متاسفانه معضل مزاحمتهای خیابانی همچنان بیشترین صحنه اعتراضات و شکایات مردمی را در کلانتریها و دادگاهها رقم می زند و از این رو شاهد رفت و آمدهای خانواده هایی هستیم که به نوعی درگیر این معضل اجتماعی شده و دچار آسیب شده اند که با پناه آوردن به پلیس و قاضی می خواهند انتقام بگیرند.
شهروندان در حالی از وجود مزاحمان خیابانی گله مند هستند که انتظار دارند پلیس در صحنه اجتماع حضوری ملموس تر و محسوس تری داشته باشد تا نقطه اطمینانی شود برای حضور بدون دغدغه آنان در جامعه، اما این انتظار و توقع میسر و ممکن نمی شود مگر با مشارکت مردم در طرحهای پلیس که طرح ارتقاء امنیت اجتماعی در همین راستا است.
سردار احمد روزبهانی رئیس پلیس امنیت اخلاقی نیروی انتظامی با تاکید بر اینکه نباید بگذاریم جو جامعه به گونه ای شود که یک خانم در هنگام رفتن به باشگاه ورزشی، استخر و یا مرکز خرید احساس امنیت نداشته باشد، می گوید : پلیس در برخورد با مخلان امنیت عمومی تنها با درصدی از آنها می تواند برخورد کند و در ادامه کار نیاز به همکاری مستمر و مستقیم مردم دارد.
از سوی دیگر، رئیس قوه قضائیه به صراحت مطابق با مفاد قانون آیین دادرسی کیفری در خصوص برخورد با جرائمی نظیر شرارت، مزاحمت برای نوامیس مردم، قداره کشی، شرب خمر و...، دستورات موکد صادر کرده و در این زمینه به تمامی قضات و ضابطین قضائی ابلاغ شده در برخورد با مخلان نظم عمومی و امنیت اجتماعی چه در مرحله شناسایی و دستگیری و چه در مرحله صدور رای با کمال قاطعیت عمل کنند.
همچنین در ماده 21 قانون آیین دادگاههای عمومی و انقلاب در امور کیفری آمده است : ضابطین دادگستری و در راس آنان نیروی انتظامی به حکم قانون وظیفه دارند به محض برخورد با جرائم مشهود بدون نیاز به دریافت مجوز قضائی در کمال قاطعیت وارد عمل شده و به نحوی با مجرمین برخورد کنند که از یک سو ابهت نظام نشان داده شود و از طرف دیگر مردم احساس امنیت کنند.
کارشناسان مسائل اجتماعی بر این باورند که دور ماندن اذهان از وجود "مردان خیابانی" باعث شده که در برخورد با مفاسد اجتماعی دچار یک سویه نگری شویم. در حالی که برای مصون ماندن نوامیس مردم از مزاحمتهای خیابانی لازم است که به معضل مردان خیابانی نیز توجه شود. در واقع، مردان خیابانی همان زالوهایی هستند که دچار انحطاط در شخصیت فردی و اجتماعی بوده و جایگاهی برای درمان شخصیت بیمار خود نمی یابند.
شاید حجم مزاحمتهایی که دختران و زنان در خیابانها با آنها مواجه می شوند به قالب آمار در نیاید اما فقدان آمار به معنای نبودن چنین معضلی نیست. تقریبا همه زنان در هر موقعیت سنی و با هر نوع حجاب و پوشش و هر ترکیب ظاهر و چهره ای در تمام ساعات شبانه روز با این مزاحمتهای خیابانی مواجه می شوند.
شاید پرداختن به چنین موضوعاتی در سطح خانواده ها و سپس طرح این موارد در اجتماع تا حدود زیادی به کمک پلیس بیاید تا بتواند بیش از پیش در راستای برخورد با مزاحمان نوامیس مردم تلاش کند، زیرا همان گونه که روابط خانوادگی بر پایه وظایف و انتظارات متقابل اعضای خانواده بنا گذاشته می شود در روابط اجتماعی نیز افراد می آموزند که حریم یکدیگر را در نظر بگیرند و به حقوق هم احترام بگذارند.
نظر شما