است.

اساسا، جایگاه جنبش حزب الله، به شکلی است که می توان گفت تمام قشرها و جریانهای سیاسی، هرگونه تصمیم گیری بدون مشارکت دادن مقاومت به ویژه حزب الله را بی نتیجه می دانند .

یکی از شگفتی های جنگ 33 روزه از نظر اسرائیلی ها این بود که بر اساس گزارش کمیته وینوگراد، ارتش اسرائیل با آن قدرت و تجهیزات به کرات شاهد قطع ارتباط نیروهای مقدم با پشت جبهه بود که در طول 33 روز جنگ، ارتباط فرماندهان حزب الله با پشت جبهه قطع نشد، بنابراین آنها بر شکبه ارتباطی حزب الله متمرکز شدند و طبیعی است غرب به شیوه های خاص خود علیه حزب الله متمرکز شدند و فکر می کردند با توطئه جمع آوری شبکه ارتباطی می توانند حزب الله را شکست کنند، اما نتیجه آن معکوس بود با توجه به اینکه نصرالله، شبکه ارتباطی را بخش مهم سلاح مقاومت می دانست.

توافق دوحه

اگرچه هر یک از جریانها چه 14 مارس(طرفداران غرب) و چه 8 مارس(طرفداران مقاومت) هر یک خواسته هایی داشتند و خواسته ها، مدتها مورد اختلاف طرفین بود و گفتگوها به نتیجه ای نرسیده بود؛ در توافق دوحه اگرچه ممکن است گفته شود خواسته های یک طرف برآورده شد یا خواسته های طرف دیگر بیشتر برآورده شد،اما آنچه در دوحه توافق شد؛ تعمیق و تثبیت وحدت و همگرایی و گسترش ثبات و امنیت لبنان بود.

به جرات می توانیم بر اساس توافق دوحه، در واقع همه جریانهای سیاسی و مردم لبنان، برنده توافق دوحه هستند اگرچه ممکن است چند خواسته مورد توجه یک بخش از جریانهای سیاسی بود اما با توجه به دستاوردها و نتایج گسترده این توافق، تنها آن جریان نبود که از آن توافق بهره مند شد، بلکه تمام لبنانی ها از نتایج آن سود برده ا ند.

جنگ رسانه ای علیه مقاومت

با وجود توافق دوحه، لبنان از سال 1994 (زمان استقلال) همواره مورد طمع ورزی قدرتهای استکباری به ویژه رژیم صهیونیستی قرار داشته است؛ هیچ گاه طمع ورزی به لبنان تمام نخواهد شد و عوامل اسرائیل هیچ گاه بیکار نخواهند نشست و با توسل به بهانه های مختلف در پی تحقق اهداف طمع ورزانه خود بوده و هستند.

بدیهی است که اسرائیلی ها با توجه به ضرباتی که از جنبش مقاومت ملی و اسلامی لبنان متحمل شدند، همواره درصدد طراحی توطئه به منظور از بین بردن اصل مقاومت و روحیه مقاومت و حامیان آن هستند.

درسها و عبرتها

توافق دوحه تا حد زیادی مشابه پیمان طایف است ( که به جنگ داخلی 15 ساله 1975 تا 1990 پایان داد) که با تاکید بر وحدت و همگرایی،دوره جدید همزیستی را آغاز می کند؛ استمرار این وضعیت مورد رضایت قدرتهای استکباری به ویژه رژیم صهیونیستی نیست؛ بنابراین طی چند مرحله اقدام به انجام عملیات بر ضد لبنان کردند و حتی در جنگ همه جانبه هم شکست خوردند و به این نتیجه رسیدند که تنها راه تحقق اهداف، ایجاد شکاف و تفرقه در میان مردم لبنان ومتزلزل کردن جبهه داخلی است با وجود بحرانهای زیادی که رژیم صهیونیستی از آن رنج می برد و شکستهای پیاپی که از مقاومت لبنان متحمل شدند؛ و فسادهای مالی و سیاسی مقامهای این رژیم، نیازمند سرپوش گذاشتن  است به ویژه در مراحلی، اقدام به فرافکنی و انتقال بحران از داخل به بیرون از فلسطین اشغالی برای منحرف کردن افکارعمومی داخل و خارج از حقایق می کنند، دست اسرائیل در حملات رسانه ای اخیر علیه مقاومت حزب الله در جریان حوادث اخیر بیروت به وضوح آشکار است.

ایران

طبیعی است طرف اشغالگر و متجاوز، جبهه مقاومت را به اشکال مختلف هدف حمله قرار دهد، اساسا نقش جمهوری اسلامی ایران در توافق دوحه، برجسته و منحصر به فرد بود؛ ایران از ابتدای بحران، باب گفتگوها را با تمام طرفهای لبنان باز کرده و همواره تاکید می کرد تنها راه حل بحران لبنان، توافق است و همه تلاشها باید در جهت دستیابی لبنانی ها به توافق صورت گیرد؛ ایران بارها بر حمایت خود از اجماع و توافق لبنانی ها تاکید کرده و می کند. بر این اساس،هنگامی که طرح اتحادیه عرب مبنی بر حل همزمان مسائل ریاست جمهوری، تشکیل دولت و قانون انتخابات مطرح شد، ایران اعلام کرد از هر طرحی که به حل بحران و توافق و همگرایی صحنه داخلی لبنان شود، حمایت می کند، وقتی با تلاشهای کمیته وزارتی اتحادیه عرب به ریاست قطر، گفتگوهای لبنانی ها در دوحه آغاز شد. دکتر متکی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، با تماسهای متعدد به ویژه با طرف قطری، نقش بسزایی در موفقیت اجلاس دوحه و به دست آمدن توافق ایفا کرد که مورد تقدیر طرف قطری و لبنان نیز قرار گرفت.

آینده سلاح مقاومت

آنچه درباره مقاومت، مورد تایید همه طرفهای لبنانی  است، اینکه مقاومت، شبه نظامی نیست، بنابراین مشمول قطعنامه های شورای امنیت نیست، اساس حمل سلاح مقاومت توسط جنبش مقاومت لبنان، قانونی است، حتی در برنامه دولت کنونی نیز بر آن تصریح شده است .

تا زمانی که این مسئله به عنوان یک اصل مورد تایید همه جریانهای سیاسی لبنان است، بسیار بعید به نظر می رسد که مورد تعرض قرار گیرد در دوحه هم این مسئله در دستورکار مذاکرات نبود  .

میشل سلیمان رئیس جمهور در مسیر صحیح

یکی از عوامل درباره پذیرش میشل سلیمان به عنوان رئیس جمهوری، شخصیت ملی گرایی و دفاع وی از منافع ملی لبنان و تلاش برای اتحاد و ترجیح منافع ملی بر منافع شخصی و حزبی بوده است .

به طور کلی مردم لبنان، دارای درک عمیق از تحولات سیاسی هستند، و از قدرت تحلیل و تجزیه بالایی برخوردارند که مرهون شرایط خاص سیاسی لبنان و مراحل مختلف و گذار از بحرانهای مختلف و حضور نیروهای خارجی و خروج آنها و همزمان خروج بخشی از جامعه لبنان به خارج و تداوم گسترده مهاجرت لبنانی ها به خارج است،بنابراین به صورت عمومی، بینش عمومی و درک مردم  و جریانهای لبنانی، توطئه قرار دادن ارتش در برابر مقاومت شکست خورد، توطئه جنگ مذهبی میان شیعیان و اهل سنت نیز به سبب همین درک بالای مردم لبنان ناکام ماند.

بنابراین ارتش با درک عمیق شرایط و با توجه به منافع ملی و اجتناب از ورود به درگیریهای سیاسی، نقش بسزایی در جهت تعمیق همگرایی در جامعه لبنان و جلوگیری از مناقشات داخلی ایفا کرده است و قطعا در دوران میشل سلیمان، همگرایی و توافق و وحدت لبنانی ها در دستورکار قرار دارد.