به گزارش خبرگزاری مهر، نتایج این پژوهش که با عنوان "ترمیم آسیب عصب سیاتیک توسط پیوند سلولهای استرومایی مغز استخوان متمایز شده به سلولهای شبه شوان با پروژسترون درموش صحرایی"انجام شد، نشان داد پروژسترون می تواند جایگزین هرگولین در تمایز سلولهای شبه شوان از سلولهای استرومایی مغز استخوان (سلولهای بنیادی بالغ بر گرفته از مغز استخوان) باشد. سلولهای متمایز شده با پروژسترون می توانند عصب سیاتیک آسیب دیده را مانند سلولهای تمایز یافته با هرگولین ترمیم کند.
در این تحقیق سلولهای استرومایی در 6 گروه تحت تاثیر دستجات مختلف القا کننده ها از جمله پروژسترون و فورسکولین قرار گرفتند و پس از طی کردن دوره تمایز با تکنیک ایمونوهیستوشیمی توسط آنتی بادی علیه S100 و P0 برای بررسی میزان تمایز به سلولهای شوان ارزیابی شدند.
پس از بررسی آماری بهترین گروه از لحاظ میزان بیان پروتئین S100 انتخاب و جهت پیوند به موشهای صحرایی که عصب سیاتیک آنها قطع شده بود مورد استفاده قرار گرفت.
دربخش in vivo موشهای صحرایی که عصب سیاتیک آنها قطع شده بود به عنوان مدل استفاده شده و در دو گروه سلولهای تمایز یافته و سلولهای تمایز نشده به محل آسیب عصب تزریق شد و در گروه کنترل هیچ سلولی تزریق نشد.
الگوی راه رفتن حیوانات در هفته های دوم، سوم و چهارم پس از جراحی ارزیابی شد.
همچنین آزمون ایمونوهیستوشیمی دابل در هفته های سوم و چهارم پس از جراحی بر روی برشهای طولی بدست آمده از ناحیه ترمیم شده با آنتی بادی های S100 و P0 به همراه آنتی بادی علیه Brdu انجام شد.
پس از مطالعه میکروسکوپ الکترونی بر روی نمونه های منطقه ترمیم شده، نتایج مطالعه in vivo نشان داد که S100 در پایان مرحله القا در تمام گروه های آزمایشی بیان می شود در حالیکه P0 در هیچیک از این گروهها بیان نمی شود. اختلاف معنی داری در درصد سلولهای بیان کننده S100 در بین گروههای اول (کنترل مثبت) و دوم (متمایز شده با پروژسترون) دیده نشد.
نتایج مطالعات in vivo نشان داد که اختلاف معنی داری در ایندکس آنالیز راه رفتن بین گروههای اول و دوم نه در هفته سوم و نه در هفته چهارم وجود ندارد. اما این دو گروه اختلاف معنی داری با گروه های سوم و چهارم دارند. میزان رشد طولی عصب نیز در گروههای اول و دوم اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشت ولی میزان آن در هر دو گروه اول و دوم از گروههای سوم و چهارم به شکل معنی داری بیشتر بود.
نتایج نشان داد که فورسکولین در دوره پیش القا با مدت زمان بکار گرفته نمی تواند عملکردی مانند بتامرکاپتواتانول و رتینوبیک اسید درتمایز سلولهای شوان داشته باشد. از سوی دیگر پروژسترون می تواند جایگزین هرگولین در تمایز سلولهای شبه شوان از سلولهای استرومایی مغز استخوان باشد. سلولهای متمایز شده با پروژسترون می توانند عصب سیاتیک آسیب دیده را مانند سلولهای تمایز یافته با هرگولین ترمیم کند.
این پژوهش در قالب رساله دکتری تخصصی بهار موقر در رشته علوم تشریح به راهنمایی دکتر محمد تقی الطریحی در دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد.
نظر شما