به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از نیویورکر، تا پیش از اینکه نام ژان ماری گوستاو لوکلزیو به عنوان برنده نوبل ادبی اعلام شود هیچکس در این کشور به جز کارشناسان و چند متخصص ادبیات جهان نام این نویسنده 68 ساله فرانسوی را نشنیده و هیچیک از آثار او به انگلیسی ترجمه نشده بودند و این نکته با اظهار نظر هوراس انگدال عضو دائمی این آکادمی که گفته بود آمریکاییها ادبیات جهان را ترجمه نمی کنند و منزوی شده اند نزدیکی فراوان دارد. حال آن که این اظهار نظر اعتراضهای فراوانی را از سوی جامعه آمریکا در پی داشت.
نیویورکر و نویسندگان و گروه ادبی این جریده ادبی معتبر آمریکایی پس از رسیدن نوبل به لوکلزیو بلافاصله با سرعتی چشمگیر برای ترجمه یکی از آثار او همت کردند تا به گفته سردبیر بخش داستان نیویورکر:"پیش از اینکه اسمش از یاد خوانندگان برود حداقل یکی از آثار او را بخوانند و برای اولین بار در زبان انگلیسی با او آشنا شویم."
نام داستان کوتاهی که از لوکلزیو به انگلیسی ترجمه شده "پسری که هیچوقت دریا را ندیده بود" و برگرفته از دومین دفتر قصه های کوتاه این نویسنده با نام "موندو قصه های دیگر" است.
اما آنچه در حاشیه ترجمه این داستان جالب توجه می نماید مقاله بلندی است که نویسنده نیویورکر برای معرفی او نوشته و در آن تاکید کرده که حتی بزرگترین و معتبرترین ویراستاران و نویسندگان انگلیسی زبان هم تا به حال از لوکلزیو چیزی نخوانده و با اینکه دفتر داستان یادشده در سال 1978به چاپ رسیده بود اما هیچ مترجمی دراین سالها به سراغ او نرفته است.
به این ترتیب به نظر می رسد ترجمه این داستان و نقدهای متعاقب آن در نشریات ادبی آمریکا موج انتقادی را در جواب مدیران و اعضای آکادمی نوبل در سوئد به راه خواهد انداخت.
هوراس انگدال عضو دائمی این آکادمی اندکی پیش از اعلام نام برنده نوبل ادبی در مصاحبه ای جنجالی ادبیات آمریکا را خالی از جذابیت و کسالت آور خوانده و با این حرف موجی از اعتراض را در نشریات آمریکا برانگیخته بود.
نظر شما