حضرت محمد(صلى الله عليه وآله وسلم)، فرزند عبداللّه بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبد مناف، در مكه ديده به جهان گشود. مشيت خداوندگار جهان بر اين حكم قرار گرفت كه اين كودك به هنگام ولادت از محبت پدر در فرهنگ عربستان محروم بماند. آن حضرت تنها شش سال داشت كه مادرش آمنه را نيز از دست داد. رسول اكرم ص تا هشت سالگى تحت سرپرستى عبدالمطلب -پدربزگش -- بود و پس از رحلت وي در خانه عمويش ابوطالب زندگي را ادامه داد . آن حضرت در سيزده سالگى به همراه عمويش ، ابوطالب به شام رفت . در همين سفر بود كه شخصيت منحصر به فرد و امانتدارى خود را نشان داد. ايشان در سن بيست و پنج سالگي با خديجه دخترچهل ساله خويلد از زنان ثروتمند مكه ازدواج كرد. محمد(ص ) ، در ميان مردم مكه همواره به امانتدارى و صداقت مشهوربود تا آنجا كه همه، او را محمد امين مي خواندند.در همين سال ها بود كه با نصب حجرالاسود و به منظور جلوگيرى از فتنه و آشوب بين قبايل تدبير خويش را به منصه ظهور نشاند و با شركت در انجمن جوانمردان مكه ، پيمان "حلف الفضول" را براي حمايت ازبي پناهان و غريبان منعقد ساخت . طهارت رفتار و گفتار ، درستكارى و پرهيز از شرك ، بي اعتنايى به مظاهر دنيوى و انديشيدن مداوم در نظام آفرينش، او را كاملاً از ديگران متمايز ساخته بود.آن حضرت درچنين روزي و در سن چهل سالگى ، درخلوتگاه هميشگي خود ، غار حرا، به پيامبرى برانگيخته شد. دعوت ايشان تا سه سال مخفيانه بود. پس از اين مدت، آن حضرت رسالت خود را با دعوت بستگان خويش آغاز كرد و سپس با دعوت عامه به سوي عموم مردم رفت و همگان را به توحيد و پرهيز از شرك فرا خواند .در همين دوران سران قريش و بندگان زر و زور و تزوير كه موقعيت خود را با حضور محمد ص در خطر مي ديدند ، مخالفت با آن حضرت را آغاز كردند و به آزار ايشان پرداختند. حضرت محمد(ص ) در مدت سيزده سال در مكه، با همه آزارها و شكنجه هاى مشركان مكه ، مقاومت كرد و از مواضع الهى خويش هرگز عقب نشينى ننمود.پس از سيزده سال تبليغ در مكه، آن حضرت ناچار به هجرت شد.
پس از هجرت به يثرب كه بعدها مدينه النبي نام گرفت زمينه هاي مناسبى براى تبليغ اسلام فراهم شد، هر چند كه در اين ده سال نيز كفار، مشركان، منافقان و قبايل يهود، مزاحمت هاى بسيارى براى او ايجاد كردند. در سال دهم هجرت، پس از انجام مراسم حج و ترك مكه و ابلاغ امامت حضرت على بن ابي طالب(ع ) در غدير خم و اتمام رسالت بزرگ خويش، آن حضرت در بيست و هشتم صفر سال يازدهم هجرى، رحلت كرد . رسول اكرم ص به واقع تجسم انسان كامل - كه تمامي فلاسفه درآثار خود بدان پرداخته اند - بود هم او كه خدايش او را چنين مي ستايد: اى پيامبر تو داراى بهترين اخلاق هستى. او نه تنها درعبادت ، كه در امور اجتماعي، مسايل سياسي ، دستگيري از نيازمندان ، مسايل فرهنگي ، اقتصادي و... سرآمد همگان بود . پيامبرخدا شجاع ترين مردم زمان خود بود تا بدان حد كه حضرت علي (ع) در اين باره مي فرمايد : هر وقت در جنگ بامشكي برخورد ميكرديم به پيامبر پناه مي برديم.
شهادت امام حسن مجتبي ( ع ) :
امام حسن(ع )، نخستين فرزند امام على(ع) و فاطمه زهرا (س) ، در نيمه ماه رمضان سال سوم هجرى در شهر مدينه ديده به جهان گشود . آن حضرت پس از شهادت امام على(ع ) شش ماه بر مسلمين خلافت كرد . آن امام والامقام در طول عمر مبارك خود دو بار تمام ثروت و دارايى خويش را در راه خدا بخشيد و سه بار تمام اموال خود را وقف كرد. به گفته مورخان ، امام حسن مجتبى(ع )، فردى شجاع، دلير و مبارز بود و در غالب جنگ هايى كه امام علي( ع) حضور داشتند آن حضرت نيز حضور داشت و در خط مقدم قتال عليه كفار بود . امام حسن(ع ) مسئوليت امامت و رهبرى شيعيان را درفضايي نا بسامان و آشفته به عهده گرفتند. در اين زمان امام (ع) به ناچار در برابر كيد و مكر معاويه قرار گرفت و ناچار شد كه تنها گزينه باقيمانده يعني صلح را انتخاب كند . بي شك ارزش صلح امام حسن( ع )، با توجه به شرايط زماني ومكاني خاص خود ، كمتر از جنگ و شهادت امام حسين (ع) نبود . بسياري دليل صلح امام حسن را يقين ايشان به وجود شك و ترديد در توده هاى مردم نسبت به مبارزه با معاويه مي دانستند . خيانت طرفداران ايشان ، تهديد و تطميع هاي معاويه و نهايتا تشكيل مثلث زر و زور و تزوير باعث بروز وقايعي شدند كه امام (ع ) را مجبور به امضاي صلحنامه با معاويه كردند . در اين شرايط امام مجتبى(ع ) منطقا و قاعدتا نمي توانست وارد مبارزه با معاويه گرددتا اينكه ايشان ناچار به پذيرش صلحِ تحميلى شد. بر اساس اين صلحنامه ، حكومت به اين شرط كه به كتاب خدا و سنت رسول او و سيره خلفاى صالح، عمل كند به معاويه سپرده مي شود. در ضمن ، پس از معاويه خلافت به عهده امام حسن(ع) واگذار مي گرديد . همچنين معاويه بر اساس اين صلحنامه ملزم شد كه دشنام دهي به اميرالمؤمنين على(ع ) و بد گفتن از ايشان بر منابر را ممنوع سازد .در امان بودن ياران امام على (ع ) عدم تعرض به آنان و محفوظ ماندن جان و مال و فرزند و ناموس شان از هر گزندى از ديگر مفاد اين صلحنامه به شمار مي رفت . بي ترديد مي توان گفت صلح امام حسن(ع )، چهره واقعى معاويه را آشكار ساخت ودستگاه جور او را به مردم شناساند . از اين رو معاويه درصدد حذف حضور فيزيكي امام بر آمد و سرانجام، نقشه كشتن امام را طرّاحى نمود . امام حسن(ع) در سال پنجاه هجرى، به وسيله زهرى كه همسرش جعده به دستور معاويه به او خوراند، در 48 سالگى به شهادت رسيد. مزار شريفش در قبرستان بقيع، در كنار سه امام معصوم ديگر، زيارتگاه خيل شيفتگان آن حضرت است.
در گذشت استاد محمد تقي شريعتي مزيناني :
در چنين روزي در سال 1366 ه ش استاد محمد تقي شريعتي مزيناني دار فاني را وداع گفت . ايشان پدر بزرگوار دكتر علي شريعتي بودند . از ايشان آثار بسياري در حوزه انديشه به جاي مانده است .
در گذشت پير كوري :
در چنين روزي در سال 1906 ميلادي پيركوري دانشمند مشهور فرانسوي ديده از جهان فروبست . وي به همراه همسرش ماري كوري موفق به كشف عناصر راديو اكتيو راديوم و پلونيوم شده بود . آن دو در رشته فيزيك جايزه نوبل را از آن خود كرده بودند . همسر وي پيش از بر اثر تشعشعات راديو اكتيو جان خود را از دست داد .
استقلال بلژيك :
در چنين روزي در سال 1839 ميلادي بر اساس معاهده لندن كشور بلژيك به عنوان يك پادشاهي مستقل مطرح گرديد .
پنج روز كار :
در چنين روزي در سال 1932 ميلادي رييس جمهور آمريكا هربرت هوور براي نخستين بار پيشنهاد داد كه در اين كشور پنج روز در هفته به عنوان روز كاري اعلام گردد .
انتخاب رييس جمهور چين :
در چنين روزي در سال 1948 ميلادي جيانگ كاشك به عنوان رييس جمهور خلق چين انتخاب شد .
نخستين كتابخانه عمومي جهان :
در چنين روزي در سال 33 پيش از ميلاد مسيح نخستين كتابخانه عمومي جهان در رم گشايش يافت .
سركوب شورش عمومي :
در چنين روزي در سال 1959 ميلادي شورش عمومي در لاپاز بوليوي شكست خورد .
آغاز حكومت ايوبيان :
در چنين روزي در سال 1171 ميلادي ايوبيان در مصر قدرت را در دست گرفتند .
به نقل از كتاب تاريخ دولتهاى اسلامى و خاندان حكومتگر ج 1 ، نويسنده: استانلى لينپل :
مؤسس دولت ايوبيان، صلاح الدين يوسف بن ايوب مشهور به صلاح الدين ايوبى است.ايوب و برادرش شيركوه در اواسط قرن ششم هجرى به خدمت اتابك نور الدين محمد زنگى در آمدند و پس از مدتى شيركوه و برادرزادهاش صلاح الدين، از طرف نور الدين براى سركوبى با شورشهائى كه در مصر بروز كرده بود به آن ديار روان شدند.شيركوه و صلاح الدين براى اولين بار در سال 559 ه ق و براى دومين بار در سال 562 ه ق به مصر رفتند تا آنكه العاضد آخرين خليفهى فاطمى ـ شيركوه را براى جبران خدماتش به وزارت خود برگزيد .پس از مرگ ناگهانى شيركوه، صلاح الدين در سال 564 هجرى وزارت را در دست گرفت و به الملك الناصر ملقب گرديد.او بزودى زمام كارها را در دست گرفت و پس از مدتى العاضد را در سال 567 ه از خلافت خلع كرد و فرمان داد كه به نام خليفهى عباسى المستضىء بالله خطبه بخوانند.با وجود آنكه اين تغيير عظيم با آرامش تمام انجام يافت، اما باعث شد كه بين صلاح الدين و فرماندهاش يعنى اتابك نور الدين اختلافاتى بظهور رسد. اگر نور الدين در سال 569 ه وفات نكرده بود، بدون ترديد نبردى ميان آندو بوقوع مىپيوست.پس از مرگ نور الدين، صلاح الدين ايوبى ظاهرا نسبت به الملك الصالح اسماعيل بن نور الدين اظهار اطاعت كرد ولى پس از مدتى استقلال كامل خود را اعلان نمود.در دوران صلاح الدين مذهب اهل تسنن به جاى تشيع كه در دوران خلافت فاطميان رسمى شده بود شايع شد و مكه و مدينه نيز كه قبل از او تحت نظارت و حكومت خلفاى مصر قرار داشت در اين دوران همچنان در دست صلاح الدين باقى ماند.در سال 569 ه صلاح الدين، برادرش تورانشاه را به حكومت يمن منصوب كرد و شعبهى ايوبيان يمن به همين ترتيب بوجود آمد .صلاح الدين پس از آن متوجهى سوريه شد و در سال 570 هجرى وارد دمشق گرديد و عليرغم وجود خاندان نور الدين زنگى، متصرفاتش را وسعت داد تا آنكه بين سالهاى 570 تا 572 ه (1174 ـ 1176 م) حدود مملكت خود را تا رود فرات تثبيت كرد.صلاح الدين تا قبل از وفات الملك الصالح، پسر نور الدين زنگى در سال 579 ه (1183 م) بر حلب دست درازى نكرد
روز جمهور ي در سيرالئون :
همه ساله چنين روزي به عنوان سالگرد جمهوري در سيرا لئون گرامي داشته مي شود . اين كشور در سال 1971 ميلادي به جمهوري دست يافت .
روز اعلام استقلال در ونزوئلا :
همه ساله چنني روزي به عنوان روز اعلام استقلال در ونزوئلا گرامي داشته مي شود .
نظر شما