به گزارش خبرنگار مهر، مسئله اکران فیلم‌های فرهنگی پیشینه‌ای مشترک با تولید این آثار در سینمای ایران دارد. زمانی که موج ساخت فیلم‌هایی متفاوت از آثار سینمای بدنه به وجود آمد، بحث ایجاد امکان مناسب برای اکران آنها نیز مطرح شد. در سال‌های پیش از انقلاب که کارگردانان سرشناس فیلم هنری می‌ساختند، سینما کاپری (بهمن فعلی) به نمایش آنها اختصاص یافته بود.
تماشاگری که مایل بود فیلمفارسی ببیند یا سینما را وسیله تفریح می‌دانست، کمتر به این سالن سر می‌زد و این سینما و فیلم‌هایش مخاطب خاص خود را داشت. به این شکل فیلم‌های فرهنگی جایگاه خود را یافته بودند. در این نوع اکران شناخته شدن سینمایی که فیلم فرهنگی اکران کند و تداوم داشتن جریان نمایش این فیلم‌ها نقشی بسزا دارد که در آن سال‌ها این اتفاق افتاده بود.
پس از انقلاب به دلیل رشد تعداد فیلم‌های به اصطلاح فرهنگی اکران این آثار به یک مشکل تبدیل شد. کارگردان‌ها انتظار داشتند فیلم خود را روی پرده ببینند و مدیران سینما تمایلی به نمایش این فیلم‌ها نداشتند. برآیند این دو خواسته متناقض منجر به تشکیل صف طولانی فلیم‌هایی شد که رنگ پرده ندیدند یا به دلیل مناسب نبودن شرایط نمایش به فروش اندک هم دست نیافتند.
لادن مستوفی، پگاه آهنگرانی و فاطمه معتمدآریا در "خواب زمستانی"
اکران فیلم‌های فرهنگی که تاکنون عناوین مختلف به خود گرفته در دوره‌هایی فقط به صورت مقطعی به مرحله عمل رسیده است. فیلم‌های خاص، فیلم‌های هنری، گروه سینمایی آسمان باز و فیلم‌های فرهنگی عناوینی هستند که برای اکران فیلم‌هایی که با گرایش گیشه ساخته نشده به کار می‌رود؛ طرح‌هایی که همگی در اجرا موفق عمل نکردند و در نیمه راه متوقف شدند.
از میان این طرح‌ها می‌توان اکران آسمان باز را موفقتر از سایر طرح‌ها دانست. زیرا مدت زمان اجرای آن حدود پنج ماه بود و فیلمی چون "قدمگاه" به کارگردانی محمدمهدی عسگرپور در این گروه روی پرده رفت و اکرانی موفق را پش سر گذاشت. البته تعداد سینماهای این فیلم بیش از سه سالن بود، اما قالب کلی آن در گروه سینمایی آسمان باز می‌گنجید.
در این طرح فیلم‌ها دو هفته در سه سینما به نمایش درمی‌آمدند و برنامه‌های تبلیغاتی متنوع برای فیلم‌هایی که در این گروه روی پرده می‌رفتند طراحی شده بود. از همه مهمتر برنامه‌ریزی دقیق و اطلاع‌رسانی مناسب در مورد اکران فیلم‌های این گروه موجب موفقیت نسبی آن شده بود. اما فرارسیدن نوروز 84 و بیان اینکه طرح دچار تغییراتی خواهد شد، تعطیلی آن را در پی داشت.
پس از تعطیلی گروه سینمایی آسمان باز که همزمان با روی کار آمدن معاونت سینمایی جدید بود، صحبت‌هایی در مورد شیوه‌های تازه اکران فیلم‌های فرهنگی عنوان شد و محمود اربابی مدیر کل نظارت و ارزشیابی با تاکید بر اینکه اکران فیلم‌های فرهنگی از دغدغه‌های جدی اوست، به ارائه راهکارهایی در مورد اکران این گروه از فیلم‌ها پرداخت.
حاصل اینها طرح اکران فیلم‌های فرهنگی بود که همزمان با تابستان سال گذشته بحث درباره آن قوت گرفت. اجرای آن طرح بیش از آنکه به مرحله عمل برسد در حد حرف باقی ماند تا اینکه امسال زمان‌های مختلف برای آغاز کار آن اعلام شد و در حالی که انتظار می‌رفت همزمان با عید فطر طرح اکران فیلم‌های فرهنگی آغاز شود، شروع کار آن به ابتدای آبان موکول شد.
فیلم‌هایی که در این طرح اکران می‌شوند و آغازگر آن "خواب زمستانی" سیامک شایقی است، شش سالن در اختیار خواهند داشت. با وجود آنکه مخاطب فیلم‌های فرهنگی کمتر در سینماهای جنوبی و مرکزی شهر به تماشای این آثار می‌نشیند، اما مسئولان اکران فیلم‌های فرهنگی این سینماها را برای نمایش آنها انتخاب کرده‌اند و همین در آغاز راه یکی از مشکلات طرح محسوب می‌شود.
اکران فیلم‌های فرهنگی نیازمند حمایتی ویژه و همه‌جانبه است و فیلم‌هایی که در این قالب روی پرده می‌روند باید از نظر تبلیغات، تامین نیاز مخاطبان، تامین مطالبات صاحبان سالن‌های سینمای مشمول طرح، پابرجا و مستدام بودن اجرای طرح و اینکه مخاطب سینماهای نمایش‌دهنده این فیلم‌ها را شناسایی کند، مورد حمایت ویژه قرار گیرند.
تکلیف سینمای ایران با برخی فیلم‌ها که برای مخاطب عام ساخته نمی‌شود باید روشن شود. کارگردانان این آثار هم انتظار دارند فیلم خود را در کنار سایر آثار روی پرده ببینند و مدیران سینما بارها اعلام کرده‌اند موافق اکران این آثار هستند و فقط سینماداران که از فروش کم فیلم‌ها سود نمی‌برند مخالف طرح معرفی شده‌اند، گرچه حمایت‌های دولتی می‌تواند این مشکل را هم برطرف کند.
سینمای متعلق به بنیاد سینمایی فارابی و تعدادی از سینماهای حوزه هنری می‌توانند مکان‌هایی مناسب برای نمایش این آثار باشند. در صورتی که حمایت‌های دولتی و تبلیغات ویژه همراه اکران فیلم‌های فرهنگی باشد، می‌توان به موفقیت طرحی که اجرای آن از ابتدای آبان آغاز می‌شود امید داشت، وگرنه این طرح هم مسکنی مقطعی است که دردی از سینمای ایران دوا نمی‌کند.
نظر شما