باتلاق عراق چيزي جز سياست هاي نسنجيده بوش و سران كاخ سفيد نيست

به گزارش خبرگزاري مهر، روزنامه آمريكايي نيويورك تايمز سرمقاله خود را به موضوع عراق اختصاص داده و نوشت: در  گزارش امنيتي آمريكا درباره اين كشور آمده است: "اخيرا نيروهاي متخاصم درصدد  ضعيف جلوه دادن نيروهاي ائتلاف هستند. بسياري از عراقيان زخمي شده اند و يا به احتمال بيشتر خود را به زخمي شدن زده اند تا  اوضاع را نا امن جلوه دهند. توصيه مي شود از كمك كردن به آنها تا حدي خودداري شود. "
درادامه آمده  است ما به خوبي مي دانيم كه بايد در شرايط كنوني بتوانيم اذهان و قلوب عراقيان را به دست آوريم  ،  اما در اين شرايط به نيروهاي ما در عراق توصيه مي شود كه لازم نيست به افرادي كه خود را به زخمي شدن مي زنند، كمك كنيم. 
اوضاع عراق درروزهاي اخير همچون باتلاقي شده است كه نه تنها دولت آمريكا بلكه حتي ملت اين كشور نيز در آن گير كرده اند. اين باتلاق چيزي جز كارها و طرح هاي نسنجيده بوش نيست كه هم اكنون دنيا را تحت تاثير قرار داده است و جالب تر آنكه واشنگتن هنوز دست از خودسري در عراق برنداشته  است و با سازمان ملل كنار نمي آيد.
نيويورك تايمز نوشت : به نظر نمي رسد ما بتوانيم موفق از عراق بيرون بياييم . شايد سوالي كه جان كري در سال 1971 پرسيد سوال درستي باشد : چطور مي توان از يك نفر خواست كه آخرين قرباني يك اشتباه باشد؟ عراق نيز درست مصداق همين سوال شده است زيرا نه دولت آمريكا و نه عراق قبول نمي كنند كه دست از منافع خود بردارند و مخاصمات را پايان دهند.
اين روزنامه آورده است: فقط مي توان چند راه پيشنهاد كرد كه شايد با كمك گرفتن از آنها بتوانيم اميدوار شويم كه وضعيت عراق به خوبي پايان يابد:
*به كارگيري 25 هزار سرباز ديگر در عراق لااقل براي چند ماه و سعي براي ايجاد فضايي امن.
*حفظ ضرب الاجل 30 ژوئن و اعطاي قدرت كامل به عراقيان. طرح دولت واشنگتن براي تفويض "بخشي" از قدرت كاملا اشتباه است. زيرا حس ناسيوناليستي عراقيان را برمي انگيزد. تنها راهي كه بتوان به عراقيان توانايي گرفتن قدرت را داد ، ارائه خود قدرت به آنان است.
*بدون حمله به نجف و فلوجه بايد اعتماد عراقيان را جلب كرد . زيرا بسياري از آنان مي دانند كه طرح هاي مقتدي صدر نيز براي آنان مفيد نيست اما حس ناسيوناليستي آنان سبب مي شود در بين آمريكا و اين شخص، وي را طرفداري كنند.
*احمد چلبي و ديگر سياستمداران وارداتي رابركنار كنيم . زيرا آنان  كار چاق كن هاي آمريكا هستند كه اوضاع را طور شلوغ  مي كنند كه منافع خودشان حفظ شود.  
*خودمان را از آريل شارون رها كنيم ،  زيرا اين مرد خونخوار به قدري از سوي بوش مرد صلح معرفي شده كه در منطقه حساسيت همگان را برانگيخته است ،  اخيرا با ترور رهبران حماس اين حساسيت عميق تر نيز شده است.
*بازگرداندن ژنرال هاي حرفه اي سياسي بعثي كه مي توانند به امنيت عراق كمك كنند.