به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیویورک تایمز، این نویسنده رنگین پوست در دهه های 60 و هفتاد به خاطر نوشتن رمانهای شرح حال گونه ای بر اساس زندگی خود در محله های سیاهپوستان نیویورک به شهرت رسید و با وجود کم کاری محض و علاقه به انزوا و خاموشی در این سالها همیشه در میان نویسندگان پرطرفدار قرار داشته است.
وی در تمام عمر خود جز سه رمان با نامهای "پیام" به سال 1963، "کلاه گیس" به سال 1966 و "بی هیچ بهانه برای هشیاری" در سال 1973 چیز دیگری ننوشت و در این سالها با عواید فروش مداوم این رمانها روزگار می گذراند.
زندگی رایت پیچیده در میان وقایع و مصیبتهایی بود که از مرگ زودهنگام والدین تا زندگی درقعر محله های رنگین پوستان و فقر و نکبت او را به میانه افسردگی مداومی انداخت که سایه اش تا زمان مرگ بر او بود.
به گواه نزدیکان معدود رایت این افسردگی از سنین میانه و در ابتدای پختگی در نویسندگی بالاخره او را ازپا انداخت و او از سالها پیش تحت حمایت دوستان اندک خود روزگار می گذراند و در روزهای کم شمار رهیدگی از بیماری مزمن خود هم فرصت و اجتماع فکری را برای نوشتن نمی یافت.
وی با نام کامل چارلز استیونسون رایت در چهارم ژوئن سال 1934 در بروکلین نیویورک به دنیا آمد. در 4 سالگی مادر و در 8سالگی پدرش را از دست داد و با حمایت خانواده و همسایگان بزرگ شد. در سنین جوانی در جنگ کره شرکت کرد و در بازگشت به دام اعتیاد افتاد و اولین قصه های خود را در همین سالها نوشت.
دومین تلاش او برای وارد شدن به دنیای نویسندگی در دوران ترک اعتیاد و با نوشتن رمان "پیام" اتفاق افتاد که این خودنگاره او از زندگی سیاه و تیره اش به موفقیت رسید و بزرگترین حرکت ادبی زندگی اورا رقم زد.
مرگ او به علت سکته و نارسایی قلبی در آسایشگاهی متعلق به دوست نزدیکش هنری هودنفیلد گزارش شده است.
نظر شما