به گزارش خبرگزاری مهر، مهندس محمود علی اف خضرایی مجری طرح در این باره گفت: با استفاده از روش الکترولیز پلاسمایی در مهندسی سطح می‌توان پوششهای متنوعی با ساختارهای منحصربه فرد بر روی طیف گسترده ای از مواد ایجاد کرد. این پوششها بیشتر برای افزایش مقاومت به خوردگی و سایش قطعات به کار می‌روند. قابلیت کنترل سطح ویژه، ضریب هدایت حرارتی، تخلخل و. . . از ویژگی‌های این نوع پوششها است.
وی توضیح داد: برای تولید این نوع پوششها، ابتدا فرآیند "بوردهی" پلاسمایی الکترولیتی توسط جریان پالسی و در الکترولیت حاوی "بوراکس" بر روی زمینه تیتانیوم خالص تجاری انجام شد.
مجری طرح افزود: مطالعات الکتروشیمیایی و خوردگی نمونه‌های بوردهی شده در محلول رینگر (محلول شبیه‌سازی شده بدن انسان) انجام شد. دستیابی به نقطه بهینه مقاومت در برابر خوردگی و سایش نمونه‌های بوردهی شده از نظر فاکتورهای مختلف موثر بر فرآیند سختکاری مورد بررسی قرار گرفت. عمده ترین فاکتورهای مورد بحث، فرکانس و چرخه کار جریان پالسی اعمال شده هستند. در این مطالعه مشخص شد که مقاومت به خوردگی و سایش تیتانیوم سختکاری شده پس از بوردهی پلاسمایی الکترولیتی بستگی زیادی به اندازه، شکل و نحوه توزیع نانوکریستال ها در پوشش دارد.
خضرایی ادامه داد: در پایان فازهای به وجود آمده در اثر اعمال این فرآیند مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس نتایج به دست آمده شرایط بهینه برای اعمال پوششها پیشنهاد شد.
مجری طرح به کاربردهای این پوششها اشاره کرد و اظهار داشت: عمده صنایع مشتری این طرح در ایران، صنایع نفت و گاز و پتروشیمی، صنایع خودروسازی و صنایع نظامی هستند اما در خارج از کشور در صنایع هوا و فضا و صنایع خاص مانند تولید کنندگان اتومبیل های مسابقه فرمول 1 نیز از به کار می رود.
وی با بیان اینکه این تحقیق از قابلیت سرمایه گذاری بسیار بالایی برخوردار است خاطرنشان کرد: جزئیات این پژوهش که از حمایتهای تشویقی ستاد بهره مند شد در مجله Materials Science، (جلد30، شماره 6، صفحات 61-65، سال 2007) به چاپ رسیده است.
نظر شما