به گزارش مهر، بدون شک یازده سپتامبر واقعه ای بود که در برهه ای کوتاه منجر به تشکیل اتحادیه جهانی علیه خشونت و ترور شد. اما این اتحاد و هم صدایی، اما چندان به طول نیانجامید .در حقیقت این واقعه سرآغاز نبردهایی در سراسر دنیا با نام "مبارزه با تروریسم" شد و می‌دانیم که جنگ، هرگز منجر به تشکیل یک اتحاد واقعی نمی‌شود.
هفت سال پیش شاید مردم دنیا، با آمریکا ابراز همدردی می‌کردند، اما پس از حمله به افغانستان، اشغال عراق و تهدید دیگر کشورها به بهانه مبارزه با تروریسم سبب گردید تا امروز سخن از مبارزه با ترویسم به امری سخیف در تعاملات سیاسی و به نوعی لطیفه سیاسی محافل تبدیل گردید.
امروز جنگ علیه تروریسم نه تنها مشکلی را از میان بر نداشته بلکه به مراتب به آن اضافه نیز کرده و این به اصطلاح مبارزه که در مراحل آغازین خود اتحادی را بین کشورها بوجود آورده بود رفته رفته ماهیت آن سبب گردید تا تفرقه ای بین کشورها پدید آید.
مبارزه با تروریسم از رؤیا تا واقعیت؛
مبارزه با تروریسم که جزو اصول پذیرفته شده جوامع بشری است یکی از نتایج یازده سپتامبر به شمار می رود و این به جنگی تبدیل شد که با مشی منافع گروهی، یک ابرقدرت دارای قدرت رو به رشد را به یک نوع تضعیف شده و صدمه دیده آن تبدیل کرد.
حمله به نمادهای ، ثروت و قدرت آمریکا اگر چه اماها و اگرهای زیادی مطرح نمود اما آنچه مسلم است این حادثه اقدامات بعدی ایالات متحده در حمله به افغانستان ،عراق، استقرار نیرو در برخی از کشورهای آسیای میانه، پلیسی کردن فضای روابط بین الملل، دخالتهای عمده در کشورهای اسلامی برای ایجاد تغییر در جهت منافع خود در خاورمیانه همچون تحمیل طرح صلح خاورمیانه به کشورهای مخالف این طرح از جمله اقداماتی است که پس از یازده سپتامبر از سوی ایالات متحده اعمال شد.
اما اینجا این پرسش مطرح می شود که آیا مبارزه با تروریسم که معلول نه چندان مستقیم بلکه یازده سپنتامبر بود امروز به نتیجه اصولی و نه تدوین شده خود رسیده است یا خیر؟
همه جنگ ها اهدافی دارند و سرانجام به پایان می رسند. اما به نظر می‌رسد جنگ علیه تروریسم، هدف اولیه و اخلاقی خود را از دست داده است. یا لااقل پس از افشای حوادثی که در زندان‌های ابوغریب، گوانتانامو یا سایر زندان‌های تحت نظارت آمریکایی‌ها رخ داده است، نمی توان در مورد هدف اخلاقی این مبارزه مطمئن بود.
درک این نکته که این ماجرا چگونه قرار است به پایان برسد، امری دشوار است!
در هفته‌های اولیه بعد از واقعه موج همبستگی به وجود آمد، اما اکنون پس ازسالها از این واقعه، دو سوم آمریکایی‌ها از آنچه که در حال رخ دادن است ناراضی هستند. مردم به خوبی درک کرده اند آنچه که در زندان های مخفی دیگر نقاط جهان رخ می دهد تنها سناریو تدوین شده از سوی "نئو- کان" هایی بوده است که معتقد به دکترین"تخریب سازنده" هستند و این امر به بهانه ای برای تغییر نقشه جهان به شیوه ای شده که در آن منافع گروههای نفتی و شرکت های وابسته به خوبی تامین شده است.
اما با گذشت هفت سال از این واقعه هنوز هیج مسیری برای پایان این جنگ از سوی غربی ها وجود ندارد.
نظر شما