به گزارش خبرنگار مهر، قصه‌های این مجموعه به کارگردانی شاهین باباپور در فضای محدود کافی شاپ روایت می‌شود، اما استفاده درست از لوکیشن اصلی محدودیت موجود در فضاسازی را کمرنگ کرده است. هر اپیزود قصه مجزا دارد و این فرصتی به وجود آورده تا نویسندگان سراغ شخصیت‌های مختلف و متفاوت بروند. اما طبیعی است که قصه‌ها به یک اندازه جذاب نباشند.
موضوع‌هایی متفاوت در "پاتوق" کار شده، اما برخی مثل کنکور یا زن فالگیر زیادی کهنه‌اند و مخاطب برای دنبال کردن آنها انگیزه ندارد. یکی از تم‌های همیشگی "پاتوق" هم اشاره به ماجرای همیشه جذاب اختلاف نسل‌هاست. این موضوع در اغلب اپیزودها دیده می‌شود و البته در ارتباط سینا (امیر دلاوری) با پدرش می‌توان جلوه تفاوت نسل‌ها را دید.
شخصیت‌پردازی در این مجموعه امتیازهای زیادی دارد و سعی شده از منظر کلیشه‌های تلویزیونی به آدم‌ها نگاه نشود. جلال (حبیب دهقان‌نسب) معلمی عصبی و کمی بداخلاق است که با وجود خوش‌قلبی خانواده‌اش را آزار می‌دهد. معمولا معلم‌ها در مجموعه‌های تلویزیونی آدم‌هایی کاملا مثبت هستند، اما نگاه متفاوت "پاتوق" باعث شده کاراکترها قابل باور به نظر برسند.
روابط آدم‌های قصه خوب از کار درآمده و فضایی باورپذیر بر کل مجموعه حاکم است بدون اینکه صمیمیت بین آدم‌ها شعاری و تحمیلی به نظر برسد. "پاتوق" به عنوان مجموعه‌ای خانوادگی در ارتباط با خانواده‌ها موفق است و استفاده درست از کلیشه‌ها در این مجموعه چند دقیقه‌ای را می‌توان به پای هوشمندی نویسندگان و کارگردان گذاشت.
اشاره‌های طنزآمیز به ماجرای همیشگی دعوای زن و شوهر و پدر و پسر و نمونه‌هایی از این دست "پاتوق" را یکسر و گردن بالاتر از نمونه‌های مشابه قرار می‌دهد. "پاتوق" ثابت می‌کند با کمی سلیقه می‌شود یک تولید درجه دو را به اثری دیدنی و جذاب تبدیل کرد. در شرایطی که پروژه‌های میلیاردی سیما پائین‌تر از حد انتظارند، این موفقیتی بزرگ برای کارگردان "پاتوق" است.
نظر شما