مارکو بکیس و یکی از بازیگران بومی فیلم "پرندهشناسان آماتور"
آنها تحت تاثیر گرسنگی و خودکشیهای پی در پی اعضا قبیله تصمیم میگیرند اردوگاه را ترک و سرزمین اجدادی خود را پس بگیرند. "پرندهشناسان آماتور" فیلمی نیمه مستند نیمه داستانی است و در آن حدود 230 بومی گوارانی در کنار بازیگران برزیلی و ایتالیایی برای اولین بار روبروی دوربین نقشآفرینی کردهاند.
مارکو بکیس کارگردان "پرندهشناسان آماتور" که مادرش شیلیایی است و خودش در برزیل بزرگ شده، فیلم خود را "درباره بازماندگان یکی از بزرگترین نسلکشیهای تاریخ" دانست.
تخمین زده میشود زمانی که کاشفان پرتغالی در سالهای 1500 به جایی که بعدها برزیل نامیده شد، رسیدند جمعیت سرخپوستهای این ناحیه حدود پنج میلیون نفر بود، اما در گذر قرنها تعداد بومیان بر اثر عوامل مختلف از جمله بردهداری، بیماری و نادیده گرفته شدن تا حد زیاد کاهش پیدا کرد و امروز به حدود 460 هزار نفر و تقریبا 230 قبیله رسیده است.
"پرندهشناسان آماتور" سومین فیلم از چهار فیلم ایتالیایی جشنواره ونیز امسال است که برای جایزه شیر طلا رقابت میکنند. پیش از این دو فیلم "یک روز عالی" فرزان اوزپتک و "پدر جووانا" پوپی آواتی در بخش مسابقه به نمایش درآمدهاند.
روز دوشنبه فیلم آمریکایی "وگاس: بر اساس یک داستان واقعی" ساخته امیر نادری نیز به عنوان یکی از 21 فیلم بخش مسابقه به نمایش درآمد.
"وگاس" درباره زندگی خانوادگی مردی به نام ادی پارکر است که در حاشیه شهر لاس وگاس زندگی میکند و هیچ وقت پول زیاد به دست نیاورده است. تا اینکه روزی یک غریبه از راه میرسد و با این ادعا که گنجینهای به ارزش میلیونها دلار در باغ خانه مدفون است، خانواده پارکر را به وسوسه می اندازد.
نادری در نشست مطبوعاتی فیلم "وگاس" که با حضور سه بازیگر اصلی آن مارک گرینفیلد، نانسی لا اسکالا و زاک تامس برگزار شد، گفت بیشتر قصد داشت فیلمی درباره زندگی آدمهای واقعی بسازد تا روایتی هالیوودی.
او گفت برای ساخت این فیلم مدتی را در وگاس گذراند و فرو رفتن در دنیای قمار به او کمک کرد دستمایه خود را شکل بدهد. نادری با تاکید بر اینکه در فیلمهای هالیوودی تصویری صحیح از وگاس ارائه نمیشود گفت: میخواستم فیلمی درباره آدمهایی بسازم که آنجا زندگی میکنند، همان جا به دنیا آمدهاند و همان جا بزرگ شدهاند.
کارگردان فیلم های "سازدهنی" و "دونده" با اشاره به واقعی بودن داستان فیلم "وگاس" گفت: این فیلم درباره آدمهایی است که من در وگاس میشناسم. نسخه واقعی شخصیت ادی جایی در نیو مکزیکو زندگی میکند.
امیر نادری
"شیر" به کارگردانی سمیح کاپلاناوغلو کارگردان ترک دیگر فیلم بخش مسابقه ونیز بود که دیروز پخش شد. این فیلم تولید مشترک ترکیه، فرانسه و آلمان و درباره رابطه پرفراز و نشیب یک مادر و پسر است که در ناحیه روستایی آناتولیا زندگی میکنند.
یوسف که به تازگی درس خود را به پایان رسانده میکوشد با فروش شیر و پنیر به مادر بیوهاش کمک کند. فیلم جدید کاپلان اوغلو دومین بخش از سهگانهای است که با فیلم "تخم مرغ" آغاز شد.
"شیر" نیز داستانی درباره یوسف است، هرچند او در این فیلم به لحاظ سنی جوانتر از آن چیزی است که در پایان فیلم "تخم مرغ" میبینیم . در واقع با اینکه "تخم مرغ" اولین فیلم ساخته شده این سهگانه است، اما داستان آن در مقاطع بعدی زندگی یوسف روی میدهد ("عسل" اولین فیلم سهگانه آخر از همه ساخته میشود)
امروز سه شنبه فیلم روسی "سرباز کاغذی" ساخته الکسی جرمن جونیر، "سگ شب" ورنر شروتر تولید مشترک فرانسه، آلمان و پرتغال و "شبنم" هایلی جریما از اتیوپی، آلمان و فرانسه در بخش مسابقه جشنواره ونیز نمایش داده می شود.
شصت و پنجمین جشنواره فیلم ونیز با نمایش "پس از خواندن بسوزان" برادران کوئن آغاز شد و تا ششم سپتامبر (16 شهریور) ادامه دارد. رئیس هیئت داوران جشنواره امسال ویم وندرس آلمانی است.
نظر شما