امیر حاج‌رضایی درباره محدود بودن تولید فیلم ورزشی در سینمای ایران به خبرنگار مهر گفت: اغلب فیلمسازهای ایرانی نگاه جدی به چهره‌های ورزشی ندارند. یکبار قرار بود به طور جدی به ورزش پرداخته شود و مرحوم علی حاتمی "تختی" را بسازد، اما متاسفانه این تفاق نیفتاد.
وی در ادامه افزود: در این سال‌ها فیلمسازی گرانسنگ پشت دوربین قرار نگرفته تا به درون ذهن یک ورزشکار نزدیک شود و ورزش محملی برای کسب سود بیشتر و منفعت مالی بوده است. اغلب فیلم‌هایی که در هالیوود درباره ورزش ساخته شده در جذب مخاطب موفق بوده‌اند.
این کارشناس ورزش با ذکر مثال‌هایی ادامه داد: "فرار به سوی پیروزی" گرچه از نظر من فیلمی کامل نیست، اما با استفاده از چهره‌های ورزشی مثل پله و بابی مور در گیشه به توفیق رسید. "گاو خشمگین"، "علی" و "محبوب میلیون دلاری" از نمونه‌های موفق این جریانند. اما در سینمای ایران چنین نمونه‌هایی وجود ندارد. فیلم‌های ایرانی نه در جذب مردم موفقند نه مخاطب خاص.
حاج‌رضایی درباره لزوم ساخت فیلم‌های ورزشی گفت: بسیاری از چهره‌های ورزشی نماد یک فرهنگ و ملت هستند و ارائه تصویری واقعی از آنها می‌تواند برای یک نسل جذاب باشد. تختی چنین است و اگر فیلم مرحوم حاتمی ساخته می‌شد تصویر واقعی این ورزشکار را می‌شد در آن دید.
وی افزود: مرحوم حاتمی هم دغدغه تاریخ داشت، هم به فرهنگ ایرانی علاقمند بود و هم ورزش را می‌شناخت. تصویری که او از تختی می‌داد بخشی از واقعیت پنهان مانده را روشن می‌کرد. لازم است چنین فیلم‌هایی ساخته شود تا هر نسل قهرمانان خود را بشناسد. در میان ورزشکاران ایرانی چهره‌های زیادی هستند که می‌توان درباره‌شان فیلم ساخت، اما سینما به آنها بی‌اعتنا است.
حاج‌رضایی با اشاره به جذابیت‌های فیلم‌های ورزشی گفت: رونمایی از این چهره‌ها می‌تواند برای همه نسل‌ها جذاب باشد. البته نباید سراغ هر چهره‌ای رفت. نمی‌دانم چرا فیلمسازان ایرانی علاقه‌ای به ساخت فیلم ورزشی ندارند و شاید به دلیل ناکامی این آثار در جذب مخاطب باشد. فیلمسازان ایرانی معمولا در یک حوزه کار و کمتر به ژانرهای دیگر توجه می‌کنند.
نظر شما