آغاز ریاست فرانسه بر قاره سبز؛ سارکوزی جاه طلب و اروپای غرق در بحران

آخرین روز ریاست اسلوونی بر اتحادیه اروپا نیز سپری شد و از امروز شاهد یک نگاه و چشم انداز جدید به قاره اروپا خواهیم بود؛در ابتدای گزارش خود نگاهی کوتاه به تحولات و دوران ریاست اسلوونی می اندازیم.

دستاوردها

از جمله ‌دستاوردهای دوره‌ ریاست "یانش یانسا" نخست وزیر اسلوونی، تلاش وی برای به رسمیت شناختن استقلال کوزوو ازسوی اتحادیه اروپا بود. وی همزمان کوشید در این راستا، راه برای عضویت صربستان در این اتحادیه نیز مسدود نشود.  

کارشناسان و اسلوونی:  

کارشناسان سیاسی پرونده‌ ریاست دوره ای اسلوونی در اتحادیه اروپا را مثبت ارزیابی می کنند. آنها معتقدند یکی از رویدادهای مهم در دوره‌ شش ماهه ریاست این کشور، پاسخ "نه" ایرلندی ها به پیمان لیسبون بود که نمی‌توان مسئولیت آن را برعهده اسلوونی انداخت.

نخست وزیر اسلوونی در این باره اظهار داشت: ما باید برداشت منفی نسبت به نهادهای اروپایی را تغییر دهیم. ما به یک هویت اروپایی نیاز داریم. من فکر می کنم می‌توان این را برای شهروندان اروپا توضیح داد که برای این کار ولی به زمان و موضعی درست نیاز است.

 قوانین اروپا

اسلوونی در شش ماه گذشته موفق شد قوانین مهمی را به تصویب پارلمان اروپا برساند.

از جمله این قوانین می توان به قانون اجرای ساعات کار واحد در کشورهای اتحادیه اروپا، تنظیم بخش اول قانون مشترک پناهندگی برای اروپا و تاسیس دانشگاهی به نام "دریای مدیترانه اتحادیه اروپا" اشاره کرد.

نگرانی ها در اروپا

برخی از کارشناسان معتقدند که دستاوردهای این دوره ریاست و به طور کلی، سیاست اجرایی اتحادیه اروپا قابل انتقاد است.  یکی از این کارشناسان می گوید که این اتحادیه‌ نگرانی های شهروندان خود را جدی نمی گیرد. نگرانی‌هایی چون افزایش بهای مواد غذایی، افزایش قیمت انرژی و بحران بانکی ناشی از دادن وام مسکن. 

آخرین دیدارها

جالب توجه است که نخستین دیدار "دیمیتری مدودوف" رئیس جمهوری روسیه با سران اتحادیه اروپا در سیبری و در شهر مانسیسک، جلسه تجلیل از رئیس دوره ی اتحادیه اروپا نیز بود.

اسلوونی کشوری با 20 هزار کیلومترمربع مساحت در اروپای مرکزی اولین کشور از مجموعه 10 عضو جدید اتحادیه اروپا بود که ریاست دوره ای این اتحادیه را به مدت شش ماه برعهده گرفت.

"خوزه مانوئل باروسو" رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا در سخنانی در تجلیل از ریاست دوره ای اسلوونی اظهار داشت : با وجود آنکه اسلوونی کشوری کوچک و عضو تازه این اتحادیه به شمار می رود، اما توانست به خوبی در شش ماه اخیر مدیریت قاره اروپا را بدست گیرد و این دوران را بدون بحران پشت سر گذارد.

فرانسه از امروز اول جولای ریاست دوره ای این اتحادیه را به عهده می گیرد. 

فرانسه به ریاست جمهوری "نیکلا سارکوزی" که خود را در یکسال اخیر فردی جاه طلب و بلندپرواز نشان داده است، قصد دارد طرحهای خود در مدت ریاست اتحادیه اروپا به مرحله اجرا درآورد.

طرحهای آتی

ازجمله طرحهایی که سارکوزی قصد دارد در مدت ریاست اتحادیه اروپا بر آنها پافشاری کند، طرح اتحادیه مدیترانه ای، برداشتن قدمهای مثبت در مسیر تصویب نهایی پیمان لیسبون، نزدیکی اروپا به سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو)، توقف توسعه اتحادیه، تلاش برای سیاست تدافعی ثابت و طرح های سیاست امنیتی هستند.

مشکلات و دست اندازها:

- "نه" ایرلندی ها :

در حالی که کشورهای اروپایی یک به یک درحال تصویب پیمان لیسبون بودند، به ناگاه "نه" مردم ایرلند در یک همه پرسی به این پیمان، آب سردی را بر سر رئیس آتی اتحادیه اروپا ریخت. سارکوزی که فکر می کرد مسیر تصویب پیمان لیسبون در دوران ریاست وی، به راحتی سپری خواهد کرد با یک مخالفت جدی روبه رو شد.

به نوعی می توان گفت که تمام جلوه و چشم انداز ریاست آتی اتحادیه به توانایی یا ناتوانی فرانسه در به سرانجام رساندن این پیمان و از راه برداشتن مانع بزرگی که اکنون در این مسیر قرار گرفته است، بستگی دارد.

پیمان لیسبون پس از آنکه مردم فرانسه و هلند به قانون اساسی پیشنهادی سال 2005 میلادی رای منفی دادند، با ابتکار سارکوزی و "آنجلا مرکل" صدراعظم آلمان متولد شد تا با ایجاد اصلاحاتی بتواند موافقت مردم ناراضی اروپا را جلب کند.

اما مردم ایرلند با 14/53 درصد رای منفی خود تصمیم رهبران اروپا را نپذیرفتند و به آن پشت کردند.

- اتحادیه مدیترانه ای:

طرح تاسیس اتحادیه مدیترانه ای سال گذشته ازسوی سارکوزی مطرح شد. وی به دنبال ایجاد اتحادیه ای با دو رئیس در جنوب و شمال مدیترانه است.

البته پیشنهاد رئیس جمهوری فرانسه با مخالفت برخی از اعضای جنوبی مدیترانه روبرو شده است. "معمر قذافی" رهبر لیبی در سخنان گفت که چشم اندازی خوبی را برای این اتحادیه مشاهده نمی کند.

این درحالی است که نزدیکی سارکوزی به قاهره و دیدارهای اخیر وی به شرم الشیخ و بازدید از اهرام مصر و دیدار با "حسنی مبارک" رئیس جمهوری مصر، این تصور را به وجود می آورد که فرانسه قصد دارد نام قاهره را به عنوان رئیس دوم اتحادیه مدیترانه ای مطرح کند.

قاهره به عنوان یکی از مهمترین کشورهای جنوب مدیترانه شاید بتواند ریاست اتحادیه نوپای مدیترانه را برای اولین بار کسب کند.

مصر خود از این رویداد پیشاپیش خرسند است و بی میل نیست با به دست گرفتن این اتحادیه، بر ابزارهای عربی خود برای اداره اختلافات منطقه ای بیفزاید.

سارکوزی خود ابراز امیدواری کرده که این اتحادیه دو رئیس داشته باشد: یک رئیس از شمال و یک رئیس از جنوب. وی مصر را به عنوان اولین رئیس از جنوب و فرانسه را به عنوان اولین رئیس از شمال پیشنهاد کرده و تونس را نیز به عنوان مقر این اتحادیه در نظر گرفته است.

الجزایر نیز ازجمله کشورهایی بود که خیلی زود تمایل و علاقه خود را نسبت به طرح اتحادیه مدیترانه ای نشان داد، اما پس از مدتی، خویشتندارتر شده است.

- توقف توسعه اروپا:

ازجمله نشانه هایی که می توان به این سیاست آتی فرانسه تکیه کرد، مخالفت پاریس با پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپاست.

سارکوزی در سخنانی درباره پیوستن ترکیه به اتحادیه اروپا گفت: می خواهم با ترکیه دوست شوم، وقتی می گویم ترکیه جایی در اتحادیه اروپا ندارد منظورم این است که ترکیه در آسیای صغیر قرار دارد. 

وی با تاکید براینکه پذیرش تمامی کشورهای همسایه با اتحادیه اروپا در این اتحادیه اصلاً مطرح نیست، خاطرنشان کرد: با گسترش نامحدود اتحادیه اروپا، سیاست اروپا را محو می کنیم.

- بحران زیمبابوه:

در حالی که اتحادیه اروپا نسبت به بحران سیاسی کنونی در زیمبابوه موضعی بسیار سخت اتخاذ کرده است، فرانسه باید از امروز به این پرونده نیز بپردازد.

"رابرت موگابه" روز یکشنبه و پیش از اعلام نتایج رسمی انتخابات ، برای ریاست جمهوری جدید سوگند یاد کرد که این مسئله ازسوی کشورهای اروپایی به شدت رد شد و آنان خواستار موضع شورای امنیت شده اند.

وعده ها:

رئیس جمهوری فرانسه در چند ماه اخیر برای چندین بار وعده داد که در زمان ریاست بر اروپا، طرحهای دفاع اروپایی ، انرژی و گرمایش زمین، اتحادیه مدیترانه ای و امضای پیمانی برای مهاجرت را به طور جدی دنبال خواهد کرد.

الیزه البته امیدوار است که حتی با وجود رای منفی مردم ایرلند و همچنین مخالفتها با طرح مدیترانه ای بتواند این اهداف را عملی کند.اما دست کم این نکته را باید اعتراف کرد که کار بازنگری پیمان لیسبون بر دوش فرانسه سنگینی می کند.

 به گزارش مهر، در شرایطی که نیکلا سارکوزی پیش از رسیدن به مقام ریاست جمهوری توانسته بود عنوان شوالیه را در برخورد با بحرانهای داخلی فرانسه کسب کند، پس از ورود به کاخ الیزه مشکلات بسیاری را تجربه کرد و بحرانهای فراوانی در پیش پای وی ایجاد شد و این مسائل سبب شده تا چهره سارکوزی در نزد شهروندان فرانسوی خوشایند نباشد. حال این سئوال مطرح است که آیا سارکوزی می تواند اروپا را تغییر دهد و به قولی "مدیریت بحران" کند.

فرانسه :

فرانسه با عنوان رسمی جمهوری فرانسه کشوری است واقع در قاره اروپا و بزرگترین کشور این منطقه به شمار می رود. این کشور با کشورهای بلژیک، لوکزامبورگ، آلمان، سوئیس، ایتالیا، موناکو، آندورا و اسپانیا مرز زمینی مشترک دارد.فرانسه یکی از اعضای موسس اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد است. این کشور همچنین عضو گروه هشت و از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد و دارای حق وتو است.

مساحت کشور فرانسه برابر با 550 هزار کیلومتر مربع وسیعترین کشور اروپاست. کشور فرانسه شبیه به یک شش ضلعی است.

انقلاب فرانسه (۱۷۹۹-۱۷۸۹) دوره ای از دگرگونی های اجتماعی سیاسی در تاریخ سیاسی فرانسه و اروپا بود. این انقلاب، یکی از چند انقلاب مادر در طول تاریخ جهان است که پس از فراز و نشیب های بسیار، منجر به تغییر نظام سلطنتی به جمهوری در فرانسه و ایجاد پیامدهای عمیقی در کل اروپا شد.

پس از انقلاب در ساختار حکومتی فرانسه که پیش از آن سلطنتی با امتیازات فئودالی برای طبقه اشراف و روحانیون کاتولیک بود، تغییرات بنیادین در شکل های مبتنی بر اصول روشنگری، ملی گرایی، دموکراسی و شهروندی پدید آمد.

اتحادیه اروپا:

اتحادیه اروپا یک اتحادیه اقتصادی سیاسی است که از ۲۷ کشور اروپایی تشکیل شده است. منشا اتحادیه اروپا به جامعه اقتصادی اروپا که در سال 1957 میلادی با توافقنامه رم بین شش کشور اروپایی شکل گرفت، بازمی گردد. از آن تاریخ با اضافه شدن اعضای جدید، اتحادیه اروپا بزرگ تر شد. در سال 1993 میلادی، توافق "ماستریخت" چارچوب قانونی کنونی اتحادیه را پایه گذاری کرد.

اتحادیه اروپا در سال 1999 میلادی واحد پول مشترکی به نام "یورو" را معرفی کرد که در 15 کشور آن رواج دارد. اتحادیه اروپا با 500 میلیون شهروند 31 درصد تولید ناخالص داخلی در سال 2007 میلادی را تولید کرد. 21 کشور از اعضای اتحادیه اروپا عضو ناتو هستند.

اتحادیه اروپا هم اکنون شامل 27 کشور مستقل که مجموعا ایالتهای عضو خوانده می شوند و عبارتند از: اتریش، اسپانیا، استونی، اسلوواکی، اسلوونی، ایتالیا، ایرلند، آلمان، انگلستان، بلژیک، بلغارستان، پرتغال، دانمارک، رومانی، جمهوری چک، سوئد، فرانسه، فنلاند، قبرس، لاتویا، لوکزامبورگ، لهستان، لیتوانی، مالت، مجارستان، هلند و یونان.

در حال حاضر سه نامزد رسمی برای عضویت در اتحادیه، کشورهای کرواسی، جمهوری مقدونیه و ترکیه هستند؛ به علاوه کشورهای آلبانی، بوسنی و هرزگوین، مونته نگرو و صربستان نیز به عنوان کشورهایی که دارای پتانسیل نامزدی عضویت هستند، شناخته می شوند.