به گزارش خبرگزاری مهر، دفتر مطالعات اجتماعی مرکز پژوهشها در پاسخ به درخواست احمدتوکلی نماینده مردم تهران، ری، اسلامشهر و شمیرانات در مجلس، ضمن بررسی موضوع دریافت حق فنی در داروخانه‌ها، خاطرنشان ساخت که در دوران دفاع مقدس که در چارچوب سیاست ثابت نگه داشتن قیمتها، قیمت دارو نیز به شدت کنترل می شد، قدر مطلق سود داروخانه ها نیز کاهش یافته بود و برای رفع مشکل داروخانه داران بنا به تصویب هیئت دولت وقت مقرر شد مبلغی تحت عنوان "حق فنی" برای جبران پایین بودن سود فروش دارو در داروخانه ها در نظر گرفته شود که بعدها با سپری شدن دوران بحرانی دفاع مقدس و آزاد شدن قیمتها، قیمت دارو نیز دهها برابر رشد کرد و به تبع آن سود فروش دارو نیز به طور چشمگیری افزایش یافت ولی "حق‌فنی" داروخانه ها با وجود رفع علل ایجاد کننده آن همچنان از بیماران دریافت شد به گونه ای که حق فنی نسخ بیماران شهری در حال حاضر حدود 5/217 میلیارد تومان در سال است که به این مبلغ حق فنی داروهای بدون نسخه و داروخانه های شبانه روزی که از ساعت 10 شب تا 8 صبح 10 درصد حق فنی بیشتر دریافت می کنند نیز اضافه می شود.
مرکز پژوهشها با تاکید بر اینکه اتخاذ تصمیم مبنی بر اخذ حق فنی در داروخانه به دلیل شرایط خاص دوران دفاع مقدس و سیاستهای تثبیت قیمتها از جمله قیمت دارو و برای جلوگیری از زیان و تعطیلی داروخانه ها در آن زمان بوده است افزود: بعد از آن مقطع قوانین متعددی مبنی بر عدم افزایش OOP (هزینه های افزون بر میزان مقرر) مردم که مخالف با قوانین و مستندات مرتبط با دریافت حق فنی است به تصویب رسیده است ضمن اینکه با رفع مشکلات آن دوران و منطقی شدن قیمت دارو و سود فروش آن به نظر می‌رسد که اکنون می‌توان پیرامون تصمیم اتخاذ شده در سه دهه قبل تجدیدنظر به عمل آورد.
مرکز پژوهشها افزود: استفاده از علم و تواناییهای مختلف در امر داروسازی جزء وظایف شغلی داروساز است که به موجب آن صلاحیت اداره داروخانه به ایشان اعطا شده است و نمی‌توان آن را کالایی جداگانه تلقی و هزینه دیگری را علاوه بر سود متعارف فروش دارو و محصولات ارائه شده در داروخانه از بیماران مطالبه کرد همچنانکه برای سایر مراکز پاراکلینیکی دارای مسئول فنی (مانند مراکز تصویربرداری و آزمایشگاهی و... ) چنین حقی در نظر گرفته نشده است و در صورتی که پرداخت حق فنی در داروخانه‌ها دارای توجیه باشد ، مسئولین فنی سایر مراکز پاراکلینیکی نیز می‌توانند چنین تقاضایی را برای دریافت حق فنی مطرح کنند.
مرکز پژوهشها اضافه کرد: اگر سودی که برای فروش دارو در داروخانه در نظر گرفته شده است کافی نیست می توان پس از کارشناسیهای لازم این روند را اصلاح کرد، ولی اینکه هزینه دیگری تحت هر عنوان از جمله "حق فنی" به بیماران تحمیل شود، توجیه ندارد. زیرا به دلیل اینکه این هزینه در تقبل بیمه‌های درمانی نیست و مستقیما توسط بیمار پرداخت می‌شود موجب بالا رفتن OOP (هزینه مازاد ) بیماران می‌شود. در حالی که در صورت اصلاح سود فروش دارو، سازمانهای بیمه‌گر مجبور به تقبل هزینه شده و از فشار به بیماران کاسته خواهد شد.
وجود تعرفه های مختلف و متعدد برای ارائه یک خدمت نظیر ارائه دارو، باعث ایجاد ابهامات بیشتر در گردش کار شده و بیماران به علت ابهامات موجود در صورتحساب خود امکان کنترل صحت و سقم هزینه‌های دریافتی را ندارند.
نکته مهم دیگر این است که بیماران به غیر از آنچه توسط پزشک در مورد نحوه مصرف دارو در نسخه درج شده است، غالبا خدمت دیگری از داروخانه‌ها دریافت نمی‌کنند و مسئله بررسی مغایرتهای احتمالی داروها نیز جزو وظایف پزشک و داروساز است و ارتباطی به بیمار ندارد که بر این اساس هزینه جداگانه‌ای از او به عنوان حق فنی دریافت می‌شود و این امر می‌تواند موجب شود که برای مثال برای دریافت یک دارو با قیمت مشخص ، چندین برابر ارزش آن دارو به عنوان حق فنی از بیمار مطالبه شود.
در پایان بررسی مرکز پژوهشها آمده است: با توجه به اینکه موضوع دریافت "حق فنی" در داروخانه ها در حال تبدیل شدن به یک حق غیرقابل خدشه است و در شرایطی که بیماران به قدر کافی از بالا بودن سرسام‌آور قیمت دارو ناراضی هستند و شرایط و دلایل ایجاد حق فنی نیز رفع شده و مجوزهای قانونی اخذ حق فنی نیز توسط قوانین ناسخ و منسوخ از جمله ماده 90 قانون چهارم توسعه کشور لغو شده است، بنابراین لازم است هر چه سریع‌تر و به نحو مقتضی نسبت به حل این مسئله اقدام شود.
نظر شما