موسیقی غیر علمی ماندگار نمی شود

خلاقیت هنر به معنای اعم و هنر موسیقی به صورت اخص عاملی ژنتیکی است که از ابتدای وجود در نهاد موسیقیدان به ودیعه نهاده می شود اما برای هنرمند شدن اینها شرط لازم محسوب می شود ولی شرط کافی نیست و آنچه که هنرمند را به سرمنزل مقصود می رساند دانش و فناوری به همراه شناخت و فرهنگ بومی اوست که در طی زندگی با آنها آشنا می شود.

همان طور که اگر در منطقه ای معدن الماس وجود داشته باشد فقط با استفاده از دانش و فناوری مربوط می توان به استخراج آن اقدام کردد و با همان دانش و فناوری الماسهای استخراج شده را به صورت جواهرات درخشان و گران بها درآورد ارائه آثار هنری در زمینه موسیقی نیز نیازمند دانش و فناوری است وقطعا بدون آشنایی با این فناوریها معدن با ارزش بدون استفاده می ماند و یا جواهرات آن ارزش واقعی خود را پیدا نمی کند.

این که موسیقی دوران کلاسیک و رمانتیک مغرب زمین مورد توجه افراد فرهیخته و آگاه است به خاطر تسلط آهنگسازان این دوره به رموز آهنگ و آهنگسازی یعنی شناخت کامل اصوات و قواعد تدوین شده در قرون قبلی مانند تئوری - سلفژ- نت خوانی - دیکته موسیقی - همآهنگی - کنترپوان-سازشناسی و ارکستراسیون است و همان طور که یک طبیب حاذق طی 18 تا 20 سال تحصیل اجازه طبابت می گیرد موسیقیدان نیز باید ضمن داشتن مایه نخستین که شامل استعداد ذاتی در موسیقی است سالها با قواعد و ریزه کاری های این هنرآشنا شود.

یکی از مظلومیت های بارز هنر موسیقی در ایران آن است که هر کس فکر می کند با یکی دو سال کار آن هم بدون راهنما می تواند نوازنده و آهنگساز و حتی رهبر ارکستر شود و کنسرت برگزار کند.

موسیقی از جهتی مانند غذاست و چون افراد گرسنه مجبورند هر غذایی را که به دستشان می رسد تناول کنند این کار را انجام می دهند در صورتی که اگر این غذا دارای مواد لازم و ضروری برای بدن نباشد و یا فاسد شده باشد انسان را ضعیف کرده و از پا در می آورد.

مردم هم چون به موسیقی نیاز دارند و تخصصی در شناخت آن ندارند به سوی آن می روند ولی چون این موسیقی با فناوری های لازم به وجود نیامده به زودی از آن خسته می شوند در حالی که می بینیم موسیقی موتزارت و بتهوون و سایر بزرگان جهان پس از دو سه قرن هنوز مورد علاقه موسیقی دوستان است.

این چنین است که موسیقی مظلوم آلت دست ظالمان بی اطلاع و بی سواد واقع می شود و در کشور ما که همیشه مهد فرهنگ و معنویت بوده است و اشعار شعرای بزرگ آن زبانزد جهانیان بوده موسیقی به خاطر عقب ماندگی از علم پیشرفته و کم توجهی اعاظم نتوانسته طوری ماندگار شود که با کشورهای پیشرفته برابری کند در صورتی که گنجینه ارزشی موسیقی ملی ما مانند همان معدن الماس است که به علت عدم وجود فناوری دست نخورده باقی مانده است.