به گزارش خبرگزاری مهر، این روزنامه در مقاله ای به قلم "جان تیرمن" و تحت عنوان جدال بر سر ایران نوشت : هم اکنون جدال برسر ایران در جریان است و جنگجویان این جبهه نیز سیاستگذاران، اندیشمندان و کارشناسان هستند. این عده درباره ایران مقاله می نویسند و کنفرانس برگزار می کنند. آنها دو دسته با ایده قدیمی امور خارجی یعنی تهدید و تطمیع هستند.
در ادامه این مقاله آمده است : دسته اول یعنی هواداران ایده تهدید از جمله شورای سیاست دو حزبی و جبهه متحد علیه ایران هسته ای، تهدید هسته ای ایران را به ویژه علیه اسرائیل قریب الوقوع می دانند. این دسته شامل سناتورهای سابق و یا روسای سابق سیا و مقامهای دیگر آمریکایی هستند که ممکن است وارد دولت اوباما نیز شوند. جبهه متحد در برابر ایران هسته ای اخیرا در مقاله ای نوشت جاه طلبی های هسته ای ایران مستلزم پاسخی است که بتواند رفتار رهبران این کشور را تغییر دهد. این گروه تلفیق مذاکره و تحریم را بی فایده می داند و می گوید تهدید صریح تر به اقدام نظامی، لازم است.
این نشریه نوشت : گروه دیگر که طرفدار ایده هویج است شامل مقامات سابق و کارشناسان است. این گروه نیز یک ایران مسلح به سلاح هسته ای(مهر: اتهام واهی که پیوسته از سوی آمریکا با هدف محروم کردن ایران از حقوق مشروع هسته ای خود مطرح می شود) را محکوم می کند، اما رویکردشان بیشتر به سمت یک دیپلماسی نوین است. بیانیه معروف دو نویسنده آمریکایی به نامهای "توماس پیکرینگ" و "جیمز دوبین" پیشنهاد گشوده شدن باب مذاکره مستقیم و بدون قید وشرط با ایران را مطرح کرده است. طرفداران ایده تطمیع معتقدند تلاشهای پراکنده برای مذاکره با ایران تا حد زیادی با درخواستهای یکجانبه مانند شرط تعلیق غنی سازی همراه بوده است. چنین رویکردهایی در قالب لفاظی های خصمانه اجرایی می شود که فقط ایران را مسبب همه مشکلات منطقه معرفی می کند . این هرگز دیپلماسی نیست .
بوستون گلوب در ادامه با طرح این سؤال که حق با چه کسی است، می افزاید: شواهد حاکی از این است که بین این دو گروه حق با گروه طرفدار ایده تطمیع است. دیپلماسی زور مدار 30 سال گذشته موضع آمریکا در برابر ایران بوده، اما جواب نداده است. درباره اقدام نظامی باید خاطر نشان کنیم که نیروهای مسلح آمریکا با جنگ سوم در منطقه مخالف هستند. از این رو تهدید اقدام نظامی اعتبار ندارد و تظاهر به این هم سنجیده نیست. علاوه بر این، برآورد اطلاعاتی اخیر آمریکا حاکی از آن است که ایران فعلا برنامه هسته ای نظامی ندارد.
به گزارش مهر این روزنامه آمریکایی نوشت : اما این بدان معنا نیست که آمریکا نباید اقدامی انجام دهد. یک منطق قوی حکم می کند آمریکا روابط دوجانبه خود را به منظور برخورد موثر با جنگهای عراق و افغانستان و پیشگیری از درگیری های آینده در منطقه توسعه دهد. با واقع بینی می توان به منافع مشترک زیادی میان ایران و آمریکا پی برد. تعامل با ایران بجای رویارویی برای اسرائیل نیز امنیت بیشتری به دنبال خواهد داشت. درباره موضوع هسته ای نیز ایده مدیریت یک کنسرسیوم بین المللی برچرخه سوخت هسته ای ایران مناسب به نظر می رسد. این طرح از نظر فنی و سیاسی بررسی شده است و می تواند اساس مذاکرات مستقیم اجرایی شود. طبعا چنین ایده های همکاری اگر با ایده تهدید آمیخته شود؛ ایران را قانع نخواهد کرد. تاریخ نشان داده است که آمریکا هرچقدر بیشتر خصمانه رفتار کند ایران نیز سرسخت تر می شود. توسل به زور نه تنها فایده ای ندارد، بلکه واکنشهایی را در تهران برمی انگیزد که جامعه بین المللی خواهان آن نیست.
درپایان این مقاله آمده است : نیازی نیست که دولت اوباما در تبیین سیاست خارجی جدیدش درباره ایران عجله کند اگر چه اوباما باید به نامه تبریک محمود احمدی نژاد هرچه سریعتر جواب دهد. دولت آمریکا باید به خاطر داشته باشد که زورهمواره در هر مرحله از تعامل محکوم به شکست بوده است. اگر شعار تغییر در سیاست خارجی اوباما مفهومی داشته باشد، خلیج فارس محلی است که این شعار می تواند در آن به واقعیت تبدیل شود.
نظر شما