به گزارش خبرنگار مهر، در حال حاضر 304 سالن سینما در سراسر ایران مشغول به کارند که از این تعداد موسسه سینماشهر وابسته به معاونت سینمایی وزارت ارشاد به عنوان متولی ساخت و سازهای سینمایی فقط 60 سالن را بازسازی اساسی کرده است.
به گفته مجید مسچی، مدیر عامل سینماشهر، تا پایان امسال تعداد سالن‌های بازسازی شده به 90 خواهد رسید که همین تعداد نیز چندان چشمگیر نیست. اما مهمتر از کمیت، کیفیت سالن‌های بازسازی شده است. بهبود وضعیت صدا و تصویر، تعمیر صندلی‌ها و مکانیزه کردن سیستم فروش بلیت از اقدام‌هایی است که در جریان بازسازی سالن‌ها اتفاق می‌افتد.
اما حاصل تمام این اتفاق‌ها و بازسازی‌ها سینماهایی است که به هیچ عنوان قدرت رقابت با سینمایی مانند آزادی را ندارد و همین مسئله اتفاق‌هایی تازه را برای سینمای ایران در پی داشته است. همواره در طول زمانی که سینما به عنوان صنعت از یکسو و تفریح از سوی دیگر بین مخاطبان شناخته شده، کیفیت سالن‌های نمایش نقشی تعیین‌کننده در جذب یا دفع مخاطب داشته است.
سینماگران سال‌ها از کثیفی پرده‌های نمایش، سیستم بد پخش صدا، مناسب نبودن صندلی‌ها و برخورد نامناسب برخی سینماداران با تماشاگران انتقاد کردند. حاصل این انتقادها به تشکیل موسسه سینماشهر برای نظارت مستقیم‌تر به فعالیت‌های سینماها انجامید. اما همچنان وجود نکاتی حتی در سالن‌های ممتاز تهران موجب می‌شود کیفیت پخش فیلم جزو معضلات سینمای ایران باشد.
وجود صندلی شکسته در سینمای ممتاز مرکز تهران، استشمام بوی نامطبوع سرویس بهداشتی در ردیف‌های اول یک سینمای ممتاز دیگر، پخش نامناسب صدا در سالنی دیگر و فاصله کم صندلی‌ها در گروهی دیگر از سینماهای ممتاز موجب می‌شود وقتی مخاطب امکان انتخاب دارد، سراغ این سالن‌های "ممتاز" نرود و سینمایی را انتخاب کند که بسیار حرفه‌ای‌تر ساخته شده است.
بر همین اساس با آغاز فعالیت سینما آزادی از اسفندماه 86 فروش سایر سینماهای ممتاز تهران تحت تاثیر قرار گرفت. صف‌های طولانی تماشاگران حتی در ظهر گرم تابستان در مقابل سینما آزادی نشان از آن دارد که تماشاگر ایرانی با درک اهمیت کیفیت سالن ترجیح می‌دهد در فضایی فیلم ببیند که ارزش خروج از خانه، درگیری با ترافیک خیابان‌ها و صرف هزینه را داشته باشد.
مسئله دیگری که می‌تواند موید استقبال گسترده تماشاگران از سینما آزادی باشد، میزان فروش فیلم‌هاست. اکثر فیلم‌هایی که نوروز 87 روی پرده رفتند، بیشترین میزان فروش را در سینما آزادی داشتند. از سوی دیگر اعتراض‌های گاه و بیگاه مدیران سینماهای مرکز شهر که شاهد فروش کمتر سینمای خود بوده‌اند نشان می‌دهد سینمای ایران نیازمند سالن‌های حرفه‌ای‌تر برای اکران است.
خواسته مخاطب از سالن و نارضایتی سایر سینماداران از کاهش فروش فیلم‌ها لزوم توجه جدیتر به بازسازی و ساخت و ساز سینماها را یادآور می‌شود. سینما آزادی نماد بازسازی سینماست که حمایت شهرداری تهران در بازسازی آن مهمترین نقش را داشت، به گونه‌ای که اگر روزی محمدباقر قالیباف به فکر آن نمی‌افتاد، چهارراه عباس‌آباد همچنان میزبان گودالی بزرگ بود.
سینمای آتش‌گرفته تهران که روزگاری تنها خاطره‌ای از آن برای مخاطبان مانده بود، حالا نبض اکران را در دست دارد. برای آنکه در قیاسی نادرست سینمادارن تصمیم نگیرند با سوزاندن سالن خود امکان بازسازی آن را از سوی نهادهای تاثیرگذار به وجود آورند، بهتر است با بازنگری جدی بر روند بازسازی سالن‌ها، سینماهای تهران را از حالت بی‌تعادلی موجود خارج کرد.
نظر شما