دكتر محمد مهدي خديوي زند در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر با تاكيد بر اينكه دانش آموزاني كه مشكلات خانوادگي دارند بيش از ديگران در معرض خطر اعتياد به سيگار قرار دارند ، گفت : سيگار كشيدن نوعي واكنش منفي نسبت به عملكرد والدين و نمايشي از بزرگ شدن است.
وي با اشاره به اينكه مبناي اصلي گرايش دانش آموزان به سيگار اختلافات خانوادگي و سرخوردگي هاي اجتماعي است ، گفت : تحقير ، توجه نكردن به نيازهاي عاطفي ، درگيري هاي خانوادگي ، محيط نامناسب و غير صميمي مدرسه ، عدم اعتماد به نفس از عمده ترين دلايل گرايش دانش آموزان به سيگار و پس از آن اعتياد است.
استاد دانشگاه آزاد تهران افزود : گرايش به سيگار و سيگار كشيدن از جمع هاي دوستانه آغاز مي شود و دانش آموزان چنانچه در محيط خانواده نتوانند نيازهاي روحي خود را ارضا نمايند به شدت تحت تاثير جمع دوستان قرار مي گيرند و كمبودهاي عاطفي و ارزش هاي از دست رفته خود را در جمع دوستان مي يابند.
وي اظهار كرد : دانش آموزاني كه مشكلات خانوادگي دارند بيش از ساير دانش آموزان وابسته به جمع دوستان مي شوند و در صورت مناسب نبودن جمع دوستانه ، به دليل عدم اعتماد به نفس و مشكلات روحي توانايي پاسخ به درخواست هاي نادرست جمع دوستان را ندارند و به راحتي در معرض اعتياد به سيگار قرار مي گيرند.
دكتر خديوي زند تاكيد كرد : معلمان مي توانند با افزايش اعتماد به نفس در دانش آموزان و ايجاد جوي صميمانه در مدارس مشاوران مناسبي براي دانش آموزان باشند و در مواقع خطر از قرار گرفتن آنها در جمع دوستان نامناسب جلوگيري كنند.
نظر شما