به گزارش خبرنگار مهر، اسوشیتدپرس اعلام کرد هیز در سه فیلم دیگر شامل "دستگیر کردن دزد" 1955، "دردسر هری" 1955 و بازسازی 1956 "مردی که زیاد می‌دانست" با هیچکاک همکاری کرد.
او سال 1919 در وورسستر ایالت ماساچوستس به دنیا آمد و نویسندگی را با کار در روزنامه‌ها و رادیو آغاز کرد. هیز پس از تحصیل در دانشکده ایالتی ماساچوستس به هالیوود رفت و در برنامه رادیویی "همسر دلخواه من" لوسیل بال و مجموعه رادیویی "ماجراهای سام اسپید" مشغول کار شد.
متن‌های رادیویی هیز مورد توجه مسئولان استودیو یونیورسال قرار گرفت و در اوایل دهه 1950 او را به عنوان فیلمنامه‌نویس استخدام کردند. Red Ball Express به کارگردانی باد بوتیچر تولید سال 1951 اولین فیلمنامه سینمایی او بود.
هیز در 1955 برای فیلمنامه "پنجره عقبی" هیچکاک با بازی جیمز استوارت و گریس کلی برای اولین بار نامزد اسکار شد. او سال 1958 فیلمنامه "پیتن پلیس" را بر مبنای رمانی از گریس متالیوس نوشت که مارک رابسن آن را با بازی لانا ترنر کارگردانی کرد.
این فیلم در 9 رشته از جمله فیلمنامه اقتباسی برای هیز نامزد اسکار بود. "باترفیلد 8" 1960، "ساعت کودکان" 1962 و "فرصت طلبان" 1963 از فیلم‌های مطرح او در دهه 1960 بود. هیز در دهه 1970 بیشتر برای تلویزیون می نوشت.
آخرین فیلم او "ویل آهنی" بود که سال 1998 با بازی کوین اسپیسی ساخته شد. هیز در سال 1990 مجموعه فیلمنامه‌ها، عکس‌ها، نامه‌ها و قطعه فیلم‌های دوران کاری خود در هالیوود را سال 1990 به دانشکده دارتماوث اعطا کرد.
نظر شما