روز ترویه یا یوم الترویه به روز هشتم ذیحجه گفته می شود، ترویه به معنای ذخیره کردن آب است و چون در این روز حجاج باید برای توقف در عرفات و بیتوته در مشعرالحرام و انجام اعمال خاص منی، به فکر ذخیره آب باشند، به آن "یوم الترویه " گفته می‌شود.
چون در گذشته در صحرای عرفات آب نبود، در این روز برای آب دادن به حجاج از مکه آب می بردند، از این رو به این روز روز "آب رسانی" می گویند. در این روز حجاج با نیت تمتع، از مکه به منی محرم می شوند، شب را در آنجا به سر می بردند و صبح خود را به عرفات می رسانند. این روز مقدمه ای برای انجام مراسم روز عرفه است.
این نام از حج ابراهیم (ع) و اسماعیل (ع) به یادگار مانده است، چرا که جبرئیل به آنها توصیه کرد برای عرفات، مشعر و منی با خود آب بردارند. همچنین در این روز کاروان پیامبر اکرم در حجة الوداع از مکه خارج شد و از راه منی به سوی عرفات رهسپار شدند.
این روز، از روزهای مهم ذیحجه است و بر اساس روایتی از امام جعفر صادق، روزه گرفتن در آن، کفاره شصت سال آدمی است.
زائران پس از اینکه به زیارت مسجد النبی در مدینه منوره نائل شدند و عبادت کردند به سوی مکه مکرمه عازم شده تا بقیه مناسک حج را در این مکان مقدس به جا آورند. مکه امروز شاهد سیل عظیم جمعیت است که به منظور حفظ وحدت و برادری کنار یکدیگر گرد آمده اند و با قلبهایی آکنده از خشوع و خضوع مناسک حج را به جا می آورند.
حجاج با طلوع خورشید راهی منی شده و شب و روز 8 ذیحجه را در آنجا به عبادت و صلوات می پردازند و ندای "لبیک اللهم لبیک لا شریک لک لبیک إن الحمد والنعمة لک و الملک لا شریک لک" را سرمی دهند. آنها مناسک روز ترویه را که اقتدا به سنت نبوی است، به جا می آورند.
حجاج خانه خدا در این روز نمازهای ظهر، عصر، مغرب، عشا و صبح را در این مکان اقامه کرده و بعد از طلوع خورشید به عرفات رفته، نماز ظهر و عصر را نیز آنجا به جا می آورند.
آنها سپس در شب قربان به مزدلفه می‌روند و نماز مغرب و عشا و صبح را در آنجا می خوانند و سپس در صبح عید قربان به منی می‌روند. در منی رمی جمرات را انجام می‌دهند، موهای خود را تراشیده و قربانی می کنند و مناسک حج خود را به اتمام می رسانند، سپس شب را در منی بیتوته می کنند.
زائران روز 10 ذیحجه رمی جمرات می کنند و پس از آن قربانی کرده تا حج آنها کامل شده و نام حاجی بگیرند.
نظر شما