به گزارش خبرنگار مهر در همدان ، ابوعلی حسین بن عبدالله معروف به ابن سینا در سال 370 هجری قمری در افشنه یا خورمشین متولد شد و در بخارا به کسب علم پرداخت، پدرش از مردم بلخ و مادرش ستاره از اهل افشنه نزدیک بخارا بود.
ابن سینا ادبیات، قرآن، فقه و حساب را نزد پدر آموخت و سپس نزد "ابوعبدالله ناتلی" منطق، هندسه و نجوم را فرا گرفت و از آن پس به تعقیب علوم طبیعی، مابعدالطبیعه و طب پرداخت.
ابن سینا پس از معالجه نوح بن منصور پادشاه سامانی به دربار نوح راه یافت و در سن 21 سالگی شروع به تالیف کتب مختلف نمود و پس از چندی در سراسر ایران شهرت یافت .
وی سالهای آخر عمر خود را در اصفهان در حمایت علاءالدوله کاکویه گذرانید و در سفری که همراه او به همدان آمد بیمار شد و به سال 428 درگذشت.
او بی شک از نوابغ روزگار است. ابن سینا عمر خود را در راه کسب علم و دانش و تالیف کتب مختلف صرف کرد و آنی از کار علمی فراغت نیافت .
تعداد تالیفات او تا یکصد و بیست کتاب گفته شده که اغلب آنها به زبان عربی است و از آن جمله کتاب شفا در فلسفه و حکمت، قانون در طب و اشارات است که شهرت جهانی دارد.
بوعلی‌سینا دانشمندی است که پس از گذشت هزار سال از زمان وفاتش، هنوز مکتب فکری و فلسفی حکیمانه ای که پایه‌گذاری کرد مورد توجه محافل آکادمیک ایران و جهان قرار دارد.
نماینده مردم همدان در مجلس بوعلی‌سینا را شخصیت ممتاز جهان اسلام معرفی کرد و گفت: شیخ را به عنوان فردی که مورد قبول علمای جهان بوده و از جایگاه ممتازی برخوردار است باید به جامعه معرفی کرد. حمید رضا حاجی‌بابایی افزود: بوعلی‌سینا پس از عبور از شهرهای مختلف همچون گرگان و ری، همدان را برای اسکان خود انتخاب کرد و این دو یعنی بوعلی‌سینا و همدان، با توجه به ویژگیهای خاصی که دارند به عناصری بی‌بدیل تبدیل شده‌اند.
همدان و بوعلی به عناصر بی بدیلی تبدیل شده اند که هر دو تاریخی عظیم دارند
بعد اسلامی بوعلی سینا نباید به فراموشی سپرده شود
مدیر حوزه علمیه یادآور شد: نباید در این پژوهشها تنها به بعد ملی حجت الحق توجه شود و بعد اسلامی او به فراموشی سپرده شود، چرا که بوعلی‌سینا علاوه بر اینکه یک دانشمند است، یک عالم و استاد الهیات بوده و در دینمداری سرآمد دیگران است.
مدیر‌کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان همدان نیز بوعلی‌سینا را یک حکیم مشایی معرفی کرد که توانست از طریق عقل به شناخت جهان برسد. حجت‌الاسلام سیدآقا حسینی، عقلگرایی را از تفکرات شیخ دانست و گفت: تاکنون هیچ فردی نتوانسته در حکمت مشایی نظیر شیخ اظهار نظر کند و به توصیف جهان بپردازد. وی افزود: بوعلی‌سینا دارای مختصاتی است که کمتر انسانی را می توان با این ویژگیها پیدا کرد، شیخ نه تنها یک فیلسوف کم‌نظیر در تاریخ است بلکه شیخ را باید یک عارف ببینیم که قابل مقایسه با دیگر عارفان نیست. حسینی ادامه داد: حکمت بوعلی‌سینا با خردش آمیخته شده و خرد شیخ نیز آمیخته با عرفان است که او را نسبت به دیگر اندیشمندان ممتاز کرده است و نباید شک داشت که فلسفه در ایران مدیون شرف‌‌الملک بوعلی‌سینا است و بزرگانی همچون سهروردی و ملاصدرا نیز حکمت خود را از شیخ عاریه گرفته اند، بنابراین چنانچه بوعلی‌سینا متولد نمی‌شد فلسفه نیز همانند امروز در این کشور رونق نداشت. وی با اشاره به تدریس بسیاری از کتابهای شیخ در دانشگاههای معتبر جهان در مقطع تحصیلات تکمیلی، اظهار داشت: کتابهای شیخ نه تنها قدیمی نشده بلکه هنوز هم دارای یک سری تازگی‌ها، لطایف و زیبایهای آفرینش است که زمان و مکان نمی شناسد و در همه جا قابلیت مطرح شدن دارد. نماینده مردم نهاوند در مجلس نیز عنوان کرد: بوعلی‌سینا از جامعیت برخوردار بوده و فردی است که توانست بین فرهنگ ایرانی و اسلامی پیوند بزند. مهدی سنایی افزود: تضارب فرهنگ‌ها در اندیشه شیخ از ویژگیهای بارز اوست که توانسته به خوبی فرهنگ‌های مختلف را در کنار یکدیگر قرار دهد. وی یادآور شد: در عصر کنونی باید بیش از پیش به فلسفه اسلامی شیخ توجه کرده و آن را به عنوان مظهر هویتی کشورهای اسلامی به جوانان معرفی کرد.
ایجاد کرسی حکیم بوعلی سینا در دانشگاه ها ضروری است
"تا بدانجا رسید دانش من، که بدانم همی نادانم"
وی حرکت در مسیر پویندگی و بالندگی فکر و اندیشه جامعه را با محوریت بوعلی‌سینا ممکن دانست و تصریح کرد: طوری باید در این مسیر حرکت کرد که تمامی افکار را به سمت شیخ سوق داد و زمینه های بهره مندی از او را فراهم کرد.
فامیل کریمی تاکید کرد: این باور باید در همه مدیران به خصوص مدیران ارشد به وجود آید و به عنوان یک اصل مسلم آن را بپذیرند و از حوزه تربیت کانون خانواده تا کانون مدیریتی باید با محوریت شیخ حرکت کنند و چنانچه مسیر حرکت بدین صورت باشد میتوان امید داشت که در حوزه آموزش عالی مسیری درست را برای تربیت فرزندان خود تعریف کرده ایم .به هر حال در یک کلام باید گفت ابوعلی سینا عصاره بشر نوع ایرانی است سرشار از هوش و ذکاوت و تلاش و پویایی که همه علوم را یکجا در خود دارد و بدون کوچکترین تفاخری پس از سالها علم آموزی اذعان می کند که "تا بدانجا رسید دانش من، که بدانم همی که نادانم".
نظر شما