دکتر سیداحمد سیادتی در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص تفاوت آموزش پزشکی در زمان تحصیل وی به عنوان شاگرد دکتر محمد قریب اضافه کرد: در زمان دانشجویی ما در سالهای دهه 30 شمسی از نظر تجهیزات آموزشی، کتاب و مجلات در مضیقه بودیم و کتاب به اندازه کافی وجود نداشت و این کمبود تا حدی بود که یک جزوه استاد به نوبت از سوی دانشجویان خوانده می شد اما در عین حال نحوه درس دادن بیشتر شبیه معجزه بود.
وی افزود: زمانی که مطلبی از سوی دکتر قریب گفته می شد به طور کامل در ذهن ما نقش می بست و آنقدر خوب مطالب را فرا می گرفتیم و وی آنقدر خوب تدریس می کرد که خودش می گفت آنچه من در 30 سال آموخته ام شما دانشجویان در سه سال از من قاپیدید!
بنیانگذار رشته فوق تخصصی عفونی اطفال در ایران گفت: نحوه تدریس در آن زمان، تدریس چهره به چهره بود و مطالبی که اساتید می گفتند بارها بر روی آن بحث و تبادل نظر انجام می شد. استاد بر بالین بیمار می ایستاد و به دانشجو می گفت بیمار را معاینه کن و شرح حال بیمار را بازگو کن و این امر به یادگیری هرچه بیشتر دانشجو می انجامید.
دکتر سیادتی با ابراز تأسف از بی توجهی به شرح حال گرفتن از بیماران در نظام آموزش پزشکی فعلی کشور یادآور شد: در حال حاضر متاسفانه علیرغم تمام پیشرفت هایی که در تجهیزات و امکانات آموزشی رخ داده است اما هنوز شرح حال و معاینه بالینی فراموش می شود، این در حالی است که بیش از 80 درصد تشخیص از شرح حال و معاینه صحیح ناشی می شود. این موضوع در آن زمان بسیار قویتر بود اما در حال حاضر این مسئله کمرنگتر است.
وی تأکید کرد: تجهیزات آموزشی بیشتر شده است اما این مسئله به تنهایی برای آموزش پزشکی کافی نیست.
به گزارش مهر، دکتر احمد سیادتی در سال 1313 در شهرستان سبزوار متولد شده و در سال 1332 تحصیلات عالی خود را در رشته پزشکی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران آغاز کرد. وی در سال 1338 به عنوان پزشک عمومی فارغ التحصیل شد و در سال 1341 موفق به اخذ درجه تخصص در رشته کودکان شد. وی تحصیلات خود را در رشته فوق تخصصی عفونی اطفال در دانشگاههای تهران و تگزاس آمریکا ادامه داد.
وی هم اکنون استاد گروه کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران در بخش عفونی کودکان بیمارستان مرکز طبی کودکان مشغول به کار است.
دکتر سیادتی از دانشجویان استاد فقید دکتر محمد قریب بوده است و در سال های دهه 60 شمسی پس از تحقیق در زمینه ویروس شناسی درمورد سرخک و آبله مرغان، به یادگیری تکنیکهای آزمایشگاهی مختلف همت گمارد. وی روش جدیدی برای بررسی سریع و با مقدار بسیار کم برای تشخیص آنتی بادی ویروس "واریسلازوستر" به دست آورد.
دکتر سیادتی در سال 1365 با کمک دکتر علیرضا مرندی وزیر بهداری وقت، 9 رشته فوق تخصصی در رشته بیماریهای کودکان در کشور را پایه گذاری کرد.
وی همچنین از سال 1360 تاکنون دبیر هیئت ممتحنه و ارزشیابی بورد رشته تخصصی کودکان و همچنین رشته فوق تخصصی عفونی کودکان بوده و در سامان دهی امتحانات تخصصی نقش موثری ایفا کرده است.
دکتر سیادتی علاوه بر تدریس 31 تحقیق در رشته عفونی اطفال، به نوشتن و راهنمایی 65 مقاله و رساله پزشکی همت گماشته است.
تهیه و تألیف 18 کتاب پزشکی، سخنرانی در 85 کنگره داخلی و خارجی و تلاش های بسیار در بهداشت و درمان کشور به خصوص در بخشهایی مانند پیشگیری تب رماتیسمی با تشخیص و درمان گلودرد استرپتوکوکی درسراسر کشور با کمک معاونت پژوهشی وزارت بهداشت، بیماریابی سل و واکسیناسیون در منطقه ورامین، برنامه ریشه کنی فلج اطفال و عضویت در کمیته های مبارزه با بیماریهای تنفسی حاد، سل، بیماریهای واگیر بخشی از تلاشهای علمی و درمانی این استاد است.
وی همچنین عضو آکادمی اطفال آمریکا و انجمن پزشکان کودکان ایران نیز است.
نظر شما