به گزارش خبرگزاری مهر، حیوانات دریایی چون نهنگ گوژپشت و دولفین در طول میلیونها سال تکامل یافته اند و بدن آنها بیشترین سازگاری را برای حرکت در آب به دست آورده است.
اکنون گروهی از زیست شناسان و مهندسان دانشگاه وست چستر که گزارش یافته های خود را در کنگره سالانه انجمن آزمایشات بیولوژی در مارسی فرانسه ارائه کرده اند کشف کردند که به نظر می رسد بعضی از ویژگیهای دم و باله های نهنگها و دلفینها با مفاهیم آیرودینامیک و هیدرودینامیک مرسوم در تناقض هستند.
این محققان کشف کردند که شکل باله های شنا با یک لبه ناهموار می تواند در تولید تیغه های توربینهای بادی نوآورانه نسل آینده مورد استفاده قرار گیرند.
در حقیقت این طراحی جدید توربینهای بادی که با تقلید از ویژگیهای دم و باله های نهنگها و دلفینها توسعه یافته است می تواند میزان بهره وری توربینهای بادی را افزایش داده و صدای تولید شده از آنها را کاهش دهد. با وجود این می تواند تئوریهای مهندسی سنتی را به چالش بکشد.
براساس گزارش Scientific American، این محققان در این خصوص اظهار داشتند: "مهندسان در گذشته به دنبال جریانهای پایدار و سطوح محکم می گشتند اما درسی که ما از ارگانیسمهای دریایی گرفتیم نشان می دهد که یک جریان ناپایدار قدرت را افزایش، اصطکاک را کاهش و واماندگی هوایی را به تاخیر می اندازد. در صورتی که در حال حاضر با سیستمهای رایج امکان کسب این نتایج بسیار پایین است. همچنین این فناوری جدید که با الهام از طبیعت به دست آمده است می تواند در آینده در پروژه های هوافضا مثل ملخهای هلیکوپترها مورد استفاده قرار گیرد."
تاخیر واماندگی هوایی به معنی افت ناگهانی و مهیج دامنه هوا است.
این تحقیق روی بررسی گردابهایی که در مسیر حرکت نهنگها تشکیل می شود متمرکز شده بود. در مورد نهنگهای گوژپشت، این گردابها توسط برآمدگیهای لبه جلویی باله ها شکل می گیرند و قابلیت مانور دادن نهنگ را افزایش می دهند.
همچنین در مورد دم دلفینها، این گردابها در پایان ضربه هایی که دم بر آب می زند در زیر و روی آن تشکیل می شوند. این گردابها در تولید پرش در مسیر حرکت دلفین مشارکت دارند و با تنظیم تولید گرادبها دولفین می تواند میزان بهره وری هیدرودینامیک خود را به حداکثر برساند.
نظر شما