به گزارش خبرگزاری مهر، تارستن ویزل برنده نوبل پزشکی 1981 و متولد سوئد است که به منظور ادامه تحصیل و پیگیری تحقیقاتش به آمریکا مهاجرت کرده است. ویزل در همکاری با دیوید هابل کشف کرد که در طول پردازش اطلاعات بصری در کورتکس مغز چه فرایندهایی رخ می دهد و به این ترتیب توانست اصول کلی عملکرد این فضای بنیادی مغز را نشان دهد.
وی رئیس سابق دانشگاه راکفلر آمریکا و در حال حاضر دبیر کل "برنامه علم مرز انسانی" (Human Frontier Science Program) است. این سازمان با دانشمندان بین المللی علوم زیست شناسی همکاری می کند.
برنده نوبل پزشکی 1981 همچنین مدیر "مرکز رفتار، مغز و ذهن شلبی وایت و لئون لوی" (Shelby White and Leon Levy Center for Mind, Brain, and Behavior) است. کمتر کسی مثل وی ایده های روشنی در عرصه تحقیقات مغز و ذهن دارد. به همین منظور روزنامه ایتالیایی "لا ستمپا" با این شخصیت علمی مصاحبه ای انجام داده است که در ادامه می خوانید:
پروفسور، عناصر سازنده بنیادی برای داشتن یک سیاست خوب در عرصه تحقیقات کدامند؟
- در این مورد فهرستی از عناصر و نکات مختلف وجود دارند که به نظر من شروطی لازم و بنیادی هستند.
اولین شرط لازم؟
- دولتها باید بودجه بیشتری را به بخش تحقیقات علمی دانشگاهی، خصوصی و دولتی اختصاص دهند. در آمریکا دانشگاههای خصوصی بهتر هستند. دانشگاه عنصر مهمی است و برای خلق و شکوفایی مغزها بی مانند است. بدون این مرکز مهم، تحقیقات صنعتی که نوآوری و شکوفایی اقتصادی را به همراه دارند مفهومی ندارد. نکته دوم محققان هستند.
چگونه باید آنها را متحد کرد؟
- محققان جوان و شایسته باید ابزارهایی برای رسیدن به اولین امکان برای خوداتکایی شغلی در اختیار داشته باشند. در آمریکا بسیاری از این جوانان در سن 25 سالگی استاد دانشگاه می شوند. بودجه یکی از شروط لازم و ضروری است اما کافی نیست. در حقیقت مهمترین نکته استقلال حرفه ای به معنی واقعی کلمه است. سومین جنبه، استراتژیهای اقتصادی هریک از کشورها است.
چرا این استراتژیها تا این حد مهم هستند؟
- از آمریکا یک مثال می زنم: در آمریکا کمبودی در منابع مالی برای تحقیقات و امکان کار وجود ندارد اما برای مثال در مورد فناوریهای زیستی، بخشی برای ارائه استراتژیهای عرضه اقتصادی آن نیز موجود است.
و جنبه های دیگر...؟
- نیاز به بهبود مدیریت داخلی دانشگاهها داریم و باید سیستمهای بهتری را برای ارزیابی تحقیقات ارائه کنیم. همچنین گسترش منابع مالی برای تحقیقات باید برای جامعه علمی تداوم داشته باشد و منبطق بر یک سیستم "بازبینی همسان" و "صادقانه" باشد و بعد تعامل میان گروههایی که در یک حوزه علمی کار می کنند بسیار مهم است.
اما شما اغلب از روشهای سنجش معیارهای نوین در بخش تحقیقات سخن می گویید این به چه معنا است؟
- یک مسئله می تواند از جنبه های مختلف تجزیه و تحلیل شود و بنابراین در مقایسه با سطوح بالا توسعه های کاملا غیر قابل پیش بینی و جالب تری از پیش فرضهای اولیه می توانند متولد شوند. حرف اصلی این است که در عرصه تحقیقات علمی باید یک سیستم چند نظامی و چند مقرراتی وجود داشته باشد.
در کدام بخش باید بیشتر سرمایه گذاری شود؟
- فکر می کنم باید از گسترس بخشهای ژنتیک، بیولوژی مولکولی و در کل نوروساینس حمایت بیشتری شود. تمام این موارد ابزارهای کلیدی برای درک مکانیزمهایی هستند که عملکرد ارگانیسمهای زنده را تنظیم می کنند.
به نظر شما درحال حاضر کدامیک از مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی در راستای دستیابی به توسعه این بخشها بیشترین گامها را برداشته اند؟
- فکر می کنم دانشگاه راکفلر، موسسه تکنولوژی ماساچوست (ام آی تی)، دانشگاه استانفورد و دانشگاه کلمبیا.
و در اروپا؟
- انگلیس بیش از سایر کشورهای اروپایی به استانداردهای عالی آمریکا نزدیک است.
و مکانیزمهای پیش برنده کدامند؟
دانشمندان جوان و حرفه ای توسط بوروکراسی و سلسله مراتب ساختارهای دانشگاهی فلج شده اند. برای ارتقای علمی و توسعه تحقیقات، دانشگاهها باید به محققان استقلال کامل بدهند و اجازه دهند که این مغزها تنها وسیله ضامن برای پیشبرد تواناییهای فردی و در نتیجه پیشرفت علم باشند.
نظر شما