به گزارش خبرگزاری مهر، لیلی حاتمی - دانش آموخته مقطع دکتری علوم تشریح در تحقیقی با عنوان "ارزیابی تأثیر هورمون اکسی توسین بر تمایز سلولهای عضلانی قلبی حاصل از سلولهای بنیادی جنینی موش " به ارزیابی احتمال حضور رسپتور اکسی توسین در سلولهای بنیادی جنینی و نقش بیولوژیکی هورمون اکسی توسین به عنوان یک فاکتور موثر در تمایز این سلولها به میوسیتهای قلبی پرداخت.
در این تحقیق، سلولهای بنیادی جنینی موش جهت القای تمایز برای تشکیل اجسام شبه جنینی کشت شدند. سپس اجسام شبه جنینی تحت تیمار با اکسی توسین قرار گرفته، به گروههای کنترل و آزمون تقسیم بندی شدند. ویژگیهای میوسیتهای قلبی حاصل از سلولهای بنیادی جنینی بررسی شد.
تیمار با اکسی توسین منجر به افزایش طول دوره انقباض توده های ضربان دار نسبت به گروه کنترل شد. بررسی خصوصیات کرونوتروپیک توده های قلبی توسط داروهایی نظیر فنیل افرین، پروپانولول و ایزوپرنالین انجام شد. در گروه تیمار شده با اکسی توسین تغییرات فرکانس ضربان با ایزوپرنالین در مراحل اولیه و میانی تکوین میوسیتهای قلبی بیشتر از گروه کنترل بود همچنین میوسیتهای قلبی این گروه به پروپانولول زودتر از گروه کنترل پاسخ دادند و در نهایت بیان رسپتور اکسی توسین در سلولهای بنیادی جنینی تمایز نیافته و سلولهای تمایز یافته حاصل از آن ثابت شد.
به طور اختصار، اکسی توسین در سلولهای بنیادی جنینی و نیز سلولهای قلبی حاصل از این سلولها رسپتور دارد و می تواند در غالب ویژگیهای کرونوتروپیک، خصوصیات فراساختمانی و بیان ژنهای خاص قلبی منجر به تسریع بلوغ میوسیتهای قلبی حاصل از سلولهای بنیادی جنینی شود.
تمایز سلولهای بنیادی جنینی به میوسیتهای قلبی در محیط کشت می تواند کاربرد کلینیکی بالقوه وسیعی در درمان نارساییهای قلبی عروقی داشته باشد. همچنین بررسی تمایز این سلولها به میوسیتهای قلبی می تواند مدل مفیدی را جهت تعیین مکانیسمهای سلولی و مولکولی تکوین قلب ارائه کند.
نظر شما